พอดีเราไปช่วยพี่เสิร์ฟอาหาร เเล้วลูกค้าคนหนึ่งทานเสร็จ เป็นผู้ชายอ่ยุประมาณ 40
ทานเสร็จ จ่ายเงินเเล้วเดินออกไป
ในร้านมีเเต่ผู้หญิงทั้งหมดเลยค่ะ ประมาณ 3 คน
เเต่มีเด็กลูกของพี่อยู่ 2 คนเป็นเด็กผู้ชายอายุ 7 ขวบ

ตาลุงคนนั้นก็ตะโกน ย้ำนะคะ ว่าตะโกนจากรถซึ่งอยู่ห่างจากร้านประมาณนึงว่า
'เฮ้ย เรียกเด็กมานี่หน่อย' พี่เราก็งงๆ เลยตะโกนถามไปว่า 'ใครอะน้อง...เหรอ (ชื่อลูก) ดูทีวีอยู่'

เเกก็บอกว่า เออนั่นแหละเรียกมาหน่อยดิ 2 คน เราก็มองหน้ากันงงๆ ไม่เข้าใจเเก
เเล้วพี่เเกก็ขึ้นรถไป เราก็มองตาม ก็งงว่า เเกเรียกเด็กๆไปทำไม ไม่รู้จักกันสักหน่อย

เเล้วพี่ผู้ชายที่นั่งทานข้าวอยู่ก็พูดว่า 'เขาเป็นอะไรเหรอครับ?'
เราก็บอกว่าไม่รู้ อยู่ดีๆก็ตะโกนว่าเรียกเด็กมาหน่อย
พี่เเกเลยออกไปดู คือรถพี่เเกไม่ติดเลยต้องเรียกไปดัน
เราก็ยืนเก้ๆกังๆ จะไปช่วยดีไหมเพราะลูกค้าก็เริ่มเข้ามา
จังหวะที่กำลังคิดว่า 'เออ ไปช่วยดีกว่าสมัยนี้สิทธิชายหญิงเท่าเทียมกัน ช่วยผู้ชายดันรถก็เจ๋งดี'
เเต่ยังไม่ทันก้าวขา พี่เเกก็ตะโกนด้วยเสียงห้วนๆว่า 'มาช่วยหน่อยดิ๊! มีน้ำใจหน่อย'

เท่านั้นเเหละพี่เราที่กำลังจับตะหลิวผัดข้าวให้ลูกค้าอยู่วางตะหลิวลงทันที บอกลูกค้าว่า รอก่อนนะคะ
เเล้วลากเราไปช่วยดันรถลุงคนนั้น

เอ้า 1 2 3 เเล้วเริ่มดันกัน เราก็หันไปมองร้าน โห ลูกค้ากำลังเดินมาเลย
พี่ผู้ชายข้างๆก็ช่วยดัน จนรถติด... เย้ติดเเล้ว ..
อ่าววว....

ปะ... ไปเเล้ว เราสามคนดันรถให้พี่เเกติดปุ๊บ พี่เเกไม่มีลดกระจกมากร่าวคำขอบคุณสักคำ
หรือสตาร์ทรถไว้ลงมาบอกว่า 'ขอบใจ' พี่เเกบึ่งออกไปเลย
กลับมาที่ร้านลูกค้าที่รอข้าวผัดเดินออกไปเเล้ว
พี่ผู้ชายที่มาช่วยเลยถามเราว่า 'เขามาจากไหน?'
เราเลยตอบว่า 'ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ'
พี่เขาก็ร้องอ้าว? พี่นึกว่ารู้จักกัน รู้อย่างนี้ไม่ช่วยดีกว่า เห็นตะโกนเรียกอย่างกะรู้จักกัน
เเถมเเทนที่จะเดินมาใกล้ๆบอกว่า 'น้องครับพี่ขอเเรงน้องๆช่วยดันรถหน่อยรถพี่ไม่ติด'
เเต่นี่อะไร ดันตะโกนมาว่า 'เอาเด็กมานี่หน่อยดิ๊! ' พอรถติดก็ขับไปทันทีไม่ขอบคุณเลย

เราได้เเต่เงียบยิ้มเเห้งๆ
เอิ่ม...
พี่ค่ะ
คำขอบคุณสักคำมันก็ทำให้ผู้หญิงบอบบางอย่างหนูยิ้มได้นะคะ