เรื่องอาจจะยาวหน่อยน่ะครับ คือเรื่องมีอยู่ว่าผมพึ่งเลิกกับแฟนครับเหตุผลที่เลิกกันคือผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ครับ
เหตุผลที่ผมเลิกกับแฟนเก่าคือเรามีเรื่องไม่เข้าใจกันหลายอย่างและเขาก็บอกว่าเราคงไปกันไม่ได้ ประโยคที่ผมเจ็บที่สุดเธอบอกว่าเธอไม่ได้รักผมแล้วประมาณ 2-3 เดือนได้ เราคบกันมาเกือบจะ 2 ปีครับ บอกเลยว่าตอนนั้นผมยังรักเขาอยู่และรักมากด้วยครับ
หลังจากนั้นชีวิตผมเหมือนคนไม่มีแรงเลยครับ ข้าวก็ไม่หิว เดินก็ไม่มีแรง เดินผ่านสถานที่เดิมที่เราเคยไปด้วยกันอยู่ดี ๆ น้ำตาก็ไหล
ผมบอกเลยว่าผมเป็นคนเข้มแข็งน่ะครับ แต่ทำไมเรื่องความรักผมถึงอ่อนแอเช่นนี้ แต่ผ่านไปประมาณ 1 อาทิตย์เธอก็โทรหา เธอบอกว่าเธอยังคิดถึงผม เธอก็ยังทำใจไม่ได้เหมือนกัน อาจเป็นเพราะความผูกพันธ์แหละครับ เราคุยกันก็ร้องไห้ไปครับมันเป็นอย่างนี้ประมาณ 3-4 ครั้งครับที่เธอโทรมา และเธอก็ไม่โทรหาผมอีกเลยครับ กว่าจะผ่านไปแต่ละวันทรมานมากครับ คืนหนึ่งประมาณตี 2 เธอส่งข้อความมา ส่งมาบอกว่า เตง เตงเคยฟังเพลงนี้หรือเปล่ามันเหมือนเรา 2 คนตอนนี้เลย ชื่อเพลงว่า ช่วงที่ดีที่สุด ผมก็เลยไปเปิดฟังเท่านั้นแหละครับ น้ำตาผมมันไหลอีกแล้วครับ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยครับ
ต่อมาผมได้มาพบกับแฟนคนล่าสุด ( แฟนที่พึ่งเลิกกันไป ) แล้วเราก็ได้คุยกันแต่ตอนนั้นยังไม่คบเป็นแฟนน่ะครับเพราะผมยังทำใจไม่ได้และเขาก็รู้ว่าผมพึ่งเลิกกับแฟน ผมก็บอกเขาทุกอย่างครับ แต่ผมกับเขาก็ยังติดต่อกันมาเรื่อย ๆ ครับ ในสมองผมตอนนั้นผมคิดได้
อย่างเดียวเลยครับว่าถ้าผมคบกันเธอคนนี้ผมอาจจะลืมเรื่องราวต่าง ๆ ได้ จนในที่สุดเราก็คบกันครับแต่ตอนนั้นผมก็ยังลืม
แฟนเก่าไม่ได้น่ะครับ ผ่านมา 3 เดือนแฟนเก่าผมติดต่อมาครับเธอโทรมาบอกว่าว่างหรือเปล่าพอดีอยากได้คอมใหม่พาไปดูหน่อยดิผมก็พาเธอไปครับและเราก็ไปกินข้าวด้วยกัน วินาทีนั้นความรู้สึกเก่า ๆ มันกลับมาอีกแล้วครับ หลังจากนั้นผมก็กลับมาหาแฟนใหม่ผมครับ ผมมาถึงผมก็กอดเธอครับแล้วผมก็บอกว่าขอโทษน่ะเค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ตอนนั้นผมก็รู้สึกผิดน่ะครับแต่ผมไม่อยากหลอกความรู้สึกตัวเองครับ เท่านั้นแหละเธอก็ร้องไห้ครับ
หลังจากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อย ๆ น่ะครับจนเข้าเดือนที่ 8 แล้ว วันนั้นแฟนผมจะมาหาผมที่ห้องครับ พอดีผมจะออกไปธุระกับเพื่อน
ผมเลยบอกเธอไปรอที่ห้อง เธอคิดยังไงไม่รู้ครับวันนั้นเธอเก็บกวาดห้องให้ผม แล้วเธอก็ได้ไปพบอะไรบางอย่าง เธอไปพบรูปผมกับแฟนเก่า บัตรดูหนัง แผ่น cd เรื่องราวต่าง ๆของผมกับแฟนเก่าตอนไปเที่ยวที่ผมได้บันทึกไว้ ของต่าง ๆ ที่แฟนเก่าให้ผมผมยังเก็บไว้ครับ ผมเก็บไว้ในกล่อง ipad ผมไม่คิดว่าเธอจะเจอครับ หลังจากนั้นเราก็โทรคุยกันสุดท้ายผมกับเธอก็เลิกกันครับ เพราะผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้
นี่ผ่านมาเกือบจะสามปีแล้วที่ผมไม่ได้เจอแฟนเก่าคนที่คบกันมาเกือบ 2 ปี เมื่อ 3 วันก่อนผมได้เจอกับเธอครับและผมก็ได้
ไปทักเธอครับเธอก็ยิ้มให้ผม แต่เธอบอกว่าจำผมไม่ค่อยได้ ผมเลยกลับมาที่ห้องลองโทรหาเธอ เธอยังใช้เบอร์เดิมอยู่ครับเราคุยกันเกือบชั่วโมง ผมดีใจมากเลยครับที่เธอยังคุยกับผม วันต่อมาผมเลยถามเธอว่าถ้าเรากลับไปเป็นเหมือนเดิมมันจะแปลกมั๊ย เธอตอบกลับมาว่าแปลกสิกลับไปเป็นเหมือนเดิมคงไม่ได้หรอก เป็นเพื่อนกันดีแล้วไปไหนมาไหนด้วยกันได้ วินาทีนั้นผมอยากบอกเธอเหลือเกินว่า
ผมยังคิดถึงเธออยู่แต่ก็ได้แค่คิดกลัวเธอจะมองว่า งมงายไร้สาระ
เพื่อน ๆ ครับผมควรทำยังไงดี มันทรมานเหลือเกินครับ ผ่านมากี่ปีต่อกี่ปีความรู้สึกนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยน ทุกวันนี้ผมยังหลอนกับเพลง
" ช่วงที่ดีที่สุด " อยู่เลยครับ ผมได้ยินเพลงนี้ที่ไหนผมเดินหนีอย่างเดียว... T_T
ผมยังลืมไม่ได้
เหตุผลที่ผมเลิกกับแฟนเก่าคือเรามีเรื่องไม่เข้าใจกันหลายอย่างและเขาก็บอกว่าเราคงไปกันไม่ได้ ประโยคที่ผมเจ็บที่สุดเธอบอกว่าเธอไม่ได้รักผมแล้วประมาณ 2-3 เดือนได้ เราคบกันมาเกือบจะ 2 ปีครับ บอกเลยว่าตอนนั้นผมยังรักเขาอยู่และรักมากด้วยครับ
หลังจากนั้นชีวิตผมเหมือนคนไม่มีแรงเลยครับ ข้าวก็ไม่หิว เดินก็ไม่มีแรง เดินผ่านสถานที่เดิมที่เราเคยไปด้วยกันอยู่ดี ๆ น้ำตาก็ไหล
ผมบอกเลยว่าผมเป็นคนเข้มแข็งน่ะครับ แต่ทำไมเรื่องความรักผมถึงอ่อนแอเช่นนี้ แต่ผ่านไปประมาณ 1 อาทิตย์เธอก็โทรหา เธอบอกว่าเธอยังคิดถึงผม เธอก็ยังทำใจไม่ได้เหมือนกัน อาจเป็นเพราะความผูกพันธ์แหละครับ เราคุยกันก็ร้องไห้ไปครับมันเป็นอย่างนี้ประมาณ 3-4 ครั้งครับที่เธอโทรมา และเธอก็ไม่โทรหาผมอีกเลยครับ กว่าจะผ่านไปแต่ละวันทรมานมากครับ คืนหนึ่งประมาณตี 2 เธอส่งข้อความมา ส่งมาบอกว่า เตง เตงเคยฟังเพลงนี้หรือเปล่ามันเหมือนเรา 2 คนตอนนี้เลย ชื่อเพลงว่า ช่วงที่ดีที่สุด ผมก็เลยไปเปิดฟังเท่านั้นแหละครับ น้ำตาผมมันไหลอีกแล้วครับ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยครับ
ต่อมาผมได้มาพบกับแฟนคนล่าสุด ( แฟนที่พึ่งเลิกกันไป ) แล้วเราก็ได้คุยกันแต่ตอนนั้นยังไม่คบเป็นแฟนน่ะครับเพราะผมยังทำใจไม่ได้และเขาก็รู้ว่าผมพึ่งเลิกกับแฟน ผมก็บอกเขาทุกอย่างครับ แต่ผมกับเขาก็ยังติดต่อกันมาเรื่อย ๆ ครับ ในสมองผมตอนนั้นผมคิดได้
อย่างเดียวเลยครับว่าถ้าผมคบกันเธอคนนี้ผมอาจจะลืมเรื่องราวต่าง ๆ ได้ จนในที่สุดเราก็คบกันครับแต่ตอนนั้นผมก็ยังลืม
แฟนเก่าไม่ได้น่ะครับ ผ่านมา 3 เดือนแฟนเก่าผมติดต่อมาครับเธอโทรมาบอกว่าว่างหรือเปล่าพอดีอยากได้คอมใหม่พาไปดูหน่อยดิผมก็พาเธอไปครับและเราก็ไปกินข้าวด้วยกัน วินาทีนั้นความรู้สึกเก่า ๆ มันกลับมาอีกแล้วครับ หลังจากนั้นผมก็กลับมาหาแฟนใหม่ผมครับ ผมมาถึงผมก็กอดเธอครับแล้วผมก็บอกว่าขอโทษน่ะเค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ตอนนั้นผมก็รู้สึกผิดน่ะครับแต่ผมไม่อยากหลอกความรู้สึกตัวเองครับ เท่านั้นแหละเธอก็ร้องไห้ครับ
หลังจากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อย ๆ น่ะครับจนเข้าเดือนที่ 8 แล้ว วันนั้นแฟนผมจะมาหาผมที่ห้องครับ พอดีผมจะออกไปธุระกับเพื่อน
ผมเลยบอกเธอไปรอที่ห้อง เธอคิดยังไงไม่รู้ครับวันนั้นเธอเก็บกวาดห้องให้ผม แล้วเธอก็ได้ไปพบอะไรบางอย่าง เธอไปพบรูปผมกับแฟนเก่า บัตรดูหนัง แผ่น cd เรื่องราวต่าง ๆของผมกับแฟนเก่าตอนไปเที่ยวที่ผมได้บันทึกไว้ ของต่าง ๆ ที่แฟนเก่าให้ผมผมยังเก็บไว้ครับ ผมเก็บไว้ในกล่อง ipad ผมไม่คิดว่าเธอจะเจอครับ หลังจากนั้นเราก็โทรคุยกันสุดท้ายผมกับเธอก็เลิกกันครับ เพราะผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้
นี่ผ่านมาเกือบจะสามปีแล้วที่ผมไม่ได้เจอแฟนเก่าคนที่คบกันมาเกือบ 2 ปี เมื่อ 3 วันก่อนผมได้เจอกับเธอครับและผมก็ได้
ไปทักเธอครับเธอก็ยิ้มให้ผม แต่เธอบอกว่าจำผมไม่ค่อยได้ ผมเลยกลับมาที่ห้องลองโทรหาเธอ เธอยังใช้เบอร์เดิมอยู่ครับเราคุยกันเกือบชั่วโมง ผมดีใจมากเลยครับที่เธอยังคุยกับผม วันต่อมาผมเลยถามเธอว่าถ้าเรากลับไปเป็นเหมือนเดิมมันจะแปลกมั๊ย เธอตอบกลับมาว่าแปลกสิกลับไปเป็นเหมือนเดิมคงไม่ได้หรอก เป็นเพื่อนกันดีแล้วไปไหนมาไหนด้วยกันได้ วินาทีนั้นผมอยากบอกเธอเหลือเกินว่า
ผมยังคิดถึงเธออยู่แต่ก็ได้แค่คิดกลัวเธอจะมองว่า งมงายไร้สาระ
เพื่อน ๆ ครับผมควรทำยังไงดี มันทรมานเหลือเกินครับ ผ่านมากี่ปีต่อกี่ปีความรู้สึกนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยน ทุกวันนี้ผมยังหลอนกับเพลง
" ช่วงที่ดีที่สุด " อยู่เลยครับ ผมได้ยินเพลงนี้ที่ไหนผมเดินหนีอย่างเดียว... T_T