อยากถามว่าบทสวดนี้ ตอนท้ายใช้คำใดจึงจะถูกต้อง

บูรพารัสมิง พระพุทธะคุณัง บูระพารัสมิง พระธัมเมตัง บูรพารัสมิง พระสังฆานัง
ทุกขะโรคะภะยัง วิวัญชัยเย สัพพะทุกข์ สัพพะโศก สัพพะโรค สัพพะภัย สัพพะเคราะห์ เสนียด สัพพะเคราะห์ตัวนอก สัพพะเคราะห์ตัวใน สัพพะเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้กลายเป็นดี เคราะห์ปี เคราะห์เดือน เคราะห์วัน เคราะห์ปีขอให้เลื่อน เคราะห์เดือนขอให้คลาย เคราะห์วันขอให้หาย เหมือนน้ำดับไฟ อภิวันชัยเย สัพพะธะนัง สัพพะลาภัง ภะวันตุ เม รักขันตุ สุรักขันตุ ฯ

ใช้อภิวันชัยเย หรือ วิวัญชัยเย กันแน่
เพราะที่เคยสวดมาใช้ "วิวัญชัยเย" แต่พอหาในเว็บต่างๆ ส่วนมากใช้ "อภิวันชัยเย" กัน

รบกวนผู้รู้ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ