ต่อจาก หนังสือ คู่มือปฎิบัติวัดท่าซุง เล่ม 1 อานาปานุสสติกรรมฐาน ตอนที่ 17.1 https://ppantip.com/topic/43158169 อานาปานุสสติกรรมฐาน ตอนที่ 17.2 จำข้อนี้ไว้ให้ดี และก็จงวางเสียให้ห

มีสติระลึกรู้ลมหายใจเข้าออก มีจิตนึกตึกตรองรู้ว่าลมเข้า ลมออก ลมสั้น ลมยาว ลมหยาบ ลมละเอียด เรียกว่า วิตก มีสติใคร่ครวญรู้ว่าลมเข้า ลมออกแล้ว เรียกว่า วิจารณ์ เมื่อมีสติรู้ลมหายใจ เกิดวิตก วิจารต่อเนื

เป็นเพราะเพียง เพื่ออยากสุข ไม่ทุกข์หมอง เชื่อว่าต้อง คิดให้เป็น จึงเห็นได้ ความสุขอยู่ ดูให้เป็น เห็นสุขใจ ที่การได้ ใช่แต่สุข ทุกข์ก็มี ยีงกว่าสุข คือสงบ พบสุขกว่า การมีมา พาพอใจ สุขได้ดี อยู่หรือ

เวรกรรมก่อ การไว้ ได้เห็นผล ย่อมย้อนตน ตามไป ได้ทุกที่ ระงับดับ ทุกข์เข็ญ เป็นสุขดี ด้วยความดี ที่สร้าง อย่างที่ควร การกระทำ ที่ดี ย่อมมีสุข ไม่มีทุกข์ ท้อใจ ให้กำสรวล จองจับไว้ ได้สีงดี ที่ถูกควร เวร

ใช้ความคิด ใคร่ครวญ ไม่ด่วนได้ ผิดพลาดไป ไม่ท้อ ขอแก้ไข เป็นสีงที่ จดจำ ที่ทำไป บทเรียนให้ ได้รู้ สู้ความจริง ใช้คำพูด ว่าร้าย หมายให้ทุกข์ ติเตียนปลุก ปลอบใจ ไม่มัวหยีง เป็นสีงที่ ช่วยให้ ตั้งใจจริง

ให้ทุกข์ใจ กับใคร ไม่ดีแน่ แก่ท่านแค่ คิดทำ นำสุขหาย ทุกข์นั้นทำ นำแต่เศร้า เหงาไม่คลาย ถึงตัวหมาย ให้ทุกข์ใคร ร้ายเข้าตัว กรรมใดก่อ ขึ้นไว้ ได้คืนให้ ใครก่อไว้ อย่างไร ได้คืนทั่ว กรรมนั้นคืน กลับไป

ใช้ชีวิต ให้ดี มีสุขก่อ ที่ดีพอ พาตน พ้นความทุกข์ ไม่ต้องรอ พอสุขใจ ได้ปลอบปลุก รอความสุข สมหวัง ที่ตั้งใจ แต่จะไม่ ร้อนรน จนหมดสุข ไม่ต้องทุกข์ ทนท้อ ก็พอได้ ทุรนร้อน นอนทุกข์ ทุกวันไป ทุรายใจ คลายท