เรียนท่านผู้นำทั้งหลาย และผู้เข้าร่วมการชุมนุมทุกสีเสื้อ

ผมถามแค่คำเดียวครับว่าสนุกกันพอหรือยัง คำๆ นี้ทำให้ย้อนนึกกลับไปสมัยยังเป็นเด็ก เมื่อเล่นกันตลอดวัน ผู้ใหญ่ก็เมตตา ไม่ดุ ไม่ว่า ถ้าง่าย ๆ  สั้น ๆ เราเป็นเด็กก็เข้าใจความหมายว่าหมายถึงเวลาที่เราต้องเลิกเล่น กลับเขาสู่บทบาทหน้าที่ที่เด็กต้องพึงปฏิบัติ แล้วพวกท่านเป็นผู้ใหญ่ที่มีคนนับหน้าถือตา นำเด็ก ๆ ทั้งหลายออกมาเล่นสนุกสนานตามท้องถนน เข้าบ้านโน้น ออกบ้านนี้ บางครั้งทำลายข้าวของเสียหาย บางครั้งมือซนก็จุดไฟเล่นด้วยความอยากรู้อยากเห็น ว่าจะเป็นอย่างไร แต่สุดท้ายความสนุกในวันนั้น ก็เป็นแค่ความทรงจำ ว่าได้ทำอะไรไปในครั้งก่อน บางครั้งเป็นเรื่องตลก เก็บมาเล่าเก็บมาอำกัน บางครั้งเป็นเรื่องเศร้าก่อความผิดพลาดที่ไม่สามารถให้อภัยได้

แต่สุดท้าย เด็ก ๆ ทั้งหลาย ก็ต้องกลับเข้าสู่กรอบระเบียบที่ควรเป็น