ผมเป็นคนชอบชมละครเวทีมาก ล่าสุดไปชมมาก็ค่ายนี้แหละ รอยรักรอยฆาตกรรม ต้นปีก็จัด Phantom Of the opera ไปสี่รอบ หมดตังไปกับละครเวทีเยอะพอสมควร สำหรับนางพญางูขาวนี่คงพลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง เนื่องจากถ้าเทียบไป มันเหมือนการรีเสตจละครสมัยที่เค้ายังทำกับค่าย แดสเอนเตอร์เทนเมนต์ เอามาทำใหม่ จำได้ว่าตอนนั้นเพลงเพราะมาก แต่เป็นละครเน้นพูดมากกว่า มาใน พศ นี้ปรับใหม่ เป็นละครเพลง เน้นร้อง แบบเดียวกับ Phantom Of The Opera , Les Miserable อะไรประมาณนั้น และที่สำคัญ ละครค่ายนี้ ถ้ามีคุณน้ำมนตืแสดง ก็ต้องบอกคำเดียวว่า ต้องดู และต้องดูมากกว่า 1 รอบแน่นอน วันที่ผมไปจองก็คือแต่ละคนจองกันเลยสองรอบเป็นอย่างต่ำ แน่นอน ผมคาดหวังสูงแน่นอน
เนื้อหาจะไม่เปิดเผยนะครับ แต่จะขอคุยรวมๆ คร่าวๆก่อนเลย
ฉาก โปรดักชั่น
เปิดเรื่องมา ขอสารภาพนะครับว่านอยมาก เนื่องจากฉากโล่งมากตอนเปิดเรื่อง มันดูโหรงเหรง และดูเวทีเขลอะๆ โทรมๆยังไงก็ไม่รู้ (ในส่วนนี้อยากให้โรงละครเอ็มเธียเตอร์รีโนเวทโรงละครก็ดีนะครับ เพราะมันทรุดโทรมไปมากจริงๆ) แต่พอเริ่มแสดงไปเรื่อยๆ มันจะมีฉากเพิ่มมากขึ้น มีการเปลี่ยนฉาก มีการเล่นแสง เล่นสี ย้อมสีฉากเล่นเงา ก็ยอมรับนะครับว่าค่ายนี้เป็นค่ายที่มีความรู้ และองค์ประกอบของคนทำละครเวทีอยู่เต็มเปี่ยม ขออนุญาติเปรียบกับรัชดาลัยนะครับ รัชดาลัยจะเน้นแสงสีอลังการร์เฟอนิเจอร์หรูหรา มีน้ำพุมีน้ำตก แน่นอน มันสมบูรณ์แบบมาก ส่วนดรีมบ็อกซ์ ทุนน้อยกว่า แต่จะใช้ความยืดหยุ่นในการเปลี่ยนฉาก เคลื่อนย้ายสิ่งของ การเปลี่ยนมุมของฉาก และแน่นอน มันก็ดูดีและดูสนุกไปอีกแบบ รายละเอียดฉากของดรีมบ็อกซ์จะมีไม่กี่ชิ้น แต่สามารถใช้ฉากเล่าเรื่องได้อย่างฉลาดแยบคาย นี่คือจุดแข็ของดรีมบ็อกซ์ในฐานะที่เป็นคนละครเวทีที่ทำละครมาหลายสิบปี สรุปนะครับ โปรดักชั่น ไม่ได้จัดว่าดีเท่าไหร่ แต่ออกมาดูดี ฉลาดในการนำเสนอครับ อยากให้ลองไปชมครับ
นักแสดง
ละครเรื่องนี้มีตัวละครเด่นๆประมาณสี่ห้าตัวครับ ขออนุญาตรีวิวตามนี้นะครับ
น้ำมนต์ ธีรนัยน์
ในบทไป่ซูจิน งูขาว ไม่รู้จะชมตรงไหนก่อน ผมคิดว่าน้ำมนต์เป็นนักแสดงมิวสิคคัลระดับนางเอกที่เรียกว่าเก่ง เพอเฟค สมบูรณ์แบบที่สุดใน พศ นี้แล้วนะครับ ในระดับนางเอก ท้าให้เอามาชนทุกค่าย ตายน้ำมนต์หมด เธอเสียงใส กังวาล เพราะจนแบบว่างงว่าเธอทำได้ยังไง ละครเรื่องนี้น้ำมนต์ร้องเกือบทั้งเรื่อง อารมณ์ได้มาก อินมาก เอาเป็นว่า ตอนจบที่งูขาวร้องเพลงแล้วจบ ผมน้ำตาไหลออกมาเอง ทั้งน้ำเสียง สีหน้า อารมณ์ เธอไปหมดเลย ต้องให้จริงๆ คุณน้ำมนต์ส่งอารมณ์ถึงคนดูทั้งโรงละครแบบเอาอยู่มากครับ
เนส เอเอฟ
ผิดหวังมากตอนที่เค้าเอาเนสมาแสดงเป็นงูเขียว เพราะมองว่าบารมีไม่ได้ เสียงไม่ได้ อะไรก็ไม่ได้เลยสักอย่าง แต่ก็เดาว่าทางดรีมบ็อกซ์คงอยากดันเด็กเอเอฟบ้าง และก็คิดว่างูเขียวคงออกมาเล็กน้อย เพราะไม่ใช่ตัวเดินเรื่อง เมื่อไปชมของจริงเข้า อันนี้ผมให้น้องเนสสอบผ่านฉลุยเลย เอาเป็นว่าชนะใจผม ขอบอกเลยว่า ละครนางพญางูขาว เนส เอเอฟ คือส่วนที่ทำให้ละครมีสีสัน สนุกสนาน เสียงร้องของเนสต้องยอมรับตามสภาพนะครับว่ายังไม่ดีเลิศ แต่ก็จัดว่าดี แต่พอประกบคุณน้ำมนต์มันยังแตกต่างกันชัดไปหน่อย แต่ในเรื่องของการแสดง เสน่ห์บนเวที และความสมบทบาท ผมให้เนสสอบผ่านนะครับ จะติดตามผลงานน้องเนสต่อไปครับ
ชาย ชาติโยดม
ร้องเพลงไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่ แต่แสดงดี น้ำเสียง การสื่อารมณ์ถึงคนดูทำได้ถึงครับ เป็นซือเวียนที่น่าสงสารจริงๆ
ธานี พูนสุวรรณ
บทนักบวชฟาไห่ เสียงอลังการณ์มากกกกกกกกก คือตอนจบต้องประกบน้ำมนต์นี่คือใช่เลย เป็นคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อมาก เสียงคุณธานีทรงพลัง เหมาะกับบท รวมไปถึงหมู่มวลนักบวชลูกหาบที่เดินตามอีกสี่คนนั่นก็สุดๆ อินเนอร์ในการแสดงแรงมากครับ แสดงดีทุกคน
นิธิวดี ตันงามตรง
บทพี่สาวพระเอกซือเซียน เป็นตัวขโมยซีนอย่างช่วยไม่ได้ เสียงเธอแหลม และทรงพลังมาก ฟังแล้วเพลิน ทำให้ละครดูสนุกมากครับ ตัวละครตัวนี้เป็นตัวละครที่น่าจับตามาก และแสดงดีมากจริงๆ อันนี้คนปรบมือให้เยอะเหมือนกัน
บท-เพลง
การตีความของนางพญางูขาว เล่นเรื่องของกฎธรรมชาติ มนุษย์ สัตว์ หัวใจ การอยู่ด้วยกัน ผมติดว่าละครตีความได้ตรงตามที่ตัวเองต้องการนำเสนอ คือดูแล้วรู้สึกว่าบทละครเค้ามีอะไร มีการให้คนดูได้คิด ส่วนเพลง นี่บอกเลย เพลงเพราะจนแบบว่าเราร้องคลอตามได้หลายเพลง เพลงหลายๆเพลงถูกนำมาร้องหลายๆรอบ พร้อมทั้งเปลี่ยนเนื้อเล็กน้อย มีการตีความใหม่ในการเปลี่ยนสถานการณ์ การใช้ภาษาไทยก็สละสลวย ดนตรีก็เพราะ เพลงก็ติดหู ทำนองก็ไพเราะ และยิ่งมาได้นักแสดงที่เรียกว่าร้องเพลงได้ดีทุกคนมาแสดงสอดประสานกันขนาดนี้ คือบอกเลยว่าบัตร 2,000 ก็ไม่แพงเลยครับ น่าเสียดายมากที่ดรีมบ็อกซ์เป็นแค่ค่ายละครเล็กๆ จัดแสดงได้แค่ 9 รอบ และดูเหมือนจะไม่เพิ่มรอบด้วย น่าเสียดายที่สุด ถ้าให้คะแนนเต็ม 10 ผมขอให้คะแนน 9.5 เต็มสิบละกัน ตัดคะแนนสภาพโรงละครมันโทรมไปหน่อยครับ ที่เหลือผมไม่ติดไม่คาใจอะไรเลย อยากยกย่องให้ นางพญางูขาว เป็นละครเวทีของไทยที่ยอดเยี่ยมที่สุดในรอบหลายๆปีที่ผ่านหลังจากละครเรื่อง แม่นาคพระโขนงของค่ายนี้ที่เคยทำให้ผมตราตรึงมาแล้ว
รีวิว นางพญางูขาว ละครเพลงคุณภาพคับเวทีจากดรีมบ็อกซ์ เพลงเพราะจนเพ้อเลยครับ
ผมเป็นคนชอบชมละครเวทีมาก ล่าสุดไปชมมาก็ค่ายนี้แหละ รอยรักรอยฆาตกรรม ต้นปีก็จัด Phantom Of the opera ไปสี่รอบ หมดตังไปกับละครเวทีเยอะพอสมควร สำหรับนางพญางูขาวนี่คงพลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง เนื่องจากถ้าเทียบไป มันเหมือนการรีเสตจละครสมัยที่เค้ายังทำกับค่าย แดสเอนเตอร์เทนเมนต์ เอามาทำใหม่ จำได้ว่าตอนนั้นเพลงเพราะมาก แต่เป็นละครเน้นพูดมากกว่า มาใน พศ นี้ปรับใหม่ เป็นละครเพลง เน้นร้อง แบบเดียวกับ Phantom Of The Opera , Les Miserable อะไรประมาณนั้น และที่สำคัญ ละครค่ายนี้ ถ้ามีคุณน้ำมนตืแสดง ก็ต้องบอกคำเดียวว่า ต้องดู และต้องดูมากกว่า 1 รอบแน่นอน วันที่ผมไปจองก็คือแต่ละคนจองกันเลยสองรอบเป็นอย่างต่ำ แน่นอน ผมคาดหวังสูงแน่นอน
เนื้อหาจะไม่เปิดเผยนะครับ แต่จะขอคุยรวมๆ คร่าวๆก่อนเลย
ฉาก โปรดักชั่น
เปิดเรื่องมา ขอสารภาพนะครับว่านอยมาก เนื่องจากฉากโล่งมากตอนเปิดเรื่อง มันดูโหรงเหรง และดูเวทีเขลอะๆ โทรมๆยังไงก็ไม่รู้ (ในส่วนนี้อยากให้โรงละครเอ็มเธียเตอร์รีโนเวทโรงละครก็ดีนะครับ เพราะมันทรุดโทรมไปมากจริงๆ) แต่พอเริ่มแสดงไปเรื่อยๆ มันจะมีฉากเพิ่มมากขึ้น มีการเปลี่ยนฉาก มีการเล่นแสง เล่นสี ย้อมสีฉากเล่นเงา ก็ยอมรับนะครับว่าค่ายนี้เป็นค่ายที่มีความรู้ และองค์ประกอบของคนทำละครเวทีอยู่เต็มเปี่ยม ขออนุญาติเปรียบกับรัชดาลัยนะครับ รัชดาลัยจะเน้นแสงสีอลังการร์เฟอนิเจอร์หรูหรา มีน้ำพุมีน้ำตก แน่นอน มันสมบูรณ์แบบมาก ส่วนดรีมบ็อกซ์ ทุนน้อยกว่า แต่จะใช้ความยืดหยุ่นในการเปลี่ยนฉาก เคลื่อนย้ายสิ่งของ การเปลี่ยนมุมของฉาก และแน่นอน มันก็ดูดีและดูสนุกไปอีกแบบ รายละเอียดฉากของดรีมบ็อกซ์จะมีไม่กี่ชิ้น แต่สามารถใช้ฉากเล่าเรื่องได้อย่างฉลาดแยบคาย นี่คือจุดแข็ของดรีมบ็อกซ์ในฐานะที่เป็นคนละครเวทีที่ทำละครมาหลายสิบปี สรุปนะครับ โปรดักชั่น ไม่ได้จัดว่าดีเท่าไหร่ แต่ออกมาดูดี ฉลาดในการนำเสนอครับ อยากให้ลองไปชมครับ
นักแสดง
ละครเรื่องนี้มีตัวละครเด่นๆประมาณสี่ห้าตัวครับ ขออนุญาตรีวิวตามนี้นะครับ
น้ำมนต์ ธีรนัยน์
ในบทไป่ซูจิน งูขาว ไม่รู้จะชมตรงไหนก่อน ผมคิดว่าน้ำมนต์เป็นนักแสดงมิวสิคคัลระดับนางเอกที่เรียกว่าเก่ง เพอเฟค สมบูรณ์แบบที่สุดใน พศ นี้แล้วนะครับ ในระดับนางเอก ท้าให้เอามาชนทุกค่าย ตายน้ำมนต์หมด เธอเสียงใส กังวาล เพราะจนแบบว่างงว่าเธอทำได้ยังไง ละครเรื่องนี้น้ำมนต์ร้องเกือบทั้งเรื่อง อารมณ์ได้มาก อินมาก เอาเป็นว่า ตอนจบที่งูขาวร้องเพลงแล้วจบ ผมน้ำตาไหลออกมาเอง ทั้งน้ำเสียง สีหน้า อารมณ์ เธอไปหมดเลย ต้องให้จริงๆ คุณน้ำมนต์ส่งอารมณ์ถึงคนดูทั้งโรงละครแบบเอาอยู่มากครับ
เนส เอเอฟ
ผิดหวังมากตอนที่เค้าเอาเนสมาแสดงเป็นงูเขียว เพราะมองว่าบารมีไม่ได้ เสียงไม่ได้ อะไรก็ไม่ได้เลยสักอย่าง แต่ก็เดาว่าทางดรีมบ็อกซ์คงอยากดันเด็กเอเอฟบ้าง และก็คิดว่างูเขียวคงออกมาเล็กน้อย เพราะไม่ใช่ตัวเดินเรื่อง เมื่อไปชมของจริงเข้า อันนี้ผมให้น้องเนสสอบผ่านฉลุยเลย เอาเป็นว่าชนะใจผม ขอบอกเลยว่า ละครนางพญางูขาว เนส เอเอฟ คือส่วนที่ทำให้ละครมีสีสัน สนุกสนาน เสียงร้องของเนสต้องยอมรับตามสภาพนะครับว่ายังไม่ดีเลิศ แต่ก็จัดว่าดี แต่พอประกบคุณน้ำมนต์มันยังแตกต่างกันชัดไปหน่อย แต่ในเรื่องของการแสดง เสน่ห์บนเวที และความสมบทบาท ผมให้เนสสอบผ่านนะครับ จะติดตามผลงานน้องเนสต่อไปครับ
ชาย ชาติโยดม
ร้องเพลงไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่ แต่แสดงดี น้ำเสียง การสื่อารมณ์ถึงคนดูทำได้ถึงครับ เป็นซือเวียนที่น่าสงสารจริงๆ
ธานี พูนสุวรรณ
บทนักบวชฟาไห่ เสียงอลังการณ์มากกกกกกกกก คือตอนจบต้องประกบน้ำมนต์นี่คือใช่เลย เป็นคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อมาก เสียงคุณธานีทรงพลัง เหมาะกับบท รวมไปถึงหมู่มวลนักบวชลูกหาบที่เดินตามอีกสี่คนนั่นก็สุดๆ อินเนอร์ในการแสดงแรงมากครับ แสดงดีทุกคน
นิธิวดี ตันงามตรง
บทพี่สาวพระเอกซือเซียน เป็นตัวขโมยซีนอย่างช่วยไม่ได้ เสียงเธอแหลม และทรงพลังมาก ฟังแล้วเพลิน ทำให้ละครดูสนุกมากครับ ตัวละครตัวนี้เป็นตัวละครที่น่าจับตามาก และแสดงดีมากจริงๆ อันนี้คนปรบมือให้เยอะเหมือนกัน
บท-เพลง
การตีความของนางพญางูขาว เล่นเรื่องของกฎธรรมชาติ มนุษย์ สัตว์ หัวใจ การอยู่ด้วยกัน ผมติดว่าละครตีความได้ตรงตามที่ตัวเองต้องการนำเสนอ คือดูแล้วรู้สึกว่าบทละครเค้ามีอะไร มีการให้คนดูได้คิด ส่วนเพลง นี่บอกเลย เพลงเพราะจนแบบว่าเราร้องคลอตามได้หลายเพลง เพลงหลายๆเพลงถูกนำมาร้องหลายๆรอบ พร้อมทั้งเปลี่ยนเนื้อเล็กน้อย มีการตีความใหม่ในการเปลี่ยนสถานการณ์ การใช้ภาษาไทยก็สละสลวย ดนตรีก็เพราะ เพลงก็ติดหู ทำนองก็ไพเราะ และยิ่งมาได้นักแสดงที่เรียกว่าร้องเพลงได้ดีทุกคนมาแสดงสอดประสานกันขนาดนี้ คือบอกเลยว่าบัตร 2,000 ก็ไม่แพงเลยครับ น่าเสียดายมากที่ดรีมบ็อกซ์เป็นแค่ค่ายละครเล็กๆ จัดแสดงได้แค่ 9 รอบ และดูเหมือนจะไม่เพิ่มรอบด้วย น่าเสียดายที่สุด ถ้าให้คะแนนเต็ม 10 ผมขอให้คะแนน 9.5 เต็มสิบละกัน ตัดคะแนนสภาพโรงละครมันโทรมไปหน่อยครับ ที่เหลือผมไม่ติดไม่คาใจอะไรเลย อยากยกย่องให้ นางพญางูขาว เป็นละครเวทีของไทยที่ยอดเยี่ยมที่สุดในรอบหลายๆปีที่ผ่านหลังจากละครเรื่อง แม่นาคพระโขนงของค่ายนี้ที่เคยทำให้ผมตราตรึงมาแล้ว