ต่อจากตอนที่แล้ว หลังจากจัดการทางคาโอริเสร็จ เคย์มะรู้ว่าเครื่องเปิดช่องว่างจิตใจก็ใกล้ได้เวลาทำงานแล้วเลยรีบขึ้นดาดฟ้ากันทันที โดคุโร่ถามเคย์มะว่าพวกเด็กผู้หญิงจะไม่เป็นไรเหรอ เคย์มะเลยว่าไม่เป็นไรเพราะเอลซี่น่าจะสลับเปลี่ยนกับพวกตุ๊กตาแล้ว บอกเลยเห็นเอลซี่เหมือนไม่น่าเชื่อใจแต่ถ้าสั่งงานให้แล้วก็พอทำตามที่สั่งได้อยู่

ตอนนี้เครื่องนับเวลาถอยเหลือแค่เลขเดียวแล้ว เด็กผู้หญิงส่วนใหญ่อยู่ภายในโรงยิมเพื่อรอคาโอริแสดงละครแต่ก็ยังไม่มาสักทีจนเริ่มเซ็ง และแล้วเวลาก็มาถึง เครื่องเกิดระเบิดขึ้นทันทีที่เวลาหมดลง เกิดวงคลื่นสีดำกระจายไปรอบโรงเรียน วงคลื่นทะลุผ่านทั้งอาคารต่างๆในโรงเรียน สำหรับเด็กที่ไม่ถูกสวมปลอกคอก็ไม่รู้สึกอะไรเลย ส่วนพวกตุ๊กตาของเอลซี่ที่ปลอมตัวอยู่พอวงคลื่นมาสัมผัสต่างก็ล้มลงทันทีโดยมีพวกวินเทจจับตาอยู่ แต่ล้มได้แป๊บหนึ่งก็ลุกขึ้นมาโดยแปลกใจเล็กน้อยเท่านั้น พอพวกวินเทจสำรวจพวกเด็กๆที่มีปลอกคอเสร็จก็ไปทำลายส่วนที่เหลือของเครื่องบนดาดฟ้าและออกจากโรงเรียนไป


ด้านเคย์มะที่รออยู่พอเห็นวินเทจไปแล้วก็เปิดประตูมาดูบนดาดฟ้า เศษชิ้นส่วนของเครื่องยังคงหลงเหลือแต่เคย์มะคิดว่าจบเรื่องแล้ว ด้านเอลซี่พอเห็นว่าแผนสำเร็จแล้วก็ทำการเก็บตุ๊กตาแถมยังดีใจด้วยที่พวกวินเทจไม่สังเกตเลยว่าเป็นตัวปลอม อายูมิและเด็กๆคนอื่นๆก็ปลอดภัย และไม่นานกำแพงเวทที่ล้อมโรงเรียนไว้ก็เริ่มหายไป


หลังจากกำแพงเวทหายไปแล้วพวกครูที่อยู่ภายในห้องพักครูก็เริ่มตื่นโดยรู้สึกเพียงว่าตัวเองเผลอหลับไป แต่พอเห็นว่าเวลาเกือบจะเย็นแล้วก็เลยตกใจกันใหญ่ ด้านพวกเด็กๆในโรงยิมที่รอคาโอริก็ถูกครูมาสั่งให้เก็บกวาดโดยที่ไม่รู้เลยว่าพวกเด็กๆมาทำอะไรที่โรงยิม พวกเคย์มะที่อยู่บนดาดฟ้าอยู่ก็ดูรอบๆโรงเรียนและแน่ใจแล้วว่าตอนนี้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติแล้วและคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรอีกจนถึงพรุ่งนี้... วันที่เคย์มะตั้งใจให้เกิดขึ้นให้ได้ วันทัศนศึกษา เคย์มะก็บอกให้กลับบ้านกันเลย

ด้านคาโอริหลังจากเรื่องจบลงก็เจอเศษกระดาษที่เคย์มะเขียนทิ้งเอาไว้ เคย์มะบอกคาโอริเรื่องที่เอาปลอกคอออกให้ไปแล้วตัวคาโอริจึงปลอดภัย บอกให้เลิกก่อเรื่องซะหรือไม่ก็จนกว่าจะโตกว่านี้ก่อน เขียนบอกเลยว่าถ้าคาโอริเบื่อล่ะก็จะมาท้าเขาอีกก็ได้เขายินดีจะเล่นด้วยทุกเวลา แต่ก็เตือนด้วยว่าเขาบันทึกการกระทำชั่วๆของคาโอริไว้หมดแล้ว อย่าทำอะไรโง่ๆ พอคาโอริอ่านจบก็หัวเสียก็เลยระบายกับโต๊ะนักเรียนเตะใส่ไม่ยั้งอยู่แบบนั้นซ้ำๆ


กลับมาทางเคย์มะ เคย์มะเดินกลับบ้านมากับเทนริโดยที่แม่เคย์มะเห็นทั้งคู่เดินมาด้วยกันจนถึงบ้าน เทนริคุยกับเคย์มะเรื่องพวกวินเทจที่หวังว่าจะไม่ต้องเจออีกแต่เคย์มะบอกเลยว่าได้เจออีกแน่แต่ครั้งหน้าคือแทรงซึมอยู่ในวิญญาณหลบหนี และเคย์มะเองก็ยังไม่นอนใจคิดเผื่อว่าพวกวินเทจรู้ตัวว่าโดนหลอกก็เตรียมคิดหาทางรับมือด้วยเหมือนกัน (ตอนนี้เอลซี่กับโดคุโร่กำลังตรวจเครื่องปลอกคอ) และพอมาถึงบ้านเคย์มะ เทนริที่กำลังจะเดินกลับบ้านต่อแต่เคย์มะเรียกเทนริทำเอาเทนริตกใจเล็กน้อย เคย์มะบอกพรุ่งนี้กลับบ้านด้วยกันหน่อยเขามีอะไรที่จะให้ดู เทนริก็ตกลง

มาถึงมื้อเย็น แม่เคย์มะพูดแปลกใจแต่ก็ดีใจที่เคย์มะคุยกับเทนริแล้วเลยถามใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น เคย์มะเลยได้แต่คิดบ่นในใจว่าไม่น่าให้แม่เห็นเลย แล้วแม่เคย์มะก็ถามถึงโดคุโร่ต่อทำเอาเคย์มะนึกขึ้นได้ว่าไปไหนแล้ว

ระหว่างที่คุยๆอยู่นั้นเองก็มีคนมา ปรากฎว่าเป็นเอลซี่ที่ปลอมตัวเป็นคนหลงทางมาขอข้าวกิน เคย์มะรู้ก็อยากจะบ่นเลยว่ามาทำอะไร เอลซี่บอกทนไม่ไหวแล้วทั้งๆที่เธอเองก็เป็นคนในครอบครัวแท้ๆเพราะงั้นคืนนี้ไม่ว่ายังไงก็จะขอกินข้าวด้วยให้ได้ แถมมั่นใจในการปลอมตัวของตัวเองด้วยว่าแม่ไม่รู้แน่แต่เคย์มะอยากบ่นมากกว่า พอแม่เคย์มะเห็นว่าเป็นคนที่เคย์มะรู้จักก็เลยชวนกินข้าวด้วยกันทันที แถมพริบตาเดียวเอลซี่ก็เข้ากับแม่เป็นปี่เป็นขลุ่ยสุดๆ เคย์มะก็ได้แต่หวังว่าแม่จะลืมเรื่องนี้เพราะพวกเขาก็ใกล้ได้เวลากลับโลกปัจจุบันแล้ว


หลังจากนั้น เคย์มะมาอาบน้ำโดยเอาลูกแก้วมาดูด้วย ตอนนี้ลูกแก้วไม่ส่องแสงอะไรอีกแล้วก็คิดว่าเขาจะกลับไปได้รึยัง หรืออีกอย่างคือช่วงเวลายังเดินไปตามที่ควรจะเป็นอยู่แต่ไม่มีพลังเหลือพอในลูกแก้วแล้ว

ระหว่างที่คิดๆอยู่นั้นเองจู่ก็มีใครบางคนโดดเข้ามาในอ่างน้ำจนเคย์มะตกใจว่าเป็นใคร พอน้ำกระเซ็นลงหมดแล้วเคย์มะเลยรู้ว่าเป็นโดคุโร่ที่ลงมาทั้งชุดนักเรียนจนเปียกไปหมดก็เลยถามว่าทำอะไร โดคุโร่บอกอยากคุยกับเคย์มะแต่เคย์มะแปลกใจที่กระโปรงของโดคุโร่ไม่อยู่กับตัวเลยถามหายไปไหน (โนแพนด้วย) โดคุโร่บอกกระโปรงเธอติดอยู่ที่หน้าต่างตอนเข้ามาเคย์มะก็เลยบ่นว่าใหญ่จนโดคุโร่ซึมลงไปดำน้ำในอ่างเลย


เคย์มะก็หน่ายใจถามตกลงมาทำอะไรกันแน่ โดคุโร่ก็บอกว่า...

โดคุโร่: พี่
โดคุโร่: ฉันมาบอกลา


จบตอน