เรื่องที่จะเล่าเกิดขึ้นเมื่อเช้าตอนไปทำบุญครับ คราวก่อนเคยมีเหตุการณ์แบบนี้แล้วแต่ภาพเสียเลยเอามาลงไม่ได้(มือถือไม่ดี)
เมื่อเช้าผมไปวัดตักข้าวฯเสร็จก็ไปคุยกับหลวงลุงที่รู้จักกัน พอนั่งที่กุฎิแกเท่านั้นก็เกิดเรื่อง ลูกสาวคนสวยของหลวงลุงท่านเห็นผมพอดีก็เข้ามาทัก นวดขาให้ผมนิดหน่อยก็ขึ้นมานอนแหมะบนตักต่อหน้าหลวงลุงกับพระอีกหลายรูปหลวงลุงท่านเห็นก็หัวเราะแล้วถามว่ายังจำกันได้อีกหรอเพราะลูกสาวคนนี้แกรักมากที่สุดในบรรดาที่อยู่ตรงนั้น
แต่ไม่แค่นั้นครับ ลูกสาวอีกคนมาสะกิดด้านข้างขอขึ้นมานอนอีกคน ก่อนหน้านี้ก็เคยแล้วแต่โดนที่ตัวใหญ่กว่าจ้องเลยทำได้แต่นั่งระยะประชิด แต่วันนี้อากาศเย็นลูกสาวที่เป็นที่รักเลยยอมให้อีกหนึ่งสาวขึ้นมานอนด้วยได้ ผมเลยต้องกลายเป็นเบาะรองนอนให้ลูกสาวสองคนของหลวงลุงเสียนี่ เดี๋ยวลงภาพที่น่าอิจฉาให้ดู มือถือเน่าๆไม่กล้าให้ใครใช้เลยถ่ายเอง
สรุปแล้วผมก็ต้องเปลี่ยนสภาพจากนายหมาเป็นทาสแมวเดี๋ยวนั้นเลย คราวก่อนจะไปฟังสวดจับลุกคุณน้องก็ขู่ฟ่อ แถมมีรังสีแปลกๆมาสั่งเราเหมือนเป็นบริวารด้วยว่า "ขอนอนต่อหน่อยน้า หนูนวดให้แล้วนี่" เลยต้องวานคนอื่นจับออกให้
ตัวนอกเป็นตัวแม่ เป็นลูกสาวคนสวยที่หลวงลุงแกรักที่สุดในบรรดาแมวที่วัด ส่วนตัวใน(ติดกับพุงผม)เป็นตัวลูก
ถ่ายไปถ่ายมาตัวแม่ก็ลุกหนีซะงั้นเลยปล่อยให้ตัวลูกนอนไปตัวเดียว พอไปฟังสวดเสร็จก็กลับมาคุยกับหลวงลุง เป็นทาสแมวต่ออีกหน่อยแล้วกลับบ้าน พอกลับไป หมาน่อยที่บ้านก็มาดมๆๆแล้วก็ดม ถึงกับยกขาหน้าขึ้นก่ายแล้วดมอย่างสงสัยเหมือนจะพูดว่า "แอบหนูไปหาน้องแมวที่ไหนมาเนี่ย" สรุปแล้ว ผมเป็นทั้งทาสแมวและทาสหมาเลยสินะ ไม่ได้เป็นหรอกนายหมาน่ะ เป็นทาสต่างหาก
เข้าเรื่องๆ ออกนอกน่านน้ำไกลแล้ว
ปัญหาคือ ลูกๆของหลวงลุงท่านเยอะมาก เกือบ 10 ตัวได้(คงไม่ต้องบอกแล้วมั้ง ว่าลูกที่ว่าหมายถึงแมว) ปัจจัยที่แกได้ส่วนใหญ่ก็หมดไปกับอาหารแมวนี่แหละ แต่ที่อยากหารือคือเรื่องห้องน้ำครับ
หลวงลุงท่านไม่เคยสอนลูกๆให้เข้าห้องน้ำ มันเลยถ่ายกันเกลื่อนหน้าประตูกุฎิท่านต้องเสียเวลาเช็ดทุกวัน สุดท้ายต้องทนแ้ล้วใข้มะกรูดตามประสาคนสมัยก่อนเอา
ผมก็อยากซื้อกรวดส้วมแมวไปให้เพราะเห็นขายอยู่ในตลาด(ผมอยู่บ้านนอกหน่อยๆ ตามห้างเลยไม่ค่อยมีของเฉพาะของสัตว์เลี้ยงมาขาย) แต่ซื้อไปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะบอกหลวงลุงให้ฝึกแมวยังไง จะทำยังไงลูกๆทั้งหลายถึงจะยอมไปถ่ายบนกรวดส้วมแมวแต่โดยดีจะได้ทำความสะอาดง่ายๆหน่อย ความจริงแมวที่วัดนี้ก็เยอะสวยๆก็มี แต่มันค่อนข้างอาร์ทไปนิด และผมว่างเป็นพักๆ ถ้าจะว่างก็ทำได้ทุกอย่าง แต่พองานเข้าก็จะยุ่งจนลืมทุกอย่างไปเลย เลยไม่อยากทำถึงกับประกาศหาคนมารับไปเลี้ยง
ขอปรึกษาเรื่องลูกสาวหลวงลุง
เมื่อเช้าผมไปวัดตักข้าวฯเสร็จก็ไปคุยกับหลวงลุงที่รู้จักกัน พอนั่งที่กุฎิแกเท่านั้นก็เกิดเรื่อง ลูกสาวคนสวยของหลวงลุงท่านเห็นผมพอดีก็เข้ามาทัก นวดขาให้ผมนิดหน่อยก็ขึ้นมานอนแหมะบนตักต่อหน้าหลวงลุงกับพระอีกหลายรูปหลวงลุงท่านเห็นก็หัวเราะแล้วถามว่ายังจำกันได้อีกหรอเพราะลูกสาวคนนี้แกรักมากที่สุดในบรรดาที่อยู่ตรงนั้น
แต่ไม่แค่นั้นครับ ลูกสาวอีกคนมาสะกิดด้านข้างขอขึ้นมานอนอีกคน ก่อนหน้านี้ก็เคยแล้วแต่โดนที่ตัวใหญ่กว่าจ้องเลยทำได้แต่นั่งระยะประชิด แต่วันนี้อากาศเย็นลูกสาวที่เป็นที่รักเลยยอมให้อีกหนึ่งสาวขึ้นมานอนด้วยได้ ผมเลยต้องกลายเป็นเบาะรองนอนให้ลูกสาวสองคนของหลวงลุงเสียนี่ เดี๋ยวลงภาพที่น่าอิจฉาให้ดู มือถือเน่าๆไม่กล้าให้ใครใช้เลยถ่ายเอง
สรุปแล้วผมก็ต้องเปลี่ยนสภาพจากนายหมาเป็นทาสแมวเดี๋ยวนั้นเลย คราวก่อนจะไปฟังสวดจับลุกคุณน้องก็ขู่ฟ่อ แถมมีรังสีแปลกๆมาสั่งเราเหมือนเป็นบริวารด้วยว่า "ขอนอนต่อหน่อยน้า หนูนวดให้แล้วนี่" เลยต้องวานคนอื่นจับออกให้
ตัวนอกเป็นตัวแม่ เป็นลูกสาวคนสวยที่หลวงลุงแกรักที่สุดในบรรดาแมวที่วัด ส่วนตัวใน(ติดกับพุงผม)เป็นตัวลูก
ถ่ายไปถ่ายมาตัวแม่ก็ลุกหนีซะงั้นเลยปล่อยให้ตัวลูกนอนไปตัวเดียว พอไปฟังสวดเสร็จก็กลับมาคุยกับหลวงลุง เป็นทาสแมวต่ออีกหน่อยแล้วกลับบ้าน พอกลับไป หมาน่อยที่บ้านก็มาดมๆๆแล้วก็ดม ถึงกับยกขาหน้าขึ้นก่ายแล้วดมอย่างสงสัยเหมือนจะพูดว่า "แอบหนูไปหาน้องแมวที่ไหนมาเนี่ย" สรุปแล้ว ผมเป็นทั้งทาสแมวและทาสหมาเลยสินะ ไม่ได้เป็นหรอกนายหมาน่ะ เป็นทาสต่างหาก
เข้าเรื่องๆ ออกนอกน่านน้ำไกลแล้ว
ปัญหาคือ ลูกๆของหลวงลุงท่านเยอะมาก เกือบ 10 ตัวได้(คงไม่ต้องบอกแล้วมั้ง ว่าลูกที่ว่าหมายถึงแมว) ปัจจัยที่แกได้ส่วนใหญ่ก็หมดไปกับอาหารแมวนี่แหละ แต่ที่อยากหารือคือเรื่องห้องน้ำครับ
หลวงลุงท่านไม่เคยสอนลูกๆให้เข้าห้องน้ำ มันเลยถ่ายกันเกลื่อนหน้าประตูกุฎิท่านต้องเสียเวลาเช็ดทุกวัน สุดท้ายต้องทนแ้ล้วใข้มะกรูดตามประสาคนสมัยก่อนเอา
ผมก็อยากซื้อกรวดส้วมแมวไปให้เพราะเห็นขายอยู่ในตลาด(ผมอยู่บ้านนอกหน่อยๆ ตามห้างเลยไม่ค่อยมีของเฉพาะของสัตว์เลี้ยงมาขาย) แต่ซื้อไปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะบอกหลวงลุงให้ฝึกแมวยังไง จะทำยังไงลูกๆทั้งหลายถึงจะยอมไปถ่ายบนกรวดส้วมแมวแต่โดยดีจะได้ทำความสะอาดง่ายๆหน่อย ความจริงแมวที่วัดนี้ก็เยอะสวยๆก็มี แต่มันค่อนข้างอาร์ทไปนิด และผมว่างเป็นพักๆ ถ้าจะว่างก็ทำได้ทุกอย่าง แต่พองานเข้าก็จะยุ่งจนลืมทุกอย่างไปเลย เลยไม่อยากทำถึงกับประกาศหาคนมารับไปเลี้ยง