เราเคยอยู่ในกลุ่มคนที่ไม่ได้รักสัตว์ แต่วันนี้เรายอมรับความจริงว่าเราต้องอยู่ร่วมกับหมาแมวให้ได้ ดังนั้นเราจึงเลี้ยงแมวที่มาขออาหารจากเรา และกลายเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มคนรักสัตว์โดยปริยาย เราเลิกไปออกกำลังกายที่สวนสาธารณะ และปล่อยให้เป็นส้วมของหมาและแมว ระเบียงเราก็ปล่อยให้แมวมาขี้ มาอ้วกให้พอใจ นานๆ ทีเราก็จ้างคนมาล้างระเบียง ชีวิตเรามีความสุขมากขึ้น หลังจากเข้าพวกกับกลุ่มคนรักสัตว์ หลังจากนั้นเราก็เลิกเป็นโรคซึมเศร้า 

เราเข้าใจกลุ่มคนที่ไม่ได้รักสัตว์ที่ได้หลงเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านนี้ ดูเหมือนกฎหมายและสังคมจะไม่ได้เข้าข้างกลุ่มคนเหล่านี้เลย (แมวชอบเข้ามานอนในรถ ชอบข่วนรถ) ทุกคนเหมือนถูกบังคับให้กลายเป็นทาสแมว เพราะท่านแมวมีสิทธิเดินไปได้ทุกที่และทุกบ้าน อยากทราบว่ามีหมู่บ้านจัดสรรที่มีไว้สำหรับคนที่ไม่ได้รักสัตว์ไหมคะ หรือว่าทุกที่จะต้องมีหมาแมวหมด