Vampire Bangkok แวมไพร์ แบ็งค๊อก (ตอนที่ 11 )

กระทู้สนทนา
.

                                           



                                                   สวัสดีครับเพื่อนๆ ห้องถนนนักเขียนด้วยจิตคารวะครับ
                                                   มาติดตามเรื่องราวของแวมไพร์นัทกับอาร์ทกันต่อนะครับ

                          ส่วนผมก็รอรับคำติชมจากเพื่อนๆทุกคนเช่นกันนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะครับ



http://ppantip.com/topic/31136884  (ตอนที่ 1)     http://ppantip.com/topic/31142154  (ตอนที่ 2)    
http://ppantip.com/topic/31150660  (ตอนที่ 3)     http://ppantip.com/topic/31165661  (ตอนที่ 4)
http://ppantip.com/topic/31174498  (ตอนที่ 5)     http://ppantip.com/topic/31183209  (ตอนที่ 6,7)
http://ppantip.com/topic/31199096  (ตอนที่ 8)     http://ppantip.com/topic/31208553  (ตอนที่ 9)
http://ppantip.com/topic/31213967  (ตอนที่ 10)



                                  

                                                            Vampire Bangkok  แวมไพร์ แบ็งค๊อก



                                           



                    เจ้านาง (2)



ในคุ้มคำหลวง หลังจากอาหารในยามเที่ยง

“จ้าวนางเจ้า  จ้าวอุ่นคำเมืองเรียกจ้าวนางฮื้อไปพบที่ห้องทำงานเจ้า”

คำสร้อยหญิงรับใช้หน้าห้องรายงานจ้าวนางน้อย

“จ้าวป้อมีอันหยังกับข้าหรือคำสร้อย”

“ข้าเจ้าก็บ่ฮู้นะเจ้า เมื่อตะกี้คนต้นห้องจ้าวอุ่นคำเมืองมาบอกฮื้อข้าเจ้า แจ้งจ้าวนางเจ้า”

จ้าวนางฟ้อนแก้ว วางคันฉ่องลงบนโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะลุกเดินไปหาจ้าวอุ่นคำเมืองที่ห้องงาน

“จ้าวป้อมีอันหยังกับลูกหรือเจ้า ถึงฮื้อคำสร้อยตามลูกมาที่นี่”

จ้าวอุ่นคำเมืองมองใบลูกสาวคนเล็ก แล้วยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“อืม มาก็ดีแล้วลูก พ่อมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกกับเจ้า ถึงเรียกเจ้ามาพบที่นี่”

“เจ้า”

“พ่ออยากฮื้อเจ้าออกเรือน นี่จ้าวแม่ของเจ้าก็สิ้นไปตั้งนานแล้ว บรรดาพี่สาวเจ้าก็ออกเรือน
สมรสกับจ้าวจายนายทหารไปหมดแล้ว ก็เหลือแต่เจ้าที่พ่อยังเป็นห่วงอยู่”

“จ้าวป้อ แต่ลูก.....”  


ยังไม่ทันที่จ้าวนางฟ้อนแก้วจะพูดจบ จ้าวอุ่นคำเมืองก็พูดตัดบทนาง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่