ได้ข่าวว่าเธอไม่ค่อยจะไปไหน
ได้ข่าวว่าเธอไม่ค่อยสบายใจ
ไม่รู้เธอมีเพื่อนคุยบ้างไหม

รู้สึกว่าเธอเป็นคนที่ขี้เหงา รู้สึกว่าเธอไม่ค่อยจะคบใคร ไม่เห็นเธอเปิดใจไว้

ก็เธอเวิ่นเว้อตลอด ก็เธอคิดมากตลอด เห็นแล้วอดไม่ไหวมันห่วงใย

ได้แต่สงสารห่างห่าง ก็ไม่มีทางได้ เข้าไป ใกล้เธออยากใกล้เธอกว่านี้

แอบรักคนขี้เหงา
คนขี้เหงาคนนี้ รักเธอในใจทำยังไงทีนี้ ยิ่งเธอเศร้าแค่ไหน ฉันก็ยิ่งรู้สึก แพ้คนขี้เหงา

ฉันมันทำไม
มันทำไมอ่อนไหว เห็นเธอทีไร
โลกก็เป็นสีเทา

หวังก็ได้แต่หวัง ฉันจะได้เข้าไป ใช้ความอ่อนไหวดูแลเธอ

ก็อยากเป็นคนที่เธอจะยอมรับ ก็อยากเป็นคนที่เธอจะไว้ใจ ให้ฉันเป็นคนช่วยคุยคลายเหงา

ไม่อยากให้เธอมัวเอาแต่นอนหนาว ไม่อยากให้เธอมัวเอาแต่น้อยใจ
ก็ฉันนอยตามเธอแล้ว

ก็เธอเวิ่นเว้อตลอด ก็เธอคิดมากตลอด เห็นแล้วอดไม่ไหวมันห่วงใย

ได้แต่สงสารห่างห่าง ก็ไม่มีทางได้ เข้าไป ใกล้เธออยากใกล้เธอกว่านี้

แอบรักคนขี้เหงาคนขี้เหงาคนนี้ รักเธอในใจทำยังไงทีนี้ ยิ่งเธอเศร้าแค่ไหน ฉันก็ยิ่งรู้สึก แพ้คนขี้เหงา

ฉันมันทำไมมันทำไมอ่อนไหว เห็นเธอทีไรโลกก็เป็นสีเทา หวังก็ได้แต่หวัง ฉันจะได้เข้าไป ใช้ความอ่อนไหวดูแลเธอ

โลกของฉันมันว่างเปล่า โลกของฉันมันเงียบเหงา ความเหงาทรมานนัก คนที่เจอกันทุกวัน คนที่ชอบ เข้ามาทัก มีไหมใครจะมารัก

โลกของฉันมันน่าเบื่อ ทำให้ซึม อยู่เสมอ มันเพ้อคอยแต่คนไหน คนดีดีซักคนหนึ่ง คนที่ทำให้ใจซึ้ง มีไหมมันจะมีไหม

แอบรักคนขี้เหงาคนขี้เหงาคนนี้ รักเธอในใจทำยังไงทีนี้ ยิ่งเธอเศร้าแค่ไหน ฉันก็ยิ่งรู้สึก แพ้คนขี้เหงา

ฉันมันทำไมมันทำไมอ่อนไหว เห็นเธอทีไรโลกก็เป็นสีเทา หวังก็ได้แต่หวัง ฉันจะได้เข้าไป ใช้ความอ่อนไหว

แอบรักคนขี้เหงาคนขี้เหงาคนนี้ รักเธอในใจทำยังไงทีนี้ ยิ่งเธอเศร้าแค่ไหน ฉันก็ยิ่งรู้สึก แพ้คนขี้เหงา

ฉันมันทำไมมันทำไมอ่อนไหว เห็นเธอทีไรโลกก็เป็นสีเทา หวังก็ได้แต่หวัง ฉันจะได้เข้าไป ใช้ความอ่อนไหวดูแลเธอ

ขอฉันแค่เจอใคร ขอฉันแค่มีใครสักคน จะได้ไหม