อีกประสบการณ์สำหรับที่ต้องเรียนรู้ในวัย 50 กว่าที่จีนอีกครั้ง (4)

กระทู้สนทนา
https://ppantip.com/topic/43122386/comment6 (1)
https://ppantip.com/topic/43125951 (2)
https://ppantip.com/topic/43126275/comment7 (3)

21 พฤศจิกายน 2567

เอ้ย...วันนี้ต้องเดินทางอีกแหละ  จุดหมายวันนี้คือตั้งใจไว้ว่าไหน ๆ ก็มารูทนี้แล้วแวะจิ่วจ้ายโกวก่อนไหม ....เห็นใคร ๆ ก็ไป  เอามั้งดีกว่า แค่นั้นเอง คือเอาตรงมันยากอยู่หนา ถ้าจะหารถจากหวงหลงไปเลย (หมายถึงบัสประจำทางนะ ขี้เกียจจะเจรจาถาม มันต้องใช้ท่ายาก)  จิง ๆถ้าใช้เงินแก้ปัญหาก็ได้อยู่คือนั่งแท๊กซี่ชี้เป้าไปเลย  แต่เราไม่  ไม่ไหวจิง ๆ ก็กลับไปตั้งต้นที่สถานีหวงหลงจิ่วจ้ายแหละ  ....และแล้วรถของโรงแรมก็ไปส่งเราที่เราลงรถที่สถานี้หวงหลงแหละ นางหารถบัสและเจรจาให้เรียบร้อย รถออก 10.10 ถ้าจำไม่ผิด  ก็นั้งรอในรถไปเพราะข้างนอกหนาวววววว   ระหว่างรอก็มีร้านชา ห้องน้ำ  แถว ๆ ที่จะขึ้นกระเช้าหวงหลงแหละ เตร่ไปรอเวลา   
 
เอาจิง...(พวกเราน่าจะวางแผนผิดอะ ความจิงคือน่าจะไปจิ่วจ้ายโกวก่อนแล้วค่อยมาหวงหลง ....หรือเปล่า..)  แต่ช่างเถอะมันผ่านไปละ   อาจจะดีกว่าก็ได้เนอะ  การเดินทางคือการแก้ปัญหา  ดูวันนี้หิมะจะตกมากกว่าเมื่อวาน  วิธีจ่ายค่ารถบัสที่นี่คือวีแชช ...แต่ แต่..พวกเราใช้ไม่ได้ดูเหมือนถ้าสแกนแล้วเหมือนมันต้องกรอกะไรเป็นภาษาจีนด้วยอะ เราเลยจ่ายเงินสดเขา....ไม่มีตังทอน เอ่อ...แก้ไขด้วยการให้เขาทอนเป็นสแกนวีแชชคืนแทน....เลิศอะ........ถึงเวลารถบัสออกเขาก็ส่งรูปรถลื่นในเส้นทางที่จะไปให้ดู..แล้วก็บอกประมาณว่าจะออกช้านะเข้าใจได้อยู่ ....วันนี้พวกเราเผื่อเวลาสำหรับเดินทางทั้งวันอยู่แล้ว 
ระหว่างทางมาก็ไม่ได้ยากมากแต่นานและเลยกำหนดเวลารถบัสออกที่สถานีหวงหลงจิ่วจ้ายมาพอสมควร  คิดได้เลยว่านั่นคือปัญหาที่จะตามมะละ  เราจะเข้าไปจิ่วจ้ายโกวยังไงถ้ารถบัสที่สถานนี้หมดรอบ......
เอะะะะะ มาถึงรถคันสุดท้ายยังอยู่รีบบบบบบบบบบแตก็มีคนมาถาม (พวกเราเข้าใจว่าเป็นเจ้าหน้าที่บัสให้ขึ้น) แต่เปล้าาาาาพวกแท๊กซี่  ยิ้ม ทำให้พวกเราซวดรถเลย  (สำคัญนะอย่าเชื่อใครง่าย ๆ ขึ้นไปนั่งบัสเลย  ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวมันบอกให้ลงเองน่าจะเป็นวิธีที่ดี)  เอาไงละทีนี้ ที่นี้ต้องโวยวายละ  เราก็เข้าไปถามร้านที่ทานอาหารตรงที่รถบัสจออดนั่นไม่มีใครสามารถช่วยเหลืออะไรเราได้เลย  (ประมาณพวกต้องไปแท๊กซี่กูแหละฮิๆ)  และแล้วเราก็เจอคนใจดีพูดภาษาอังกฤาได้ นางเป็นนางฟ้าตัวน้อยสำหรับพวกเราเลย  นางพาพวกเราไปพร้อมกับพวกฝรั่ง 2-3 คน คนจีนอีก  ประมาณว่าคนที่ตกรอบรถบัสทั้งหลายที่ไม่ใช่สาวกแท๊กซี่นั่นแหละ   นางพาพวกเราเดินไปตรงที่มีตึกหน้าบันไดเลื่อนนั่นแหละ  แล้วก็ให้เรานั่งแท๊กซี่ไปราคาเดียวกับบัสเลย  มีใบเสร็จรับเงิน  ทุกคนแฮปปี้  ขอบคุณนางจิง ๆๆๆๆ   เอาละไปต่อ  นั่งรถยาว ๆ ไป จิ่วจ้ายโกวกัน  ดูนานและไกลจัง อาจจะเป็นเพราะนั่งรถเล็ก  วิวก็เหมือนหวงจังไม่ค่อยได้มีรูปข้างทาง  เมื่อเกือบจะถึงเมืองขาขึ้นเขามาได้บรรลุว่าไม่ควรจะจองอะไรไรไว้เลยจิง ๆ เพราะ ดูแล้วถ้าอย่างที่เห็นตรงหน้านี้สำหรับวันกลับปัญหาบังเกิดแน่ ๆ เนื่องจากหิมะตกเมื่อคืนทั้งคืน รถขึ้นเขาก็จะลื่น  รถติดยางเป็นกิโล เห็นผู้โดยสารยิงกระต่ายตามข้างทางเพียบคือไม่ห่วงสวย ห่วงหนาวละ  มันนานจนอั้นไม่ได้แหละ งี้ถ้าซื้อตั๋วรถกลับไว้แล้วล่าช้าคือเสดเลย ซื้อตั๋วใหม่ แน่ ๆ  กว่าจะถึงที่พักคือ หายากอยู่หนา  ดีมารถเล็กเขาโทรหาเจ้าของให้แล้วพาส่งถึงที่เลย (นี่คือข้อดีของรถแท๊กซี่) นางจะช่วยเราหาโรงแรมจิกจนได้ที่พักแหละ 
เราจองไว้คืนเดียว เดี๋ยวเข้าไปดูก่อนถ้าพอใจค่อยต่ออีกคืน (ตกลงเราก็นอนนี่ 2 คืน)  อยู่หน้าอุทยานเดินประมาณ 800 เมตร  เอาละหลังจากได้ห้องพักก็ออกสำรวจแป๊บบบบบ อยากได้อาหารสำหรับพรุ่งนี้ในอุทยาน  เล่นไม่ยากแฮะ kfc มี อาหาร ผลไม้ มีไม่เขียม  แต่จะทานได้ไม่ได้อีกเรื่อง ฮ่า ฮ่า ฮ่า  

22 พฤศจิกายน 2567

ตื่นเช้ามากวันนี้ตั้งใจจะเข้าอุทยานด้วยรถคันแรก  ตั๋วมีแล้วซื้อผ่าน  trip.com  7.00 เดินไปอุทยานแม่เจ้าสิ่งแรกที่เจอคือห้ามบินโดรน  และผู้คนมหาศาล  ขนาดอุทยานยังไม่เปิดเราก็เล็ก ๆ ต่อแถวที่มีฝรั่ง  เพราะยังไงพวกเราต้องผ่านเจ้าหน้าที่อยู่ละ  ตามนั้นเป็นแถวที่สั้นสุด  ....แต่สุดท้ายถึงเวลาเปิดแถว ช่องที่เรารอมันเปิดช้าคือต้องแทรกละทีนี้ ยื่นพาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่  ....ไม่มีนางก็บ่น ว่า ว่า เรา สุดท้ายคือนางใส่เลขพาสปอร์ตผิด (ดูเลขผิดเลยแหละ) อิหยังวะ  ก็ด่า ๆ กันไปภาษาใครภาษามัน   พอเข้ามาได้..... เอาละสิผู้คนแย่งกันขึ้นรถบัส ทีนี้ละจะไปซ้าย ขวา  ไม่ชัดเจน ถามใคร ก็ชี้ๆๆๆ เริ่มไม่ปื้มละ  จะไปที่ตั้งใจไว้ตามแผนเก็บใส่กระเป๋าเลย  เอาเป็นว่าขึ้นบัสให้ได้ก่อนเถอะ   ...สุดท้ายก็ไปฝั่งซ้ายก่อน  อื่ม...สวย เดินยากเพราะหิมะตกเริ่มรู้สึกว่าต้องระวังตัวจากการลื่น และผู้คน  พยายามจะเดินไปที่มีผู้คนน้อยสุดแล้ว 

เอ้าถ่ายรูปกันจนฉ่ำละ ย้ายจะไปจุดต่อไป เอ้าต้องเดิน ตามที่เขากำหนด (เข้าใจได้ว่าบางที่มันเดินไม่ได้จิงๆ)  แต่เดินไกลจังจากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่งรู้สึกว่าเดินไกลมากแล้วก็ระหว่างทางเดินไม่มีลูกเล่นอะไรเลย จุดสวย ๆ หรือความสวยระหว่างทางอยู่ไหนอะ...ไม่รู้อะไรเลย เดิน ตาม ๆ เขา ไปสุดท้ายที่ระวังตัวก็ลื่นจนได้ก้นจั้มเบ้าเลย เจ็บนะ แต่ไหวอยู่  ทีนี้ลุงไม่ปล่อยละ เดิน ไม่มีจุดหมาย  ถ่ายรูปก็เห็นแต่หัวคน  เริ่มไม่ปลื้มละ  คุยกันว่าเรากลับเถอะเปลี่ยนเส้นทาง กัน ปัญหาคือจะไปขึ้นรถที่ไหนต้องเดินอย่างเดียวหรือ บลา ๆๆๆ  บ่ายโมงละไปอีกทางดีกว่าไม่ปลื้มอีกแหละระหว่างทางก็จะมีการยัดเยียดขายของ (ไม่รู้คิดไปเองไหมนะ  เหมือนโฆษณาแฝงอะ)  กว่าจะได้ขึ้นรถไป  ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ปิดแหละเริ่มไม่เอาเรื่องละ มาให้ครบ ๆ แล้วกัน  นั่งืานกลางวัน แล้วตั้งใจว่าจะเดินรอบทะเลสาบ arrow  bamboo lake นี้แล้วจะกลับละ  เอาละสิจุดจอดรถตรงไหน งงกะระบบมากกกก   ไม่เป็นไรเดินไปเรื่อย ๆ แล้วกันไม่ลื่นละ เริ่มมีแดดละ  นั่นแหละพยายามจะเก็บจุดสำคัญให้ครบ  แต่ ก็แอบท้อกะที่นี่นะ  สรุปเลยนะ น้ำตก 2 ที่  อันเล็ก  (arrow  bamboo lake waterfall) สวยกว่าใหญ่ (padda) ซึ่งคิดเองว่ามันไม่ตรงปกอะ  แล้วก็ไป ๆ ยาก ระบบซับซ้อนอะ  ไม่ไหว กลับ ๆๆๆ มันไม่ใช่ดาวววว ออกอุทยานมาหาข้อมูลเที่ยวบัสที่จะออกจากที่นี่พรุ่งนี้เช้าดีกว่า  ได้ข้อมูลมาว่าพรุ่งนี้ 8.00 คุณมารอแถว ๆ หน้า ชากี และ KFC แหละมีรถแน่นอน  เครตามนั้นกลับไปอาบน้ำนอนอุ่น ๆ ดีกว่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่