โดยนิสัยของผมแล้ว ผมเป็นคนที่ชอบชวนเพื่อนคุย อยากคุยกับคนอื่นๆ
แต่ว่าแทบทุกครั้งก็ไม่มีใครสนใจจะคุยเลย หรือถ้าคุยก็เหมือนจำใจ
เรื่องที่ผมคุยก็ไม่ใช่เรื่องแย่ๆ นะครับ
และถ้าอยู่เฉยๆ แน่นอนว่าผมก็จะกลายเป็นหัวหลักหัวตอไปเลย

บุคลิกผมออกจะดูแปลกๆไปบ้าง เช่นขี้ตกใจ หรือไม่ก็แสดงอารมณ์แบบแปลกๆไปบ้าง

ถ้าถามว่าบางทีผมไปรบกวนเขาหรือเปล่า? ผมก็จะบอกว่า ถ้าผมเห็นว่าเป็นการรบกวนจริงๆก็คงไม่เข้าไปคุยหรอกครับ

ผมเองยังสงสัยเลยว่า ทำไมเพื่อนๆถึงไม่ค่อยสนใจคุยกับผม
เพราะบุคลิกแปลกๆของผมหรือเปล่า? หรือผมไปทำอะไรไม่ดีให้เขา? คิดไปเยอะแยะมากมาย

จนสุดท้ายวันนี้ มีเพื่อนที่สนิทเข้ามาบอกผมว่า "ผมน่ะทำให้เพื่อนคนอื่นๆรำคาญอยู่ตลอด" ผมเลยได้คำตอบทันที
สิ่งที่ผมทำ กลายเป็นสิ่งที่ทำให้คนอื่นรำคาญ
ผมอดสงสัยไม่ได้ว่า คนอื่นๆคุยกันเองไม่เป็นไร แต่พอผมไปคุยปุ๊บ กลายเป็นการสร้างความรำคาญ?
และยังสงสัยมาจนถึงเดี๋ยวนี้ครับ

ตอนนี้ผมคิดจะไปเป็นคนที่เงียบๆไม่ค่อยพูดท่าจะดีกว่า เพราะเหมือนว่าผมคุยอะไร (ที่ไม่ใช่เป็นการเป็นงาน) จะกลายเป็นการสร้างความรำคาญไปซะหมด จะคุยแต่เรื่องงานอย่างเดียว

แต่ใจจริงผมก็ไม่อยากทำหรอกครับ ผมไม่อยากเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนเพียงเพราะ "สร้างความรำคาญทั้งที่ไม่รู้ตัว"

ผมควรทำอย่างไรดี อยากทราบจริงๆว่าทำไมผมถึงสร้างความรำคาญให้คนอื่นได้มากขนาดนี้ เพียงเพราะการ (พยายามที่จะ) พูดคุยกัน....
อยู่เงียบๆก็ไม่มีใครคุย พอจะคุย ก็ถูกรำคาญ ผมทำตัวไม่ถูกจริงๆครับ...

เพิ่มเติมนิดหน่อย : เพื่อนบอกว่าผม "ไม่เหมาะกับสภาพสังคมแบบนี้" ด้วยครับ

ขอบคุณครับ