ผมคบกับแฟน ได้เดือนกว่าๆเอง
คบแบบงงๆ (เราเปนแฟนกันตอนไหนหว่า)
แฟนผม อายุน้อยกว่า 3ปี เปนแฟนคนแรกที่อายุน้อยกว่า
ผมเคยแต่มีแฟนอายุมากกว่า 1-3ปี
ยอมรับตามตรงว่า ถึงแม้ว่า ผมจะปาเข้าไป 30ต้นๆแล้ว
แต่นิสัย บางอย่างก็ยังเหมือนเด็ก เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด ปากกับใจตรงกัน
พอมาคบกับสาวอายุน้อยกว่า แล้วก็เปนลูกคนเล็กเหมือนกัน
เอาแต่ใจ แต่ใจเย็น พูดเพราะ
แรกๆก็โอเคอยู่ พออยู่ๆก็บอกกับเพื่อนๆว่า เราเปนแฟนกัน
ผมก็ดันเออ ออ ห่อหมก เพร่ะน้องเขาก็สวยน่ารักดี
แต่นานๆไป ผมชักจะอึดอัด ที่น้องเขาชอบสั่ง ให้ทำโน่น นี่
ให้ไปเปนเพื่อนทำธุระ ไปกินวันเกิดเพื่อนน้องเขา นัดไปเที่ยวล่วงหน้า แพลนซะยาว
สั่งๆๆๆๆๆ ไม่เคยนึกเลยว่าผมอยากไปรึเปล่า บางทีผมทำงานเหนื่อยๆ
ก็อยากจะหยุด พักสมอง ไปทำบุญ ไปส่วนตัวผมบ้าง
วันนึงโทรมาสองสามรอบ คุยเสียยืดยาว ถามซอกแซก ชอบถามคำว่า ทำไมๆๆ
ผมยอมรับว่าเปนคน โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบคนซอกแซก และ บังคับจิตใจ
ให้คนมาสั่งๆๆๆๆๆ
จากที่เห็นว่า น้องเขาน่ารัก ค้าขายทำงานก็เก่ง
เดี๋ยวนี้รู้สึก รำคาญ อึดอัด เหมือนถูกสั่งการ ให้ทำบางอย่างที่ไม่อยากทำ
บางทีผมก็เผลอ โวยไปนิดๆ ก็รู้สึกผิดแต่ผมไม่ชอบคนเซ้าซี้ ขี้อ้อน
แต่ตัวปมเอง ขี้อ้อนเสียเอง
ผมอยากจะพักสมอง อยากจะไปไหนคนเดียว ไปเที่ยว ตจว.
พอน้องเขาถามว่า ผมจะไป ทำธุระ ตจว.
ก็จะขอไปด้วย (แล้วตัวเธอจะทิ้งร้าน ไม่ขายของเลยเหรอ ผมปิดร้านเพราะเปนช่วง เงียบ)
บ่น เสียยืดยาว คือสรุป ผมชัดเลยว่า ไม่เวริ์คแน่แล้ว
มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของผม
จะบอกเลิกน้องเขา ก่อนที่จะคิด เตลิดเปิดเปิงไปไกล
ก่อนที่ผมจะเปน ปีศาจ ขี้หงุดหงิดไปกว่านี้
มีวิธีบอกเลิกยังไงดี
1. โทรไปบอก
2.ไลน์ไปบอก
3.นัดกินข้าว แล้วบอก
แต่ผมคิดไว้แน่ว่าต้องถูก ถาม ทำไมๆ อีกแน่
ก็คำตอบบางอย่างชัดเจนอยู่แล้วว่า ไม่เวิร์คๆ
ถ้ารู้ว่าไม่ใช่ จะบอกเลิกวิธีไหนดี
คบแบบงงๆ (เราเปนแฟนกันตอนไหนหว่า)
แฟนผม อายุน้อยกว่า 3ปี เปนแฟนคนแรกที่อายุน้อยกว่า
ผมเคยแต่มีแฟนอายุมากกว่า 1-3ปี
ยอมรับตามตรงว่า ถึงแม้ว่า ผมจะปาเข้าไป 30ต้นๆแล้ว
แต่นิสัย บางอย่างก็ยังเหมือนเด็ก เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด ปากกับใจตรงกัน
พอมาคบกับสาวอายุน้อยกว่า แล้วก็เปนลูกคนเล็กเหมือนกัน
เอาแต่ใจ แต่ใจเย็น พูดเพราะ
แรกๆก็โอเคอยู่ พออยู่ๆก็บอกกับเพื่อนๆว่า เราเปนแฟนกัน
ผมก็ดันเออ ออ ห่อหมก เพร่ะน้องเขาก็สวยน่ารักดี
แต่นานๆไป ผมชักจะอึดอัด ที่น้องเขาชอบสั่ง ให้ทำโน่น นี่
ให้ไปเปนเพื่อนทำธุระ ไปกินวันเกิดเพื่อนน้องเขา นัดไปเที่ยวล่วงหน้า แพลนซะยาว
สั่งๆๆๆๆๆ ไม่เคยนึกเลยว่าผมอยากไปรึเปล่า บางทีผมทำงานเหนื่อยๆ
ก็อยากจะหยุด พักสมอง ไปทำบุญ ไปส่วนตัวผมบ้าง
วันนึงโทรมาสองสามรอบ คุยเสียยืดยาว ถามซอกแซก ชอบถามคำว่า ทำไมๆๆ
ผมยอมรับว่าเปนคน โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบคนซอกแซก และ บังคับจิตใจ
ให้คนมาสั่งๆๆๆๆๆ
จากที่เห็นว่า น้องเขาน่ารัก ค้าขายทำงานก็เก่ง
เดี๋ยวนี้รู้สึก รำคาญ อึดอัด เหมือนถูกสั่งการ ให้ทำบางอย่างที่ไม่อยากทำ
บางทีผมก็เผลอ โวยไปนิดๆ ก็รู้สึกผิดแต่ผมไม่ชอบคนเซ้าซี้ ขี้อ้อน
แต่ตัวปมเอง ขี้อ้อนเสียเอง
ผมอยากจะพักสมอง อยากจะไปไหนคนเดียว ไปเที่ยว ตจว.
พอน้องเขาถามว่า ผมจะไป ทำธุระ ตจว.
ก็จะขอไปด้วย (แล้วตัวเธอจะทิ้งร้าน ไม่ขายของเลยเหรอ ผมปิดร้านเพราะเปนช่วง เงียบ)
บ่น เสียยืดยาว คือสรุป ผมชัดเลยว่า ไม่เวริ์คแน่แล้ว
มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของผม
จะบอกเลิกน้องเขา ก่อนที่จะคิด เตลิดเปิดเปิงไปไกล
ก่อนที่ผมจะเปน ปีศาจ ขี้หงุดหงิดไปกว่านี้
มีวิธีบอกเลิกยังไงดี
1. โทรไปบอก
2.ไลน์ไปบอก
3.นัดกินข้าว แล้วบอก
แต่ผมคิดไว้แน่ว่าต้องถูก ถาม ทำไมๆ อีกแน่
ก็คำตอบบางอย่างชัดเจนอยู่แล้วว่า ไม่เวิร์คๆ