ที่ทำงานผม โรงแรม มีพวกป้าๆแผนกแม่บ้านรุ่นไดโนเสาร์ ทำงานที่นั่นมาเป็น20ปี จนใกล้จะเกษียน ในขณะที่ผมเป็นเด็กมาทำงานไม่ถึงปี

จะตามเรื่องที่ แผนกแม่บ้านส่งเอกสารมาให้ไม่ครบ ผมจึงได้โทรไปถามที่แผนกแม่บ้าน ว่า
     "เอกสารที่ส่งมาไม่ครบนะครับ  กรุณาส่งเอกสารที่เหลือให้ด้วยครับ เพราะผมจำเป็นต้องตรวจเอกสารนั้น"
แต่ผมกลับได้คำตอบ มาว่า รอพรุ้งนี้เช้าได้มั้ย เดี่ยวจะให้แม่บ้านเอาไปให้ หรือเดินไปที่ออฟฟิตชั้น ไปหาเอาเอง (คิดในใจ อ้าว ก็บอกอยู่ว่าต้องใช้ แล้วจะมาให้พรุ้งนี้ จะให้ไปเอาเองก็ไม่ใช่หน้าที่เรานิ) ผมจึงตอบกลับไปว่า
     "ผมจำเป็นต้องใช้นะครับ และไม่ใช้หน้าที่ผมต้องไปเอาเองด้วย เพราะผมต้องทำงานหน้าฟร้อน และเอกสารนั้นต้องทำรายงานส่งต่อให้แผนกบัญชีด้วย"
ป้าคนนั้นได้ยินแบบนี้ปุ๊ป ก็ต่อว่าผม ว่า
     "ชั้นทำงานมานาน ชั้นรู้ว่าต้องทำอะไร" "ชั้นรุ่นแม่เธอนะ ไม่ต้องมาสอนชั้น" "ลูกชั้นพอๆ กับเธอนั่นแหละ "บลาๆๆ อีกมากมาย กลายเป็นว่าผมผิด ไม่มีมารยาท หาว่าผมไปสอนงานเค้า แล้วยังจะมาถามอีกว่านี่เธอหลานคุณ...ใช่มั้ย (ผมคิดในใจ มันเกี่ยวกับเรื่องงาน มั้ยว่ะ ตูเป็นลูกใครหลานใคร เอ็งจะรู้ไปเพื่อ)

ผมละเบื่อจึงๆ ที่ต้องมาทำงานกับพวกนี้ เอาเรื่องส่วนตัว มาปนเรื่องงาน คิดว่าตัวเองทำงานมานาน ทำไรก็ได้ตามใจ ทำไรก็ไม่ผิด

หากเป็นเพื่อนๆ จะทำอย่างไรอะครับ เมื่อเจอพวกป้าแก่ๆๆแบบนี้

ขอบคุณมากครับ

-----------------------------------------------------------------

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับหลายๆความเห็น

เรื่องสำคัญที่ผมต้องปรับปรุงเดี่ยวนี้และตอนนี้คือ การพูดที่มีวาทศิลป์

ปล. คืนนี้ผมไปทำงานต้องเจอแม่บ้านคนคนนั้นมาคุยด้วยแน่ อาจมาด่า หรือมาคุยอะไร ดีหรือไม่ดี
(ผมจะลองพูดว่า ขอโทษนะครับเรื่องเมื่อคืน ที่โทรไปตามเรื่องเอกสาร ทำให้ไปรบกวนเวลานอนของพี่ น่าว่าเรื่องจะยาว เหอะๆ)

ผมอยู่โรงแรมนี้มีแต่ผมที่ทำงาน แผนกอื่นนอนครับ บอกตรงๆ วันก่อนเรื่องช่าง วันนี้เรื่องแม่บ้าน วันหน้าเรื่องไรอีกไม่รู้ เห้อชีวิตมุษย์เงินเดือน