พ่อกับแม่เราแยกทางกันได้ 2 ปีแล้วค่ะต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างทำงาน แล้ววันนี้แม่โทรมาหาน้องและน้องก็มาเล่าให้ฟังค่ะว่า แม่บอกว่าเคยทำแท้งก่อนหน้าที่จะมีเรา ตอนนั้นแม่กับพ่ออายุ 17-18 ปี คบกันแต่ยังไม่ได้ผูกแขนแต่งงานกัน แล้วแม่ก็ท้อง แม่บอกพ่อแล้วพ่อก็ดูเหมือนจะเงียบ หายหย้าหายตาไป แล้วย่าก็ให้เงินแม่ไปทำแท้งค่ะสาเหตุที่ย่าไม่ชอบแม่เพราะฐานะแม่จนกว่าพ่อมาก หลังจากนั้นพ่อก็กลับมาคุยกับแม่แล้วแต่งงานกันค่ะ วันที่ผูกแขนมีแต่ปู่กับทวดที่เป็นผู้ใหย่มาสู่ขอค่ะ ย่าไม่ได้มา จนแม่ท้องเรากับน้อง (ฝาแฝดค่ะ) แล้วเราคลอดออกมาได้ 5 เดือน ทวดมาบอกพ่อกับแม่ให้เข้าไปหาย่า เพราะเราพี่น้องก็ต้องโตขึ้นทุกวันค่าใช้จ่ายก็เยอะ แม่บอกว่าตอนแรกย่าไม่ยอมรับเราเลย แต่พอได้เลี้ยงเราแล้วก็รักค่ะ
พอฟังเสร็จเราโทรไปถามพ่อว่าที่แม่บอกนั้นจริงมั้ย พ่อยอมรับค่ะ คือตอนที่แม่กับพ่อจะหย่ากันเค้าแยกกันอยู่นานแล้วค่ะ แล้วก็จบกันแบบไม่ค่อยดีเท่าไร ช่วงหลังๆมาแม่จะพูดถึงย่าแบบไม่ค่อยดีให้เราฟัง เราก็จะคอยเถียงแม่ เพราะภาพที่เราเห็นย่าเป็นคนดีมาก ยิ่งปัญหาแบบแม่ผัวลูกสะใภ้นี่ไม่เคยมีให้เราเห็นเลย แม่ก็จะบอกว่าเรายังไม่รู้อะไร จนวันนี้เราถึงนึกขึ้นได้ว่าที่แม่บอกว่ายังไม่รู้อะไร มันคืออย่างนี้เอง เราเลยคุยกับน้องว่าเรื่องมันผ่านมาแล้ว ถ้าเราเป็นเด็กอายุแค่ 17 ปี บอกว่าท้องแล้วแฟนเราก็หายหน้าตัวเองต้องท้องไม่มีพ่อก็คงต้องตัดสินใจทำแบบนั้น ส่วนลูกคนที่ย่าให้เงินไปทำแท้งก็ไม่ใช่เราอีกเหมือนกัน แต่เราก็อดคลางแคลงใจไม่ได้อยู่ดีค่ะ เพราะพ่อเป็นคนที่รักลูกมาก เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับลูกพ่อทุ่มเทให้หมดทุกอย่างค่ะ เรื่องลูกต้องมาก่อน เรายังจำได้ดีเลยตอนนั้นเราอยู่ ม.6 ปวดท้องโรคกระเพาะ ตอนอยู่รร. ขอลาครูไปโรงพยาบาลซึ่งอยู่ติดกับโรงเรียนเลย เราโทรไปบอกพ่อว่าจะลานะ พ่อทิ้งงานที่กำลังทำอยู่มาหาเราเลย ส่วนย่าก็รักเรากับน้องมากเหมือนกันค่ะ ย่าให้เราได้ทุกอย่าง ถึงตอนนี้เราสองคนมีงานทำแล้วกลับไปหาย่า ย่าจะถามตลอดว่าเงินพอใช้มั้ย เวลามีปัญหาเดือดร้อนต้องใช้เงิน ย่าจะให้เราทันทีโดยไม่สนใจเลยว่าตัวเองจะมีใช้มั้ย แล้วย่าก็เป็นคนชอบทำบุญ ทุกสิ่งทุกอย่างมันค้านกันมาก พ่อที่รักลูกกับย่าที่รักหลานจะเคยทำอะไรแบบนั้นเหรอ แต่มันก็เป็นไปแล้ว
ถามว่าเราหมดรักในตัวพ่อกับย่ามั้ย ไม่เลยค่ะ เรายังรักพ่อกับย่าเหมือนเดิม แต่คำบอกเล่าของแม่มันทำให้เราอดที่จะคลางแคลงใจไม่ได้ เราควรจะทำยังไงดีคะ ถึงจะหายคลางแคลงใจ
แม่เล่าให้ฟังว่าเคยทำแท้งก่อนที่จะมีเรา ทำให้เรารู้สึกคลางแลคงใจในตัวผู้ใหญ่ จะทำยังไงดีคะ
พอฟังเสร็จเราโทรไปถามพ่อว่าที่แม่บอกนั้นจริงมั้ย พ่อยอมรับค่ะ คือตอนที่แม่กับพ่อจะหย่ากันเค้าแยกกันอยู่นานแล้วค่ะ แล้วก็จบกันแบบไม่ค่อยดีเท่าไร ช่วงหลังๆมาแม่จะพูดถึงย่าแบบไม่ค่อยดีให้เราฟัง เราก็จะคอยเถียงแม่ เพราะภาพที่เราเห็นย่าเป็นคนดีมาก ยิ่งปัญหาแบบแม่ผัวลูกสะใภ้นี่ไม่เคยมีให้เราเห็นเลย แม่ก็จะบอกว่าเรายังไม่รู้อะไร จนวันนี้เราถึงนึกขึ้นได้ว่าที่แม่บอกว่ายังไม่รู้อะไร มันคืออย่างนี้เอง เราเลยคุยกับน้องว่าเรื่องมันผ่านมาแล้ว ถ้าเราเป็นเด็กอายุแค่ 17 ปี บอกว่าท้องแล้วแฟนเราก็หายหน้าตัวเองต้องท้องไม่มีพ่อก็คงต้องตัดสินใจทำแบบนั้น ส่วนลูกคนที่ย่าให้เงินไปทำแท้งก็ไม่ใช่เราอีกเหมือนกัน แต่เราก็อดคลางแคลงใจไม่ได้อยู่ดีค่ะ เพราะพ่อเป็นคนที่รักลูกมาก เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับลูกพ่อทุ่มเทให้หมดทุกอย่างค่ะ เรื่องลูกต้องมาก่อน เรายังจำได้ดีเลยตอนนั้นเราอยู่ ม.6 ปวดท้องโรคกระเพาะ ตอนอยู่รร. ขอลาครูไปโรงพยาบาลซึ่งอยู่ติดกับโรงเรียนเลย เราโทรไปบอกพ่อว่าจะลานะ พ่อทิ้งงานที่กำลังทำอยู่มาหาเราเลย ส่วนย่าก็รักเรากับน้องมากเหมือนกันค่ะ ย่าให้เราได้ทุกอย่าง ถึงตอนนี้เราสองคนมีงานทำแล้วกลับไปหาย่า ย่าจะถามตลอดว่าเงินพอใช้มั้ย เวลามีปัญหาเดือดร้อนต้องใช้เงิน ย่าจะให้เราทันทีโดยไม่สนใจเลยว่าตัวเองจะมีใช้มั้ย แล้วย่าก็เป็นคนชอบทำบุญ ทุกสิ่งทุกอย่างมันค้านกันมาก พ่อที่รักลูกกับย่าที่รักหลานจะเคยทำอะไรแบบนั้นเหรอ แต่มันก็เป็นไปแล้ว
ถามว่าเราหมดรักในตัวพ่อกับย่ามั้ย ไม่เลยค่ะ เรายังรักพ่อกับย่าเหมือนเดิม แต่คำบอกเล่าของแม่มันทำให้เราอดที่จะคลางแคลงใจไม่ได้ เราควรจะทำยังไงดีคะ ถึงจะหายคลางแคลงใจ