อาวาสิกวรรคที่ ๔
๑. อาวาสิกสูตร
             [๒๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม ๕ ประการย่อมเป็นผู้ไม่ควรยกย่อง
ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน?  คือ
ภิกษุเจ้าอาวาสเป็นผู้ไม่ถึงพร้อมด้วยมรรยาท ไม่ถึงพร้อมด้วยวัตร ๑
ไม่เป็นพหูสูต ไม่ทรงจำสูตร ๑
เป็นผู้ไม่ประพฤติขัดเกลา ไม่ยินดีในการหลีกออกเร้น ไม่ยินดีในกัลยาณธรรม ๑
เป็นผู้ไม่มีวาจาไพเราะ ไม่กระทำถ้อยคำให้ไพเราะ ๑
มีปัญญาทราม โง่เขลา ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นผู้ไม่ควรยกย่อง ฯ

             ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมเป็นผู้ควรยกย่อง
ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน? คือ
ภิกษุเจ้าอาวาสเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยมรรยาท ถึงพร้อมด้วยวัตร ๑
เป็นผู้พหูสูต ทรงไว้ซึ่งสุตะ ๑
เป็นผู้ประพฤติขัดเกลา ยินดีในการหลีกออกเร้น ยินดีในกัลยาณธรรม ๑
มีวาจาไพเราะกระทำถ้อยคำให้ไพเราะ ๑
มีปัญญา เฉลียวฉลาด ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นผู้ควรยกย่อง ฯ

ที่มา: http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=6139&Z=6154&pagebreak=0