เรื่องของเรื่องคือเราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างหวั่นไหวง่าย (ชอบคนง่าย แต่รักคนยากมาก!)  และเก็บอาการไม่ค่อยจะอยู่อ่ะ เวลารักใครชอบใครเพื่อนๆหรือคนที่สนิทๆก็จะดูออกหมดเลย ด้วยความที่เป็นคนโสดก็เลยให้อิสระกับตัวเอง ตอนแรกก็ชอบคนๆนึงเค้าก็เหมือนจะเล่นด้วยนะ แบบคุยกันทุกวันด้วยคำหวานๆ ส่งเพลงให้กันตามประสาวัยรุ่นทั่วไปอ่ะ มันก็เหมือนจะดีเลยคิดที่จะบอกชอบเค้าเพราะไม่ชอบอะไรที่มันค้างคาใจ แต่ผลที่ออกมาคือเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเรามากกว่าคำว่าเพื่อน และเค้าก็รู้ว่าเราชอบเค้ามานานแล้วด้วยTT หลังจากบอกชอบก็ยังชวนไปเที่ยวกัน2คนอยู่นะ ไอเราก็บ้าจี้ไปกับเค้า ผ่านมาหลายเดือนเราก็อยู่กับความหวังเล็กๆของเราอ่ะ แต่สุดท้ายก็เห็นเค้าตั้งสเตตัสประมาณว่า กำลังจะมีแฟน บลาๆๆ เราก็เศร้ามากพยายามปิดกั้นตัวเอง ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย แต่ก็ร้องแค่วันเดียว หลังจากนั้นตั้งต้นชีวิตใหม่+กับต้องมาทำงานให้ที่ใหม่ ตอนแรกเราก็คิดว่าพอแล้วแหล่ะ เหนื่อยแล้ว แต่ก็มีคนมาทำให้หวั่นไหวคือเค้าเป็นที่รักของหัวหน้าและเพื่อนๆ+หน้าตาค่อนข้างดี เราก็ยอมรับแหล่ะว่ามีแอบมองๆบ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้มาคุยมาใกล้ชิดกัน 1เดือนผ่านไป เค้าก็ยังเหมือนเดิมคือ รอเราไปกินข้าว รอเราเข้าห้องน้ำ รอกลับบ้านพร้อมกัน เดินมาส่งเราที่บ้าน บลาๆๆ จริงๆเราว่าผู้ชายมันก็ไม่ได้โง่นะที่จะดูไม่ออกว่าเราคิดยังไง ขนาดเพื่อนๆที่ทำงานยังรู้เกือบทุกคนเลย(แต่ตอนทำงานนี่ไม่ได้คุยกันเลยนะจะคุยกันก็ตอนช่วงพัก ไม่รู้ว่าเพื่อนๆรู้กันได้ไง555) ก็เกริ่นมาซะยืดยาว            ที่อยากรู้จริงๆก็แค่
"ถ้าผู้ชายรู้ว่าผู้ ญ ชอบเค้าแต่ไม่ได้คิดอะไรด้วยนี่เค้าทำกันอย่างนี้ทุกคนเลยรึเปล่าคะ?" ถ้าไม่ใช่ พวกคุณจะทำยังไงกับเธอคนนั้นคะ
ขอบคุณที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นค่ะ