☆ ☆ ☆ รักและอาลัย “คิงคอง” โกลเด้นแสนน่ารักสำหรับทุกคน ☆ ☆ ☆

[CR] ☆ ☆ ☆ รักและอาลัย “คิงคอง” โกลเด้นแสนน่ารักสำหรับทุกคน ☆ ☆ ☆

กระทู้รีวิว

เราเองเป็นอีกคนนึงที่เป็นแฟนคลับของ “คิงคอง" หลังจากที่คิงคองจากไปแล้ว เราเองก็อดเสียดายและเสียใจอยู่ไม่น้อย เลยอยากมาเล่าสู่กันฟังถึงเรื่องราวส่วนตัวเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับ โกลเด้นที่บ้านเรา กับ คิงคอง

ขอย้อนกลับไปเมื่อ 7 ปีที่แล้ว เราเองได้เจอ คิงคอง ครั้งแรก เป็นงานที่เมืองทองธานี เราเองได้พา “โบอิ้ง” ไปเดินเล่นในงาน

พาโบอิ้งโกลเด้นตัวอ้วนของบ้านไปงาน แล้วก็ได้พบกับคิงคองโดยบังเอิญ แต่ก่อนหน้านี้ก็หาข้อมูลเรื่องโกลเด้นจากในเวปมาแล้ว และได้เห็นเรื่องราวของคิงคองมาแล้วด้วยเช่นกัน ตอนนั้นคิงคองอายุได้ประมาณ 8 ปี ส่วนโบอิ้ง เพิ่งจะอายุได้ 3 เดือน โบอิ้งยังเล็กมาก กล้าๆกลัวๆเข้าไปหาคิงคอง และคิดคองก็ไม่มีท่าทีที่จะก้าวร้าวใส่อะไรเลย ดูเป็นมิตรมาก ใจเราก็อยากให้โบอิ้งหล่อๆเหมือนคิงคองเหมือนกัน

อีก 1 เดือนถัดมา ก็มีงานสุนัขที่ ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ เราก็พาโบอิ้งไปงานนั้นอีก เพื่อจะไปพบคิงคอง อยากให้คิงคองเห็นว่าโบอิ้งโตขึ้นเร็วมากๆ สีเริ่มเข้มขึ้น สีเริ่มใกล้เคียงกับคิงคอง (แอบดีใจ)
จนกระทั่ง โบอิ้งอายุได้ 9 เดือน ได้มีโอกาสพาเหล่าบรรดาโกลเด้นที่บ้านไปว่ายน้ำ(ตอนนั้นมี 2 โกลเด้น และเพิ่มมาเป็น 3 โกลเด้นจนถึงปัจจุบัน) ซึ่งประกอบด้วย โบอิ้ง และ จัมโบ้ เราพาไปที่สระว่ายน้ำสุนัขแถวๆแยกสวนสมเด็จฯ ซึ่งครั้งนั้น มีคิงคอง และ เสือน้อย ก็ไปด้วยเช่นกัน ภาพที่เห็น พร้อมกับคำบอกเล่าของคุณวัส และคุณปู บอกว่า โบอิ้งโตขึ้นมากๆและเหมือนคิงคองมาก ส่วน จัมโบ้ ก็มีส่วนเหมือนกัน เสือน้อย อยู่มากเช่นกัน ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ

จากนั้นมา โบอิ้งก็ไม่มีโอกาสพบคิงคองอีกเลย เพราะเราพาไปไหนด้วยลำบากมาก ถ้าไปทีก็ต้องไปทั้งหมดบ้าน ซึ่งตอนนั้นประกอบไปด้วย โกลเด้น 3 ตัว (โบอิ้ง จัมโบ้ แอร์บัส)และก็อีก 1 ไซบีเรียน (คอปเตอร์) เราก็ได้แค่ไปพบและทักทายกับคิงคอง ตามงาน หรือบางทีก็แวะเวียนไปเยี่ยมเยียนที่บ้านของคิงคองเลย ยังได้หนังสือพร้อมลายประทับ(ลายเซ็นต์)คิงคอง กลับมาบ้านพร้อมกับความประทับใจและหลงรักคิงคองมากยิ่งขึ้น
ด้วยความมีเสน่ห์อย่างมากของคิงคอง เราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีแฟนคลับติดตามไปหาในทุกๆงาน ไปถ่ายรูปกับคิงคอง ไปพูดคุยกับคิงคอง หยอกล้อกับคิงคอง

และ ถึงกับมีหนังสือเรื่องราวเฉพาะคิงคองออกมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเราก็สะสมครบทุกเล่ม
แล้วก็ยังมีร่วมสนุกกับคิงคองแฟนคลับ เป็นหนึ่งในผู้โชคดีได้ของรางวัลเป็น Collections น่ารักๆของคิงคองด้วยเหมือนกัน และก็ติดตามข่าวสารของคิงคองผ่านทาง Facebook มาอย่างต่อเนื่อง

แต่กาลเวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำที่ไม่ไหลกลับ ช่วงเวลาของความสุข สนุกสนานของคิงคองคืบคลานเข้ามาสู่ช่วงสุดท้ายของชีวิต คิงคองเริ่มป่วยด้วยอาการที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่ง เราเองยังได้ไปเยี่ยมดูอาการคิงคองอยู่บ่อยๆ ในที่ๆคิงคองไปรักษา เราอดแปลกใจในความเป็นคิงคองที่น่ารักไม่ได้ แม้ว่าคิงคองจะป่วยด้วยโรคที่ยากต่อการรักษา คิงคองไม่เคยแสดงท่าทีหรืออาการทรุดให้เห็นแต่อย่างใด ตรงข้ามกับเล่นและขอขนมเหมือนอย่างที่คิงคองเป็นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

ทุกวิถีทาง ทุกหนทาง ของความพยายามที่จะรักษาคิงคองให้หายเป็นปกติ ไม่ว่าจะเหนื่อยหนักแค่ไหน ไม่ว่าจะเสียค่ารักษาเท่าไหร่ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะหายากสักเพียงไหน คุณวัสและคุณปู พร้อมทำทุกสิ่งทุกอย่างอย่างเต็มความสามารถ เพื่อคิงคอง

ด้วยความที่คิงคองก็รักคุณวัสคุณปู และลูกๆของคิงคองเอง คิงคองยังยอมกินผักเพื่อลดน้ำหนักตัวเอง และกินผักเพื่อรักษาอาการที่ตัวเองเป็นอยู่ ซึ่งทั้งกลิ่นและรสชาตินั้น คุณวัสและคุณปูบอกว่า เกินจะบรรยาย คิงคองก็กินราวกับว่าเป็นของอร่อยสำหรับตัวเองซะอย่างนั้น

     หัวค่ำวันศุกร์ 25 ต.ค. 56 คิงคองเลือกที่จะไม่สร้างภาระให้กับคุณวัส และคุณปูอีกต่อไป คิงคอง จากพวกเราไปแล้ว พวกเราไม่มีคิงคองจริงๆแล้วหรือ เป็นคำถามที่ไม่มีใครอยากเจอ และไม่ต้องการคำตอบจากใคร
     น้ำตาของความเสียใจของคุณวัสและคุณปู ไหลออกมาแทบไม่หยุด  นั่นก็รวมถึงความเสียใจและอาลัยของตัวเราและแฟนคลับทุกคน แม้วันนี้จะไม่มีคิงคอง แม้ว่าวันนี้จะไม่ได้กอดคิงคอง แม้ว่าวันนี้จะไม่ได้เล่นกับคิงคอง  แต่ความรู้สึกดีๆที่มีให้คิงคอง จะยังคงยังอยู่ในใจ และจะส่งไปถึงคิงคองตลอดไป

    หลับให้สบายเถอะคิงคอง ไปในที่ที่เจ้าอยากไป ไปเกิดในสิ่งที่เจ้าอยากเป็น  เจ้าเป็นเอกลักษณ์ของโกลเด้นผู้ใจดี เป็นสัญลักษณ์ของความน่ารัก เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน  เราหวังว่าเราคงได้เกิดมาเจอกันอีกไม่ว่าชาติไหน ไม่ว่าจะนานแค่ไหน เราจะรอเธอ “คิงคอง”