เฮ้อ~
วันก่อนคุยกับเพื่อน
พอดีเป็นคนที่ไม่ค่อยไปไหนตอนกลางคืน นานน๊านนนน จะไปสักที (วบพส)
เพื่อนชวนไปกินเหล้าก็ไม่ไป (ไม่ดื่มอยู่แล้ว) และไม่เคยค้างบ้านเพื่อน
เพื่อนชวนไปเที่ยวค้างคืนก็ไม่เคยไปสักครั้ง นอกจากเช้าเย็นกลับ

วันก่อนเลยขอแม่ไปเที่ยวกับเพื่อน ไกลอยู่เหมือนกัน แม่บอกไว้เป็นทัวร์ หรือโตกว่านี้ค่อยไป
เราก็บอกเหตุผลกับเพื่อนไปแบบนี้ ซึ่งไม่ได้ไปเราก็ไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว
แต่เพื่อนเรากลับพูดใส่หน้าเราว่า
"แม่-ึงอะไรวะ บ้าปะ ไปเองไม่ให้ไป ต่างกันตรงไหน ทัวร์อึดอัด ไปเองสบายจะตาย -ึงโกหกไปสิว่าไปทัวร์เดี๋ยว-ูช่วยแ-ล"

พอเราปฏิเสธไม่ไปก็หาว่าเราเป็นเด็กน้อยติดแม่
แม่เราเคยพูดไว้จะไปไหนดึกไม่ว่า แต่ต้องกลับบ้าน

การเป็นคนเชื่อฟังแม่ มันน่าอายมากหรือคะ?
เราบังเอิญไปได้ยินเพื่อนนินทาตอนที่มันพูดว่าเราเป็นเด็กปัญญาอ่อน ดูแลตัวเองไม่ได้ ลูกแหง่ติดแม่

อืมม.. เพื่อนหนอเพื่อน ..

ปล. เราไม่ได้เครียดเพราะคำพูดเพื่อน แต่การโกหกแม่เพื่อไปเที่ยวกับเพื่อน มันเท่เหรอคะ ว่าข้าเก่ง ข้าดูแลตัวเองได้ว่างั้น?

รอหาเงินเองไปเองได้ สบายใจกว่ามาโกหกไหม
เราชอบออกเป็นเด็ก ไม่เห็นจะอยากโตเลย