ถึงจะแพ้ญี่ปุ่น แต่ชาวญี่ปุ่นบางคนก็ชอบวอลเล่ทีมไทยมากเลยนะ ดูคลิปนี้แล้วเราปลื้มมาก

http://www.youtube.com/watch?v=MzHaG6F-px4&feature=youtu.be
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ

ที่มา:เฟซบุ๊คคุณ ake prawit (ขออนุญาตเจ้าของเฟซ ณ มาที่นี้เลยนะคะ) ,(เค้าบรรยายไว้ในเฟซ เราคิดว่าเค้าคงเป็นผู้สื่อข่าว **หากมีคนมาตั้งกระทู้แล้ว แล้วเราลงซ้ำขออภัยนะคะ เราเพิ่งได้ดู และรู้สึกปลื้มปิ่มใจมากจนอยากเอามาบอกต่อ)


ในระหว่างที่หลายคนกำลังดราม่ากับทีมญี่ปุ่น อย่างนั้น อย่างนี้ ผมขอผ่านเรื่องนี้ไปไม่ขอพูดถึง เพราะพูดไปก็ไม่มีค่าอะไร ผลการแข่งขันมันจบไปแล้ว ส่วนใครคนไหนจะเกลียดหรือพูดให้คนอื่นเกลียดญี่ปุ่นมากขึ้นก็ทำไปเถอะครับหากสบายใจ

ฟิ้วววววว....มาที่เรื่องที่ผมจะนำเสนอกันดีกว่า ผมเขียนเพราะเรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัว ได้เห็นกับตา รู้สึกดีกับสิ่งที่ได้เห็น ช่วงที่ผมทำงานอยู่ในห้องเพรสหรือห้องผู้สื่อข่าวที่นี่ บางครั้งผมก็ไม่ได้เข้าไปดูในสนามเพราะว่าต้องส่งงาน และเตรียมที่จะส่งงานหลังเกมจบ เลยต้องอาศัยทีวีที่อยู่ในห้องเชียร์แทน

ยกตัวอย่างเกมเจอกับโดมินิกัน ทุกครั้งที่ทีมไทยได้แต้ม หรือได้คะแนน ผจะได้ยินเสียงตบมือ แล้วก็เฮ เสียงที่ได้ยินมันไม่ใช่อารมณ์ของเสียงคนไทย แต่กลับกลายเป็นเสียงหญิงวัยกลางคนชาวญี่ปุ่น ที่คอยดูแลจัดการให้กับผู้สื่อข่าวที่ผมมักจะได้รอยยิ้มจากแกบ่อยๆเวลาเดินสวนกัน จากนั้นผมก็แอบสังเกตุแกมาตลอด

วันต่อมาคราวนี้ผมได้โดนกับตัวเอง ช่วงที่เดินเข้าไปในห้องแถลงข่าว เพื่อจะไปอัดเสียงงานที่จะต้องส่งกลับมาที่ช่อง ในใจคิดว่าคงไม่มีใครในห้อง ซึ่งจะเหมาะสมมากในการอัดเสียง แต่กลับกลายเป็นว่าหญิงวัยกลางคนนี้ ยืนอยู่ข้างในห้อง พร้อมกับโค้งทักทายตามแบบฉบับของญี่ปุ่น

หลังจากที่โค้งเสร็จแกไม่เปิดโอกาสให้ผมตั้งตัว อยู่ดีๆแกเต้นพลางกระโดดเขย่งซ้ายขวา ชูกำปั้นขึ้นสลับไปมา พร้อมกับพูดว่า "ไจแลง จู้จู้" (ไทยแลนด์สู้สู้) แบบนี้ประมาณ 4-5 ครั้ง ผมประทับใจมากครับ ผมยิ้มแล้วทำได้เพียงแค่ขอบคุณทั้งๆที่อยากจะพูดอะไรให้มากกว่านั้น แต่มารู้ภายหลังว่าแกพูดอังกฤษได้ (แต่ผมไม่เก่งอังกฤษนะครับ 5555+)

แกบอกผมว่าดีใจด้วยที่คุณชนะและได้แชมป์เอเชีย (ประมาณนี้) ผมก็ยิ้มแล้วก็ยกนิ้วโป้งให้แก และ ตบด้วยโค้งคำนับ ซึ่งหากพูดตามความจริงแล้วผมประทับใจแกมาก แต่ผมต้องีบส่งงานเลยขอตัวแก แกก็ยัง"ไจแลง จู้จู้"ส่งท้ายอีกที แหม่...อารมณ์ประมาณหอมแก้มส่งท้ายอะไรทำนองนี้

เรื่องนี้มันจะไม่ครบรสชาติและไม่ทำให้ผมคิดไปเองว่าแกแฮปปี้กับทีมวอลเลย์บอลไทยจริง ถ้าผมไม่ได้เห็นกับตาแบบเต็มๆ คราวนี้หลังจากที่โค้ชอ็อตให้สัมภาษณ์หลังเกมที่แพ้ให้กับบราซิล ซึ่งค่อนข้างให้เวลานานผิดปรกติทำให้ "ซาร่า"ต้องเดินมาตามหา จนเดินมาถึงจุดเกิดเหตุ

ซาร่ายืนอยู่หน้าประตูห้อง โดยมีคุณป้าจู้จู้ ยืนอยู่ด้านหน้าในลักษณะหันหลังให้ซาร่า ผมเห็นซาร่าเลยบอกไปว่าโค้ชอ๊อตให้สัมภาษณ์พิเศษเพิ่ม ป้าจู้จู้ก็หันหลังไป ทันใดนั้น!!!!!!!!

คุณป้าจู้จู้กรี๊ดครับ กี๊ดแบบร้องไม่ได้เพราะอยู่ในห้องประชุม แกแสดงอาการเหมือนใจจะขาดทำอะไรไม่ถูก แล้วก็กระโดดเขย่งเท้า ผมและซาร่า รวมไปถึงพี่นกจากสยามกีฬาต่างก็อึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในระหว่างนั้นผมเห็นแกวิ่งเพื่อพยายามหาอะไรสักอย่าง พร้อมกับทำมือพลางให้ซาร่ารอก่อน จนแกไปเอากล้องมาเพื่อจะขอถ่ายรูป แต่อาการแกยังเหมือนเดิมคือ จู้จู้ จนผมขออาสาเป็นคนถ่ายให้ แกแฮปปี้มากๆ แต่ก็ไม่กล้าชิดซาร่า จนผมต้องแสดงมือให้แกรู้ว่าชิดๆหน่อย ที่สำคัญแกได้ถ่ายท่า ซารางเฮโย กับซาร่าอีกด้วย

พอถ่ายเสร็จก็ตะโกน "ไจแลง สู้สู้" ความรู้สึกและบรรยากาศแบบนี้ ผมคิดว่าหลายคนคงอยากจะเห็นแบบที่ผมได้เห็นอย่างแน่นอน และ ผมก็ไม่พลาดที่จะบนทึกเรื่องราวครั้งนี้ไว้ให้ได้ชมกัน ถ้าคุณคิดว่าอยากยิ้มไปพร้อมๆกันก็คลิ๊กที่ลิงค์ได้เลยครับ "ไจแลง จู้จู้"


ขอแท็กห้องสยามด้วยน๊าาา เราเข้าบ่อย มันข่าวสารที่เสพได้ทุกเพศทุกวัยอยู้แล้ววว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่