เมื่อวานผมเข้ามาตอบกระทู้เรื่องของการใช้น้ำมันE85 แล้วเล่าเรื่องที่ขี่รถไปเที่ยวอ.เบตง.....เขียนไปแป๊บเดียว(ในความรู้สึกของผม)....หันมาดูนาฬิกาอีกทีหนึ่ง....ก็5ทุ่มกว่าไปแล้วละ....วันนี้กลับมาคุยกันใหม่......ก็ขอย้ำว่าผมไปเบตง2ครั้ง......ส่วนยะลานั่น ไปเป็น10ครั้ง.....แต่ไม่ได้ค่างที่ยะลา-ส่วนมากจะแวะพักรถตอนกลับจากสิงกะโปร์มาออกสุไหงโก-ลก......แล้วเลยไปนอนหาดใหญ่แถวๆโรงแรมสุคณธาหรือไม่ก็ลีการ์เด้น

ตอนที่ผ่านยะลาหลังจากกลับจากเมืองสิงกะโปร์แล้วรูดมาบนถนนสายตะวันออกของมาเลเซียนั่น-เป็นทางหลวงหมายเลข3ของเขา.....ถนนแคบนิดเดียวเองแหละ......(ก็พอๆกับถนนสายด่านจังโหลน(สะเดาฝั่งไทย)แล้วไปตามเส้นทางสายเก่า-ผ่านเมือง...สุไหงปัตตานี......บัตเตอร์เวอร์ธ.........แยกขวาก็ไปเกาะปีนัง...แยกซ้ายก็ไปเมืองยงเป็ง..ช่วงแรกๆที่ผมขี่รถไปสิงกะโปร์นั่น.....สะพานข้ามไปเกาะปีนังยังไม่ได้สร้าง.ต้องนั่งเรือเฟอรี่ข้ามไป-ขาไปไม่ต้องเสียเงิน-ขากลับค่อยจ่ายทีเดียว1.50ริงกิต

ที่เกาะปีนังนั้น มีคนพูดไทยได้เกินกว่าครึ่งครับ-และพวกเขามีอัธยาศัยดีกับคนไทยเราค่อนข้างมาก.......ประมาณว่าเป็นคนเชื้อชาติไทยเสียเยอะ-เนื่องจากมีราชวงศ์ไทยเราหลบความวุ่นวายการเมืองไปอยู่ที่นั่นหลายพระองค์ เช่นสมเด็จกรมพระยาดำรงค์ราชานุภาพ....เวลาเราขี่รถพลัดหลงกันและแวะถาม....เขาจะชี้ทางบอกไปที่พักให้ได้ทุกครั้ง......พอไประยะหลังๆนี้ คนรุ่นที่พูดไทยได้เริ่มลดน้อยลงตามลำดับ





รูปล่างนี้กับตำรวจบนเกาะปีนังนะครับ