เครียด+ใจคอไม่ดีมาหลายวันก่อนที่ศาลจะพิพากษา     ระหว่างศาลอ่านไปก็ร้อนๆหนาวๆไปเวลาศาลพูดถึงเรื่องที่ไทยเสียเปรียบ

มาถึงตอนนี้คงสบายใจได้แล้ว     ที่เหลือก็ต้องให้ฝ่ายเจรจาปักปันจัดการ    โดยระวังไม่ให้นักการเมืองที่มีผลประโยชน์ทับซ้อนมายุ่ง

แต่จุดหนึ่งที่น่าสนใจในคำพิพากษาคือ    ศาลให้ไทยและเขมรร่วมมือกันดูแลปราสาทพระวิหารในฐานะมรดกโลก

จุดนี้เป็นโอกาสทองที่ทางไทยควรใช้เป็นข้ออ้างเสียบเข้าไปยื่นเรื่องต่อยูเนสโก

ให้ยูเนสโกรับเรื่องและประกาศพื้นที่ส่วนของไทยให้เป็นมรดกโลกร่วมกับส่วนของเขมรไปเลย

หากว่าพื้นที่ทั้งหมดเป็นมรดกโลกร่วมกัน   ปัญหาทั้งหมดก็สิ้นสุด   ไม่มีส่วนไหนของไทย   ส่วนไหนของเขมร    เป็นเจ้าของร่วมกัน

เขมรปฏิเสธมาตลอดไม่ยอมขึ้นทะเบียนร่วมกัน    แต่คราวนี้เป็นคำแนะนำจากศาลโลก    เขมรคัดค้านไม่ได้ง่ายๆแล้ว