ที่ไม่ใช่พ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่ที่เป็นการมีปากเสียงตามปกติของสมาชิกครอบครัวที่สนิทกันนะคะ
คือเราแอบคิดว่า เวลาทะเลาะหรือมีปัญหากับคนแก่กว่า ยังไงคนที่เด็กกว่าก็ดูเหมือนก้าวร้าว ไม่มีสัมมาคารวะ
ทั้งที่จริงๆแล้วบางทีคนแก่กว่าก็ไม่ได้ทำถูกต้องเสมอไป
แต่บางทีคนรอบๆให้ความยำเกรงด้วยวัย เลยยิ่งทำให้เขาใช้วัยที่เหนือกว่าคนอื่น ทำสิ่งไม่ถูกต้องบ่อยๆ
พอเราจะค้านจะแย้งก็ดูเป็นเด็กก้าวร้าวอีก ยอมอยู่เฉยๆก็โดนเอาเปรียบ พูดเพื่อรักษาสิทธิ์ถ้าสำเร็จก็ดูก้าวร้าว
ถ้าไม่สำเร็จยิ่งแย่เข้าไปใหญ่

มีใครเคยมีปัญหาทำนองนี้บ้างมั้ยคะ และผ่านมันมายังไงบ้าง