ต่อจากตอนที่แล้ว เคย์มะรู้สึกตัวอีกทีก็สะดุ้งเพราะเอลซี่เรียกเขาบอกว่าโดคุโร่หยุดการกลายเป็นเด็กแล้ว เคย์มะที่กำลังงงๆจึงหันไปดูรอบๆและเห็นว่าตัวเองอยู่บนเรือในช่วงที่พึ่งช่วยโดคุโร่ได้ พอหยิบลูกแก้วในมือมาดูอีกครั้งก็เห็นว่าเส้นสามเหลี่ยมในลูกแก้วเหลือเพียงเส้นเดียวแล้ว รู้ว่าตัวเองกลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง แต่พอลองดูก็เห็นว่าคราวนี้ที่ย้อนกลับมาเริ่มใหม่นั้นกลับมาช่วงที่ช่วยไม่ให้โดคุโร่ฆ่าตัวตายได้แล้ว พอเคย์มะมองดูสถานที่ก่อสร้างก็ยังไม่มีการระเบิด เคย์มะยังคงจำภาพที่โดคุโร่ไล่ฆ่าพวกวินเทจได้อยู่ในหัว
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น โดคุโร่เข้ามาพูดกับเคย์มะบอกว่า ณ จุดนี้เคย์มะยังสามารถทำได้อยู่และบอกให้เคย์มะช่วยปู่กับคนอื่นๆ เคย์มะแปลกใจในทันทีและถามโดคุโร่จำเรื่องก่อนย้อนกลับมาได้งั้นเหรอ โดคุโร่บอกดูเหมือนความทรงจำของเธอยังคงอยู่เพราะพลังบางอย่างกลับคืนสู่ลูกแก้วของเธอ
โคคุโร่บอกปู่อูราระและคนอื่นๆไม่ได้ผิดทำผิดอะไรแต่กลับถูกฆ่า เคย์มะเลยพูดกลับบ้างว่าทำไมโคคุโร่ถึงพูดเหมือนตัวเองไม่เกี่ยวด้วยเลยทั้งๆที่โคคุโร่เองก็ฆ่าพวกนั้นแต่โคคุโร่ก็ไม่ตอบและไม่กล้าสบตาเคย์มะไปชั่วขณะที่ถูกถามแบบนี้ ส่วนเอลซี่ที่จำอะไรไม่ได้ก็เลยกำลังมึนตึบ
โคคุโร่บอกถ้าเคย์มะสู้ทุกคนก็จะตาย ทั้งคนดีคนเลวจะตาย คนดีและคนเลวจะฆ่ากันเอง แต่บางทีอาจเป็นไปได้ที่จะไม่มีใครตายเลยก็ได้ บอกเคย์มะสามารถหยุดยั้งการต่อสู้นี้ได้ เคย์มะก็บอกเลยว่าอย่างเขาไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นได้แต่โคคุโร่ก็ยืนยันว่าเคย์มะทำได้
โคคุโร่: คุณพี่ต้องเป็นคนเปลี่ยนให้เป็น..
โคคุโร่: โลกที่มีแต่คุณเท่านั้นที่รู้
เคย์มะ: หา?
โคคุโร่บอกที่ๆเคย์มะมานั้นไม่มีการต่อสู้ที่นั้น โลกยังคงปลอดภัยและเหล่าเทพธิดาก็ถูกปลดปล่อย เคย์มะได้ยินแบบนี้ก็ถึงกับตกใจที่โคคุโร่รู้เรื่องในโลกปัจจุบันที่เขามา โคคุโร่บอกเพราะเหตุนี้เคย์มะถึงสามารถมาที่แห่งนี้ได้ เคย์มะก็ถามเลยว่าโคคุโร่รู้ได้ยังไง
โคคุโร่หันเคย์มะมองไปที่ๆก่อสร้างและถามเคย์มะว่าในโลกนี้มีอะไรที่ต่างไปจากในความทรงจำของเคย์มะ เคย์มะบอกในความทรงจำของเขาไม่มีการก่อสร้างและมีการทัศนศึกษา โคคุโร่บอกเคย์มะต้องทำให้ที่นี่เป็นแบบนั้นและถามเคย์มะว่ารู้จักพวกวินเทจได้ยังไง เคย์มะบอกเพราะไปเจอกับพวกมันเข้าและดึงเขาเข้าไปพัวพันกับเรื่องอันตรายด้วย(จากกรณีคาน่อนถูกแทง) โคคุโร่เลยบอกถ้าแบบนั้นก็จะดีกว่าที่จะปล่อยวินเทจไปในตอนนี้ พอเคย์มะถามว่าโคคุโร่รู้จักวินเทจได้ยังไงก็เจอโคคุโร่ถามกลับว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นจนเคย์มะต้องขอเบรกก่อน
เคย์มะถามเลยว่าจะบอกว่าเขาต้องเปลี่ยนอดีตนี้ให้ตรงกับอนาคตของเขางั้นเหรอ โคคุโร่บอกใช่แล้วเพราะอดีตในตอนนี้นั้นยังไม่เชื่อมโยงกับอนาคตของเคย์มะจึงต้องเปลี่ยนมัน แต่เคย์มะพูดเลยว่าไม่รู้จักกฎพื้นฐานของ TimeParadox เหรอไงที่ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนอดีตโดยใช้สิ่งที่รู้ของอนาคต แม้ถ้าจะพยายามทำอะไร..... ตอนนั้นเองเคย์มะก็เริ่มคิดสงสัยว่ามีอะไรแปลกๆ เพราะถ้าการที่อดีตนี้มีการก่อสร้างนั้นก็หมายความว่าในโลกนี้นั้นมีความสำคัญที่สูงยิ่งกว่า ถ้างั้นแล้วเคย์มะก็คิดอยู่ว่างั้นความทรงจำในอดีตของเขามาจากไหนกัน...
โคคุโร่: ไม่ว่าจะภายหน้าหรือภายหลัง...
โคคุโร่: เวลาคือสิ่งที่คลุมเครือ...
โคคุโร่: ที่ๆคุณพี่ยืนอยู่เป็นทั้งอดีต..และก็เป็นทั้งปัจจุบัน...
โคคุโร่: ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้..มันก็คืออนาคต
โคคุโร่: คุณพี่ไม่ได้กำลังเปลี่ยนอดีต...
โคคุโร่: แต่กำลังสร้างอนาคตต่างหาก...
เคย์มะ: ...นี่เรา... ต้องมาเจอกับเกมบ้าบอเกมใหม่อีกแล้วเหรอเนี้ย...
เมื่อเคย์มะคิดได้แล้วว่าตัวเองควรจะทำอะไรในอดีตนี้ก็เรียกเอลซี่ทันที บอกให้เอลซี่กลับไปที่บ้านซะส่วนเขาจะต้องรีบไปบ้านของอุราระ เอลซี่ก็งงว่าอุราระที่ว่าเป็นใครแต่เคย์มะไม่คิดจะอธิบายเอลซี่ว่าเรื่องเป็นมายังไง บอกเอลซี่ให้แกล้งปลอมเป็นเขาเพื่อไม่ให้แม่เขาต้องเป็นห่วงเขาและให้เอลซี่ทำตามที่เขาบอกซะ เอลซี่ที่งงไปหมดแล้วก็เลยบอกไม่เข้าใจ
แล้วเคย์มะก็มาเอาข้าวของของเอลซี่ที่เทนริให้ติดมือเอลซี่มาด้วยมาบอกโคคุโร่ว่าทุกอย่างพร้อมแล้วให้รีบไปกันเลย โคคุโร่ก็อุ้มเคย์มะวิ่งไปบ้านอุราระทันที เคย์มะบอกขอฝากเอลซี่ด้วย โคคุโร่บอกขอบคุณเคย์มะและเธอเชื่อว่าเคย์มะจะช่วยปู่ได้ เคย์มะบอกให้โคคุโร่ไปเร็วๆเถอะเพราะถ้าเขาหยุดปู่อุราระไม่ได้ปู่อุราระก็จะถูกฆ่าในคืนพรุ่งนี้ ถึงเขาจะไม่รู้ว่าแผนของปู่อุราระคืออะไรแต่เขาก็ไม่อาจปล่อยปู่อุราระไปคนเดียวได้ บอกเลยว่าเกลียดที่สุดที่เรื่องที่จะมีคนตาย
โคคุโร่: ฉันน่ะรอคอยมานานแล้ว...
โคคุโร่: ที่จะมีฮีโร่ที่จะมาทำลายโซ่ตรวนแห่งการต่อสู้
โคคุโร่: ในที่สุดคนๆนั้นก็มา...
โคคุโร่ก็ยิ้มให้เคย์มะได้เห็นเป็นครั้งแรก อีกด้านเอลซี่กำลังคิดอยู่ว่าจะต้องปลอมเป็นเคย์มะเองนั้นแล้วเธอควรจะทำยังไงดี
จบตอน
[Spoil] The World God Only Knows - 214
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น โดคุโร่เข้ามาพูดกับเคย์มะบอกว่า ณ จุดนี้เคย์มะยังสามารถทำได้อยู่และบอกให้เคย์มะช่วยปู่กับคนอื่นๆ เคย์มะแปลกใจในทันทีและถามโดคุโร่จำเรื่องก่อนย้อนกลับมาได้งั้นเหรอ โดคุโร่บอกดูเหมือนความทรงจำของเธอยังคงอยู่เพราะพลังบางอย่างกลับคืนสู่ลูกแก้วของเธอ
โคคุโร่บอกปู่อูราระและคนอื่นๆไม่ได้ผิดทำผิดอะไรแต่กลับถูกฆ่า เคย์มะเลยพูดกลับบ้างว่าทำไมโคคุโร่ถึงพูดเหมือนตัวเองไม่เกี่ยวด้วยเลยทั้งๆที่โคคุโร่เองก็ฆ่าพวกนั้นแต่โคคุโร่ก็ไม่ตอบและไม่กล้าสบตาเคย์มะไปชั่วขณะที่ถูกถามแบบนี้ ส่วนเอลซี่ที่จำอะไรไม่ได้ก็เลยกำลังมึนตึบ
โคคุโร่บอกถ้าเคย์มะสู้ทุกคนก็จะตาย ทั้งคนดีคนเลวจะตาย คนดีและคนเลวจะฆ่ากันเอง แต่บางทีอาจเป็นไปได้ที่จะไม่มีใครตายเลยก็ได้ บอกเคย์มะสามารถหยุดยั้งการต่อสู้นี้ได้ เคย์มะก็บอกเลยว่าอย่างเขาไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นได้แต่โคคุโร่ก็ยืนยันว่าเคย์มะทำได้
โคคุโร่: คุณพี่ต้องเป็นคนเปลี่ยนให้เป็น..
โคคุโร่: โลกที่มีแต่คุณเท่านั้นที่รู้
เคย์มะ: หา?
โคคุโร่บอกที่ๆเคย์มะมานั้นไม่มีการต่อสู้ที่นั้น โลกยังคงปลอดภัยและเหล่าเทพธิดาก็ถูกปลดปล่อย เคย์มะได้ยินแบบนี้ก็ถึงกับตกใจที่โคคุโร่รู้เรื่องในโลกปัจจุบันที่เขามา โคคุโร่บอกเพราะเหตุนี้เคย์มะถึงสามารถมาที่แห่งนี้ได้ เคย์มะก็ถามเลยว่าโคคุโร่รู้ได้ยังไง
โคคุโร่หันเคย์มะมองไปที่ๆก่อสร้างและถามเคย์มะว่าในโลกนี้มีอะไรที่ต่างไปจากในความทรงจำของเคย์มะ เคย์มะบอกในความทรงจำของเขาไม่มีการก่อสร้างและมีการทัศนศึกษา โคคุโร่บอกเคย์มะต้องทำให้ที่นี่เป็นแบบนั้นและถามเคย์มะว่ารู้จักพวกวินเทจได้ยังไง เคย์มะบอกเพราะไปเจอกับพวกมันเข้าและดึงเขาเข้าไปพัวพันกับเรื่องอันตรายด้วย(จากกรณีคาน่อนถูกแทง) โคคุโร่เลยบอกถ้าแบบนั้นก็จะดีกว่าที่จะปล่อยวินเทจไปในตอนนี้ พอเคย์มะถามว่าโคคุโร่รู้จักวินเทจได้ยังไงก็เจอโคคุโร่ถามกลับว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นจนเคย์มะต้องขอเบรกก่อน
เคย์มะถามเลยว่าจะบอกว่าเขาต้องเปลี่ยนอดีตนี้ให้ตรงกับอนาคตของเขางั้นเหรอ โคคุโร่บอกใช่แล้วเพราะอดีตในตอนนี้นั้นยังไม่เชื่อมโยงกับอนาคตของเคย์มะจึงต้องเปลี่ยนมัน แต่เคย์มะพูดเลยว่าไม่รู้จักกฎพื้นฐานของ TimeParadox เหรอไงที่ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนอดีตโดยใช้สิ่งที่รู้ของอนาคต แม้ถ้าจะพยายามทำอะไร..... ตอนนั้นเองเคย์มะก็เริ่มคิดสงสัยว่ามีอะไรแปลกๆ เพราะถ้าการที่อดีตนี้มีการก่อสร้างนั้นก็หมายความว่าในโลกนี้นั้นมีความสำคัญที่สูงยิ่งกว่า ถ้างั้นแล้วเคย์มะก็คิดอยู่ว่างั้นความทรงจำในอดีตของเขามาจากไหนกัน...
โคคุโร่: ไม่ว่าจะภายหน้าหรือภายหลัง...
โคคุโร่: เวลาคือสิ่งที่คลุมเครือ...
โคคุโร่: ที่ๆคุณพี่ยืนอยู่เป็นทั้งอดีต..และก็เป็นทั้งปัจจุบัน...
โคคุโร่: ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้..มันก็คืออนาคต
โคคุโร่: คุณพี่ไม่ได้กำลังเปลี่ยนอดีต...
โคคุโร่: แต่กำลังสร้างอนาคตต่างหาก...
เคย์มะ: ...นี่เรา... ต้องมาเจอกับเกมบ้าบอเกมใหม่อีกแล้วเหรอเนี้ย...
เมื่อเคย์มะคิดได้แล้วว่าตัวเองควรจะทำอะไรในอดีตนี้ก็เรียกเอลซี่ทันที บอกให้เอลซี่กลับไปที่บ้านซะส่วนเขาจะต้องรีบไปบ้านของอุราระ เอลซี่ก็งงว่าอุราระที่ว่าเป็นใครแต่เคย์มะไม่คิดจะอธิบายเอลซี่ว่าเรื่องเป็นมายังไง บอกเอลซี่ให้แกล้งปลอมเป็นเขาเพื่อไม่ให้แม่เขาต้องเป็นห่วงเขาและให้เอลซี่ทำตามที่เขาบอกซะ เอลซี่ที่งงไปหมดแล้วก็เลยบอกไม่เข้าใจ
แล้วเคย์มะก็มาเอาข้าวของของเอลซี่ที่เทนริให้ติดมือเอลซี่มาด้วยมาบอกโคคุโร่ว่าทุกอย่างพร้อมแล้วให้รีบไปกันเลย โคคุโร่ก็อุ้มเคย์มะวิ่งไปบ้านอุราระทันที เคย์มะบอกขอฝากเอลซี่ด้วย โคคุโร่บอกขอบคุณเคย์มะและเธอเชื่อว่าเคย์มะจะช่วยปู่ได้ เคย์มะบอกให้โคคุโร่ไปเร็วๆเถอะเพราะถ้าเขาหยุดปู่อุราระไม่ได้ปู่อุราระก็จะถูกฆ่าในคืนพรุ่งนี้ ถึงเขาจะไม่รู้ว่าแผนของปู่อุราระคืออะไรแต่เขาก็ไม่อาจปล่อยปู่อุราระไปคนเดียวได้ บอกเลยว่าเกลียดที่สุดที่เรื่องที่จะมีคนตาย
โคคุโร่: ฉันน่ะรอคอยมานานแล้ว...
โคคุโร่: ที่จะมีฮีโร่ที่จะมาทำลายโซ่ตรวนแห่งการต่อสู้
โคคุโร่: ในที่สุดคนๆนั้นก็มา...
โคคุโร่ก็ยิ้มให้เคย์มะได้เห็นเป็นครั้งแรก อีกด้านเอลซี่กำลังคิดอยู่ว่าจะต้องปลอมเป็นเคย์มะเองนั้นแล้วเธอควรจะทำยังไงดี
จบตอน