เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมาเพื่อนสาวจะสละคาน มาดามเม้าท์ที่ยังโหนคานอย่างเหนียวแน่นก็อยากจะปล่อยแฮนด์ออกจากที่สูงซะทีค่ะคุณขา ช่วงบ่าย เคลียร์งานปุ๊บ ก็รีบไปเดินห้าง และก็เจอชุดที่หมายตา


ฮู้ว .. สวยเซ็กซี่กว่าเสื้อเชิ้ตที่ใส่ทุกวันตั้งเยอะ สอยซิจ๊ะ!! รอช้าอยู่ใย

พนักงาน: พี่ลองใส่ก่อนมั้ยคะ
มาดามเม้าท์: พี่ว่าใส่ได้หล่ะหนู เมื่อก่อนพี่ก็ซื้อไซต์นี้
พนักงาน:……. (มองมาที่มาดามเม้าท์หัวจรดปลายเท้า แล้วเดินเอาชุดไปใส่ถุง)

สาเหตุที่ทำให้นางมองเยี่ยงนั้นเหรอจ๊ะ .... พูดเลย !! น้ำหวานทุกวัน กาแฟปั่นทุกเช้า ไม่น่าเชื่อ ว่ามันทำให้มาดามเม้าท์เข้าสู่อาการ “อวบระยะสุดท้าย” แบบไม่รู้ตัวคร่า



ขอบอกว่าแทบไม่เคยมองตัวเองเต็มตาแบบนี้มาหลายเดือนค่ะคุณขา เพราะว่าการงานที่มี แล้วชุดที่ใส่อยู่ทุกวันนี้ ก็ไม่ต้องเน้นดีเทลแน่น
แต่มาวันนี้ ....... พินาศซิจ๊ะ ซื้อมาแล้ว แพงหูฉี่  เย็นนี้ใช้  ทำไง ???????
มือไวเท่าความคิด โพสถามลูกสาวในแฟนเพจไปว่า

“ถ้าไปซื้อชุดรัดรูปที่เรามะโนแจ่มไปเองว่า
"หุ่นชั้นยังเอาอยู่"

พอกลับถึงบ้านแล้วลองดู ปรากฎว่ามัน ...แหก พินาศ
แต่ต้องใช้ชุดออกงานเย็นนี้ ลูกสาวทุกนางจะ

1. รื้อกรุหาชุดเก่ามาใส่ก็ได้วะ
2. โทรหาเพื่อนสาว ยืมชุดด่วนๆ
3. ไปซื้อสเตย์มาใส่เหอะว่ะ

เลือก??????”
ลูกสาวทั้งหลายต่างให้ความเห็นถกประเด็นยิ่งกว่า ส.ส อภิปรายญัตติในสภา และมาสรุปด้วยญัตติที่ว่า
“ไปซื้อสเตย์มาใส่เหอะ (ว่ะ) ค่ะขุ่นแม่”

“ นี่ช้านต้องใส่สเตย์แล้วใช่มั้ยวะ ช้านเพิ่ง 30 ต้นๆเองนะเว้ย” …… แต่แล้วคอมเม้นท์ของลูกสาวในแฟนเพจก็ลอยเข้ามาในสมอง
“ไหนๆก็ไหนๆแล้วอ่ะ ยอมทนอึดอัด ดีกว่าผิดคอนเซปที่ตั้งใจ ^^”

ชัดเจนยิ่งกว่าความรู้สึกอยากยาดองของ อิลำยองในทองเนื้อเก้าตอนที่กระโดดน้ำตามไหอีกค่ะคุณขา แต่การซื้อสเตย์ มันไม่เหมือนเสื้อชั้นใน ไอ้เรื่องไซต์เรื่องขนาดก็ต้องมาหาดูในเน็ตฯว่าเค้าเทียบไซต์กันยังไงบ้าง เลยเอามาให้ดูกันด้วยค่ะคุณขา เผื่อจะเป็นประโยชน์




(ขอบคุณข้อมูลการเทียบขนาดสเตย์จากเว็บของวาโก้)

ได้ข้อมูลแล้วก็คว้ากระเป๋า โบกวินมอไซต์หมวกเน่าหน้าหมู่บ้านให้ไปส่งที่ห้างหน้าถนนใหญ่ แล้วรีบเดินเข้าไปด้วยความว่องไว เดินหาอยู่ 3-4 ยี่ห้อค่ะคุณขา แต่ด้วยความที่แม่ให้ขนาดความสูงมาแต่พอคำ ทำให้เสียเวลาเดินหาไซต์ ไอ้ที่เจอแล้วชอบก็ใส่ไม่ได้เพราะมีแต่ไซต์ใหญ่ แต่ไอ้ที่มีไซต์ก็ไม่สวยคร่า  แต่เมื่อความสวยรอไม่ได้ ก็ต้องหากันต่อไปซิจ๊ะ

และแล้วมาดามเม้าท์ก็ได้สเตย์เก็บเนื้อส่วนเกินของวาโก้มา 1 ชุด กางเกงเก็บต้นขาอีก  1 ตัว ผลที่ออกมาจึงสามารถทำให้มั่นใจได้ว่า ไปหลั้ลล้าในงานแต่ง แย่งซีนเพื่อนเจ้าสาวนางอื่นได้แบบไม่อายใคร แล้วก็ไม่ผิดคอนเซ็ปที่ตั้งใจด้วย สวยเป๊ะตึงเปรี๊ยะมากจ๊ะ ณ จุดนี้




สรุป.....เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1.  เป็นสาวเป็นนางนั้น การชั่งน้ำหนักทุกวันเป็นสิ่งที่พึงกระทำค่ะคุณขา ประการที่สอง
2. การมโนแจ่ม เรื่องแพ็คเกจจิ้งบอดี้อย่างทระนง เป็นอันตรายต่อกระจงวัย 30 อัพอย่างมาดามเม้าท์เป็นอย่างยิ่ง
3.และประการสุดท้ายการมีสเตย์ติดบ้านไว้ เป็นลาภอันประเสริฐ …

เอวังก็มีด้วยประกาละฉะนี้แล
...... มาดามเม้าท์ มะโนแจ่มแจ้ง