มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ ได้ชื่อว่าเป็นมหาวิทยาลัยที่มีเกียรติภูมิของ

ความยิ่งใหญ่ ไม่แพ้มหาวิทยาลัยทุกแห่งในประเทศ ชาวธรรมศาสตร์ทุกคนมีศักดิ์ศรี

มีความภาคภูมิใจที่เป็นลูกแม่โดม วลีทองของธรรมศาสตร์ที่อยู่ในใจของประชาชนทุกคน

คือ "ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน" นั่นคือ ชาวธรรมศาสตร์

ทุกคนมีความผูกพันธ์กับประชาชน อยู่เคียงข้างประชาชนตลอดมา


ธรรมศาสตร์เป็นศูยน์กลางของ เสรีภาพ ความเสมอภาค เป็นสัญญลักษณ์ของประชาธิปไตย

ตำแหน่งผู้นำของธรรมศาสตร์จึงเป็นตำแหน่งที่ทรงคุณค่าและมีเกียรติในสังคมมาก ในอดีตจะเรียก

"ผู้ประศาสน์การ" ต่อมาจึงเรียก "อธิการบดี"


ในอดีต ตำแหน่งอธิการบดีธรรมศาสตร์นี้มีอิทธิพลมากถึงขนาดที่ นายกรัฐมนตรีเผด็จการ 2 คน คือ

จอมพล ป กับจอมพล ถนอม ไม่ไว้วางใจใคร จึงมาดำรงตำแหน่งนี้เอง  และเมื่อตอนเหตุการณ์ 14 ตุลา 16

ด.ร ป๋วย อึ้งภากรณ์ ก็เคยปฏิเสธตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี เพื่อต้องการดำรงตำแหน่ง อธิการบดีธรรมศาสตร์

ซึ่ง ด.ร ป๋วยถือว่ามีความภาคภูมิใจกว่า


นอกจาก ท่าน ปรีดี พนมยงค์ ซึ่งเป็นผู้ประศาสน์การคนแรกแล้ว ธรรมศาสตร์ ยังมี อธิการบดีที่มีชื่อเสียงอีก

หลายท่าน เช่น ศ.สัญญา ธรรมศักดิ์  ประธานองคมนตรี (ต้นแบบของความซื่อสัตย์) ด.ร ป๋วย (เสรีไทยที่กู้ชาติ)

ศ.ประภาสน์ อวยชัย ด.ร ปรีดี เกษมทรัพย์ ด.ร ชาญวิทย์ เกษตรศิริ ฯลฯ ซึ่งท่านที่เอ่ยนามทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่

รักในเสรีภาพ เคารพหลักประชาธิปไตย อันเป็นแก่นแท้ของความเป็นธรรมศาสตร์


แต่อธิการบดี 2 คนหลังคือ สุรพล กับ สมคิด กับนำธรรมศาสตร์ไปสยบอำนาจเผด็จการ โดยเฉพาะสมคิด ถึงขนาด

เคยเขียน face book จัดให้ท่าน ปรีดี พนมยงค์ ซึ่งเปรียบเสมือน บิดาของชาว ธรรมศาสตร์ อยู่ในชั้นเดียวกับเผด็จการ

สฤษดิ์ ถนอม ประภาส จนถูกลูกสาวท่านปรีดีต่อว่า จนต้องขอโทษมาแล้ว แต่ความที่อิงแอบเผด็จการไม่เคยเปลี่ยน

ทำให้ทุกครั้งที่สมคิดแสดงความเห็นต่อสาธารณะ คนทั่วไปจะรับรู้ทันทีว่า อ้ายนี่คือสมุนเผด็จการ


กบฏสุเทพคราวนี้ ตอนแรกสมคิดบอกว่าเลยเวลานายกลาออก หรือ ยุบสภา ไปแล้ว ต่อมาสถานการณ์เปลี่ยน วันนี้

สมคิดเรียกร้องให้นายกยุบสภา แต่ไม่ให้รักษาการ แต่ให้ตั้งคนนอกมารักษาการ ซึ่งก็คือ ขอนายก ม.7 หนำซ้ำยัง

เปิดช่องทำนองว่า ถ้าหาคนไม่ได้จริงๆ ก็พร้อมที่จะหาให้


สัน-dan ชั่วไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆ เสียใจแทนชาวธรรมศาสตร์จริงๆที่ได้ผู้นำเลวๆ เยี่ยงนี้ แทนที่จะเป็นตัวแทนของ

ฝั่งประชาธิปไตย กลับเรียกร้องในสิ่งที่ขัดรัฐธรรมนูญตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการเรียกร้อง รัฐประหาร หรือเรียกร้อง

นายกรักษาการ ตัวเองอยากได้อำนาจโดยวิธีพิเศษ ยอมเป็นทาสรับใช้เผด็จการ ทำลายเกียรติภูมิขององค์กร ทำลาย

ศรัทธาของประชาชนที่มีต่อธรรมศาสตร์  ทรยศต่อวีรชนนักศึกษาที่สละเลือดเนื้อและชีวิตในการปกป้องประชาธิปไตย


สมคิดได้ชื่อว่าเป็นคนมีความรู้ เป็นอาจารย์ แต่ถ้ามีพฤฒิกรรมแบบนี้ จะไปต่างอะไรกับพวก อาจารย์ปลุกเสก อ.ใบ้หวย

ตรงไหนเล่า เพียงแต่คนเหล่านั้นหลอกคนอื่นเพียงเพราะเงิน แต่สมคิดกำลังจะหลอกปล้นอิสรภาพ เสรีภาพไปจาก

ประชาชน จึงถือได้ว่า สมคิด เป็นตราบาปที่ไม่น่าจดจำของธรรมศาสตร์ เป็นลูกไม่รักดีของ แม่โดม


ป.ล ถ้าวิกฤตคราวนี้ ทำให้สมคิดได้ตำแหน่งในรัฐบาลแล้ว ขอให้รับรู้ว่า จขกท ไม่ยอมรับอำนาจใดๆของสมคิด

ยกเว้นแต่สมคิดจะกล้าขึ้นลิฟท์แดงตึกศิลปศาสตร์ตอนเที่ยงคืน 7 รอบ โดยไม่มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น เมื่อนั้น

จขกท จะขอขมาสมคิดอย่างเป้นทางการ

ป.ล 2 ถึงแม้ จขกท จะไม่ได้มีปริญญาใดๆ แต่ภรรยาคนที่ 1 และภรรยาคนที่ 3 ล้วนแต่จบ ม.ธ ทั้งสิ้น

จึงถือว่าเป็นเขยแม่โดม จึงมีสิทธิ์เขียนถึงสมคิดเต็มที่