ทุกวันนี้ โลกมันหมุนเปลี่ยนไปเร็วมาก ขอบเขต ข้อจำกัดหลายๆอย่าง ถูกลดลง คนเราเข้าถึงข้อมูลข่าวสารได้แทบจะถึงกันทั่วทั้งโลก ก็ต้องขอบคุณ โลก Internet หรือเวบไซท์แชร์ข้อมูลดังๆต่างๆ เช่น google yahoo wikipidea youtube อื่นๆอีกมากมาย
อะไรที่คนปกติเมื่อก่อนทำไม่ได้ ต้องมืออาชีพเท่านั้นถึงจะทำได้ ทุกวันนี้ เราคงพอเห็นแล้วว่า เมื่อข้อมูลแทบจะไม่มีการปิดกั้นอีกต่อไป หลายๆอย่าง มือสมัครเล่น ก็ทำได้ดีเท่า หรือดีกว่ามืออาชีพอีก ตัวอย่างที่เห็นชัดเจนที่สุดในตอนนี้ น่าจะเป็นเรื่องของการถ่ายรูป ที่เมื่อก่อนนั้น ภาพถ่ายสวยงามต่างๆ จะมาจากการกดชัตเตอร์ของช่างภาพมืออาชีพ หรือคนที่อยู่ในวงการถ่ายภาพเท่านั้น เพราะเครื่องมือต่างๆ รวมไปถึงองค์ความรู้อะไรมักจะถูกจำกัดอยู่ในวงแคบ ทำให้มือสมัครเล่นที่สมัยนั้น ยากที่จะเข้าถึงอุปกรณ์การถ่ายภาพดีๆหรือข้อมูลความรู้เทคนิคต่างๆ ไม่สามารถที่จะถ่ายรูปออกมาได้สวยงามเหมือนมืออาชีพ
แต่ทุกวันนี้เมื่ออุปกรณ์การถ่ายภาพ ตั้งแต่ระดับโปรถึงมือสมัครเล่นออกสู่ตลาดมากขึ้น ในราคาที่ย่อมเยาว์มากขึ้น รวมไปถึงมีการแชร์องค์ความรู้ ประสพการณ์การถ่ายภาพ อย่างเปิดเผยและกว้างขวาง เราจึงเห็นได้ว่าตากล้องมือสมัครเล่นหลายๆคน สามารถถ่ายรูปที่ออกมาได้สวยงามเทียบเท่าตากล้องมืออาชีพ หลายๆครั้งที่เราดูรูปภาพแล้วแทบไม่อยากเชื่อเลยว่านี่คือภาพที่ถ่ายจากตากล้องมือสมัครเล่นที่ถ่ายภาพเป็นงงานอดิเรก
สิ่งเดียวกันนี้กำลังจะเกิดขึ้นกับวงการกีฬา
คล้ายๆกับวงการถ่ายรูป เมื่อก่อน อุปกรณ์ชั้นดีในการฝึกกีฬา เครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ บุคคลากร รวมไปถึงองค์ความรู้ต่างๆในการฝึกฝนกีฬา จะถูกจำกัดอยู่ในกลุ่มคนแคบๆที่เกี่ยวข้องกับอาชีพกีฬานั้นโดยตรง เช่น โค้ช หรือ นักกีฬา บุคคลภาพนอก คนทั่วไป ที่เล่นกีฬานั้นๆ เพียงเพื่อออกกำลังกาย หรือเป็นงานอดิเรก ก็เล่น ฝึกฝนกันไปตามมีตามเกิด สอนกันเอง ถูกบ้าง ผิดบ้าง ทำให้ระดับฝีมือระหว่างนักกีฬาอาชีพ และนักกีฬาสมัครเล่น มีค่อนข้างเยอะ
แต่ในทุกวันนี้ ข้อจำกัดเหล่านั้นก็ถูกลบออกไปแล้ว เครื่องไม้เครื่องมือในการฝึกกีฬา อุปกรณ์กีฬาต่างๆ ที่ถึงแม้จะยังไม่มีขายในประเทศไทย แต่ก็สามารถเลือกซื้อกันได้บน internet กดคลิคไม่กี่ที พร้อมส่งถึงหน้าบ้าน แค่นี้คุณก็สามารถที่จะมีอปกรณ์ระดับเดียวกับที่นักกีฬาระดับโลกใช้ได้
ส่วนเรื่ององค์ความรู้ วิธีการฝึกฝน ผู้คนที่สนใจกีฬาแต่ละอย่างก็เริ่มมีการจับกลุ่มรวมก้อนกัน บนโลก Internet มีการแชร์ข้อมูลการฝึกฝน มีการช่วยกันแปลบทความที่เป็นประโยชน์จากต่างประเทศมาเผยแพร่ มีการวิเคราะห์เกมการเล่นต่างๆ หรือการสังเกตุวิธีการเล่นจากนักกีฬาระดับโลกที่เราชื่นชอบ คุณอยากศึกษานักกีฬาคนไหน ดูแมทช์การแข่งของกีฬาอันไหน ที่ไหน เมื่อไร มีให้ดูเกือบหมดบน youtube ซึ่งสมัยก่อนเป็นไปไม่ได้
แน่นอนว่า ยังไง สิ่งที่สำคัญที่สุดของการเป็นนักกีฬาคือการทุ่มเทและตั้งใจฝึกซ้อม ซึ่ง ณ ตอนนี้ ยังคงเป็นจุดแตกต่างที่เด่นชัดที่สุดระหว่างนักกีฬามืออาชีพและนักกีฬามือสมัครเล่น แต่ก็อย่ามองข้ามไปนะครับ เพราะก็มีนักกีฬามือสมัครเล่นบางคน ที่เล่นกีฬาเป็นงงานอดิเรก แต่ว่าเขาทุ่มเทให้กับงานอดิเรก หรือเอาจริงกับงานอดิเรก มากกว่างานจริงๆเสียอีก
มองจากตอนนี้ อาจจะยังดูยากที่จะเชื่อได้ว่า เป็นไปได้หรอ ที่นักกีฬามือสมัครเล่น ที่เล่นกีฬาเป็นงานอดิเรกจะเก่งได้เท่ากับหรือเก่งกว่านักกีฬามืออาชีพ
แต่ย้อนกลับไปสักสิบกว่าปีที่แล้ว เราก็คงแทบจะไม่เชื่อเหมือนกันว่า ตากล้องมือสมัครเล่นที่ถ่ายรูปกันขำๆเป็นงานอดิเรก จะถ่ายรูปออกมาได้สวยเทียบเที่ยวกับตากล้องระดับมืออาชีพ
มันกำลังค่อยๆเปลี่ยนแปลงครับ
เรากำลังเข้าสู่ยุคที่นักกีฬามือสมัครเล่น สามารถเก่งเท่าหรือเก่งกว่านักกีฬามืออาชีพได้ (ตัวอย่างจากวงการถ่ายรูป)
อะไรที่คนปกติเมื่อก่อนทำไม่ได้ ต้องมืออาชีพเท่านั้นถึงจะทำได้ ทุกวันนี้ เราคงพอเห็นแล้วว่า เมื่อข้อมูลแทบจะไม่มีการปิดกั้นอีกต่อไป หลายๆอย่าง มือสมัครเล่น ก็ทำได้ดีเท่า หรือดีกว่ามืออาชีพอีก ตัวอย่างที่เห็นชัดเจนที่สุดในตอนนี้ น่าจะเป็นเรื่องของการถ่ายรูป ที่เมื่อก่อนนั้น ภาพถ่ายสวยงามต่างๆ จะมาจากการกดชัตเตอร์ของช่างภาพมืออาชีพ หรือคนที่อยู่ในวงการถ่ายภาพเท่านั้น เพราะเครื่องมือต่างๆ รวมไปถึงองค์ความรู้อะไรมักจะถูกจำกัดอยู่ในวงแคบ ทำให้มือสมัครเล่นที่สมัยนั้น ยากที่จะเข้าถึงอุปกรณ์การถ่ายภาพดีๆหรือข้อมูลความรู้เทคนิคต่างๆ ไม่สามารถที่จะถ่ายรูปออกมาได้สวยงามเหมือนมืออาชีพ
แต่ทุกวันนี้เมื่ออุปกรณ์การถ่ายภาพ ตั้งแต่ระดับโปรถึงมือสมัครเล่นออกสู่ตลาดมากขึ้น ในราคาที่ย่อมเยาว์มากขึ้น รวมไปถึงมีการแชร์องค์ความรู้ ประสพการณ์การถ่ายภาพ อย่างเปิดเผยและกว้างขวาง เราจึงเห็นได้ว่าตากล้องมือสมัครเล่นหลายๆคน สามารถถ่ายรูปที่ออกมาได้สวยงามเทียบเท่าตากล้องมืออาชีพ หลายๆครั้งที่เราดูรูปภาพแล้วแทบไม่อยากเชื่อเลยว่านี่คือภาพที่ถ่ายจากตากล้องมือสมัครเล่นที่ถ่ายภาพเป็นงงานอดิเรก
สิ่งเดียวกันนี้กำลังจะเกิดขึ้นกับวงการกีฬา
คล้ายๆกับวงการถ่ายรูป เมื่อก่อน อุปกรณ์ชั้นดีในการฝึกกีฬา เครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ บุคคลากร รวมไปถึงองค์ความรู้ต่างๆในการฝึกฝนกีฬา จะถูกจำกัดอยู่ในกลุ่มคนแคบๆที่เกี่ยวข้องกับอาชีพกีฬานั้นโดยตรง เช่น โค้ช หรือ นักกีฬา บุคคลภาพนอก คนทั่วไป ที่เล่นกีฬานั้นๆ เพียงเพื่อออกกำลังกาย หรือเป็นงานอดิเรก ก็เล่น ฝึกฝนกันไปตามมีตามเกิด สอนกันเอง ถูกบ้าง ผิดบ้าง ทำให้ระดับฝีมือระหว่างนักกีฬาอาชีพ และนักกีฬาสมัครเล่น มีค่อนข้างเยอะ
แต่ในทุกวันนี้ ข้อจำกัดเหล่านั้นก็ถูกลบออกไปแล้ว เครื่องไม้เครื่องมือในการฝึกกีฬา อุปกรณ์กีฬาต่างๆ ที่ถึงแม้จะยังไม่มีขายในประเทศไทย แต่ก็สามารถเลือกซื้อกันได้บน internet กดคลิคไม่กี่ที พร้อมส่งถึงหน้าบ้าน แค่นี้คุณก็สามารถที่จะมีอปกรณ์ระดับเดียวกับที่นักกีฬาระดับโลกใช้ได้
ส่วนเรื่ององค์ความรู้ วิธีการฝึกฝน ผู้คนที่สนใจกีฬาแต่ละอย่างก็เริ่มมีการจับกลุ่มรวมก้อนกัน บนโลก Internet มีการแชร์ข้อมูลการฝึกฝน มีการช่วยกันแปลบทความที่เป็นประโยชน์จากต่างประเทศมาเผยแพร่ มีการวิเคราะห์เกมการเล่นต่างๆ หรือการสังเกตุวิธีการเล่นจากนักกีฬาระดับโลกที่เราชื่นชอบ คุณอยากศึกษานักกีฬาคนไหน ดูแมทช์การแข่งของกีฬาอันไหน ที่ไหน เมื่อไร มีให้ดูเกือบหมดบน youtube ซึ่งสมัยก่อนเป็นไปไม่ได้
แน่นอนว่า ยังไง สิ่งที่สำคัญที่สุดของการเป็นนักกีฬาคือการทุ่มเทและตั้งใจฝึกซ้อม ซึ่ง ณ ตอนนี้ ยังคงเป็นจุดแตกต่างที่เด่นชัดที่สุดระหว่างนักกีฬามืออาชีพและนักกีฬามือสมัครเล่น แต่ก็อย่ามองข้ามไปนะครับ เพราะก็มีนักกีฬามือสมัครเล่นบางคน ที่เล่นกีฬาเป็นงงานอดิเรก แต่ว่าเขาทุ่มเทให้กับงานอดิเรก หรือเอาจริงกับงานอดิเรก มากกว่างานจริงๆเสียอีก
มองจากตอนนี้ อาจจะยังดูยากที่จะเชื่อได้ว่า เป็นไปได้หรอ ที่นักกีฬามือสมัครเล่น ที่เล่นกีฬาเป็นงานอดิเรกจะเก่งได้เท่ากับหรือเก่งกว่านักกีฬามืออาชีพ
แต่ย้อนกลับไปสักสิบกว่าปีที่แล้ว เราก็คงแทบจะไม่เชื่อเหมือนกันว่า ตากล้องมือสมัครเล่นที่ถ่ายรูปกันขำๆเป็นงานอดิเรก จะถ่ายรูปออกมาได้สวยเทียบเที่ยวกับตากล้องระดับมืออาชีพ
มันกำลังค่อยๆเปลี่ยนแปลงครับ