คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
อกหักดีกว่ารักไม่เป็นค่ะ ตอนนี้ก็ไม่ต้องทำไรมากอยากร้องไห้ก็ร้องมันเข้าไปเอาให้ชุ่มใจเลยนะ ร้องพอแล้วก็เช็ดน้ำตาเสีย เดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าตาอาบน้ำอาบท่าให้มันสบายใจ แต่งตัวสวย ๆ ทำตัวชิว ๆ เดินออกจากบ้านออกมาหาอะไรกินที่ตลาด สั่งก๋วยเตี๋ยวสักชาม โอเลี้ยงสักแก้วนั่งมองดูความเป็นไปของคนของหมาแมวบ้าง
ถ้าเป็นวันที่ต้องไปทำงานก็แต่งหน้าแต่งตัวให้สดชื่นกว่าปกติเสียหน่อย ทำงานไป พักก็เม้าท์เฮฮาบ้าบอไร้สาระสนุกไปกับเพื่อน ไม่ต้องคุยเรื่องของเรา หากใครถามถึงเขาก็ตอบว่าไม่รู้สิ ถ้าใครถามความรู้สึกของน้องก็ตอบว่ารู้สึกสบายดีที่ไม่มีติ่งติดตัว ..ที่ให้ทำตัวปกติเพราะว่าน้องอยู่จังหวัดเดียวกันเดาเอาว่าคงมีแวดวงเพื่อนฝูงรู้จักทั้งน้องและแฟน ถ้าน้องเล่าให้เพื่อนฟังก็คงต้องมีคำตัดพ้อต่อว่าเขาหลุดไปบ้างล่ะ เกิดเพื่อนไปเล่าให้แฟนน้องฟังแบบนี้แฟนน้องอาจจะสะใจ น้องนั่นแหละจะดูเป็นคนน่าสงสารที่สุดในสายตาเขา
แต่ถ้าเราทำตรงกันข้ามแบบ เออวะ เลิกก็เลิกไม่เห็นแคร์ ทางโน้นเขาก็จะรู้สึกได้ค่ะ คือคนเรามีความอยากรู้อยากเห็นกันทุกคนค่ะ แฟนน้องเขาต้องมีเลียบเคียงถามคนอื่นถึงน้องบ้างล่ะ หรือถ้าไม่ถามแต่อยากฟังเพื่อนเล่าถึงเขาทำเฉยแต่ก็หูผึ่งเหมือนกัน
น้องคงไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร อายุก็ยังน้อย งานการก็มีทำสามารถยืนบนลำแข้งตัวเองได้ น้องมีค่ามากมายสำหรับผู้ชายอีกหลาย ๆ คนค่ะ ..เพราะเท่าที่อ่านจากที่น้องเขียนมา แฟนน้องเขาเป็นคนโลเลตัดสินใจไม่ขาด ไม่กล้าสู้ความจริงและเขาจะเป็นเทพเจ้าเหนือหัวน้องตลอดไป น้องต้องเป็นฝ่ายตามล้างตามเช็ดค่ะ..คนแบบนี้น้องจะเอาเหรอ รักตัวเองให้มาก ๆ ดีกว่าไหม เชิดหน้าขึ้น ทำตัวให้ร่าเริง เดี๋ยวคนดี ๆ ก็เดินเข้ามา..สู้ ๆ ค่ะ
ถ้าเป็นวันที่ต้องไปทำงานก็แต่งหน้าแต่งตัวให้สดชื่นกว่าปกติเสียหน่อย ทำงานไป พักก็เม้าท์เฮฮาบ้าบอไร้สาระสนุกไปกับเพื่อน ไม่ต้องคุยเรื่องของเรา หากใครถามถึงเขาก็ตอบว่าไม่รู้สิ ถ้าใครถามความรู้สึกของน้องก็ตอบว่ารู้สึกสบายดีที่ไม่มีติ่งติดตัว ..ที่ให้ทำตัวปกติเพราะว่าน้องอยู่จังหวัดเดียวกันเดาเอาว่าคงมีแวดวงเพื่อนฝูงรู้จักทั้งน้องและแฟน ถ้าน้องเล่าให้เพื่อนฟังก็คงต้องมีคำตัดพ้อต่อว่าเขาหลุดไปบ้างล่ะ เกิดเพื่อนไปเล่าให้แฟนน้องฟังแบบนี้แฟนน้องอาจจะสะใจ น้องนั่นแหละจะดูเป็นคนน่าสงสารที่สุดในสายตาเขา
แต่ถ้าเราทำตรงกันข้ามแบบ เออวะ เลิกก็เลิกไม่เห็นแคร์ ทางโน้นเขาก็จะรู้สึกได้ค่ะ คือคนเรามีความอยากรู้อยากเห็นกันทุกคนค่ะ แฟนน้องเขาต้องมีเลียบเคียงถามคนอื่นถึงน้องบ้างล่ะ หรือถ้าไม่ถามแต่อยากฟังเพื่อนเล่าถึงเขาทำเฉยแต่ก็หูผึ่งเหมือนกัน
น้องคงไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร อายุก็ยังน้อย งานการก็มีทำสามารถยืนบนลำแข้งตัวเองได้ น้องมีค่ามากมายสำหรับผู้ชายอีกหลาย ๆ คนค่ะ ..เพราะเท่าที่อ่านจากที่น้องเขียนมา แฟนน้องเขาเป็นคนโลเลตัดสินใจไม่ขาด ไม่กล้าสู้ความจริงและเขาจะเป็นเทพเจ้าเหนือหัวน้องตลอดไป น้องต้องเป็นฝ่ายตามล้างตามเช็ดค่ะ..คนแบบนี้น้องจะเอาเหรอ รักตัวเองให้มาก ๆ ดีกว่าไหม เชิดหน้าขึ้น ทำตัวให้ร่าเริง เดี๋ยวคนดี ๆ ก็เดินเข้ามา..สู้ ๆ ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ขอคำแนะนำค่ะ อกหักครั้งแรกค่ะ
ในระยะ 2ปีแรกที่เราคบกัน (ดิฉันเรียนอยู่ ปี3 กับ 4)ดิฉันรู้สึกดีมากเลยเลยคิดว่าคงเลือกถูกแล้ว แต่เมื่อฉันเรียนจบ ฉันได้งานทำที่กรุงเทพส่วนเค้าทำงานที่สระบุรี หลังจากนั้นไม่นาน ดิฉันก็ได้ย้ายที่ทำงานมาทำงานที่สระบุรี ซึ่งทำให้ฉันได้อยู่ใกล้เค้ามากขึ้น และมันผิดสังเกตที่ว่าเค้าไม่ค่อยอยากให้ฉันไปหาเค้าที่ทำงานบ่อยฯและดิฉันก็จับได้ว่าเค้าแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่น หลังจากเครียร์ปัญหากันแล้วเขาบอกดิฉันว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แค่เค้าโทรมาปรึกษาเรื่องงาน และเรื่องเรียนต่อกับเค้า หลังจากเครียร์ปัญหานั้นจบ เราก็กลับมาดีกันต่อค่ะ แต่เราก็ทะเลาะกันตลอดมา และดิฉันก็เริ่มสังเกตว่า เขาเป็นคนใจร้อนมาก ฉันพูดอะไรไม่ถูกใจเขาก็จะด่าฉัน และฉันเองก็งอน ด่า ว่าเขากลับบ้างว่าทำไมเขาไม่เหมือนเดิม แต่ประเด็นฉันอยากจะถาม เพื่อนมีอยู่ว่า
1. เมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านเขาบอกว่าฉันว่าเขาอยากอยู่คนเดียว อยู่ด้วยกันก็มีแต่ทะเลาะกัน แต่ฉ้นก็บอกเขาว่าแล้วฉันจะอยู๋ได้ไงถ้าไม่มีคุณเขาก็บอกฉันว่าก็ลองห่างฯ แต่ก็คุยกันปกตินะ
2.เมื่อวันที่ 13/10 ที่ผ่านมาดิฉันกลับบ้านต่างจังหวัด เราก็มีเรื่องทะเลาะกันอีก คือดิฉันถามเขาว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมแล้วเราปรับความเข้าใจกันใหม่ เขาก็ตอบฉันเหมือนเดิมว่าอยากอยู่คนเดียว ยิ่งทำให้ดิฉันเสียใจไปอีก แล้วก็ถามเขาไปอีกว่า ยังอยากจะใช้ชีวิตในอนาคตรวมกับฉันไหม เขาคิดนานมาก แล้วเขาก้บอกว่า ถ้าพี่บอกว่าไม่ละ แล้วฉันก็ถามไปอีกว่า พี่พูดจริงใช่ไหม เขาบอกว่า เขายังอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับฉัน(แต่ฉันว่าเขาคงพูดให้ฉันสบายใจ) แล้วดิฉันก็กลับบ้าน แล้วเราก็คุยกันปกติ
จนกระทั้งเมื่อวันที่ 19 ที่ผ่านมา ฉันบอกเขาว่าพี่รบกวนเอาเสื้อที่ฉันเอาใส่ถุงแขวนไว้ที่ห้องพี่มาให้หน่อย ซึ่งเป็นเสื่อ4 ตัว (และฉันก็มี่เสื่อผ้าในตู้เสื่อเค้า อีกประมาณ 10-12 ตัว) และวันที่ 20 เค้าก็มารับฉันที่ท่ารถหลังจากที่ฉันกลับบ้านมา พร้อมกับถุงเสื้อผ้า แต่เมื่อฉันเห็นถุงเสื้อผ้าน้ำตาฉันไหลเลย เพราะ เขาเก็บเสื่อผ้าในตู้ 5 ตัวที่เป็นแนวผู้หญิงมาให้ฉันหมดเลย เหลือแค่เสื้อผ้าแนวผู้ชายเท่านั้น ดิฉันเลยถามเขาว่าพี่จะเลิกกับฉันจริงฯใช่ไหมครั้งนี้ เขาตอบฉันว่า ใช่ แล้วฉันก็ถามเขาว่าทำไหมต้องเลิกกับฉัน ฉันผิดอะไร ฉันไม่ดีตรงไหน ทำไมต้องเลิกกับฉัน เขาบอกฉันว่า ฉันดีทุกอย่างแต่**ทัศนคติเราไม่ตรงกัน** แล้วฉันก็บอกว่าทำไมเราไม่ปรับหากันคุยกันดีดี เขาบอกว่า ก็คุยกันมานานแล้วมีแต่ทะเลาะกัน หลังจากที่ถึงที่ฉันทำงาน ฉันยังไม่ยอมลงจากรถเขา เขาก็ถอดสร้อยของเขาให้ฉัน(เป็นสร้อยเส้นแรกของเค้า และเค้าก็หวงมาก)บอกว่าอยากให้ฉันเก็บไว้ ดิฉันปฏิเสทที่จะรับไว้แต่เขาก็จับยัดใส่มือให้ฉัน ดิฉันเลยเก็บไว้ แล้วเขาก้บอกฉันว่าพี่ต้องกลับแล้วเดียวทำงานไม่ทัน ดิฉันเลยบอกเขาว่า ฉันให้เวลา ให้พี่อีก 5 วัน เท่าที่เราคบ กันมา5 ปีว่าพี่ต้องการเลิกกับฉันจริงไหม หรือแค่ อารมณ์ชั่ววูบ ฉันจะไม่โทรหาพี่นะ ถ้าพี่ต้องการจะคบฉันให้โทรมาหา ภายในวันพฤหัสที่ 24 นี้ แล้วเค้าก็บอกว่า พี่กลับไปคิดดีดีอีกครั้งหนึ่ง บางทีพี่ก็พูดไม่คิด หลังจากนั้น ดิฉันก็ยืน โค้ก ที่บอกว่า ส้งโค๊กให้แฟน ให้เขาแล้วบอกเค้าว่า ฉันอยากไห้พี่เพราะพี่เป็นแฟนฉันในวันนี้เพราะกลัวว่าจไม่มีโอกาศได้ให้ และฉันก็ยืนเงินเหรีญสิบให้เค้า 1 เหรียญ แล้วบอกว่าถ้าเลิกกัน ชาติหน้าจะได้ไม่เป็นเวร เป็นกรรมต่อกันอีกเลย แล้วฉันก้เก็บลงจากรภเขา แล้วมายืนตรงศาลาริมทาง แล้วเค้าก็มองฉันนานมากแล้วก็อออกรถไป
จนกระทั้งวันนี้เขายังไม่โทรหาฉันเลย เค้าคงจะเลิกกะฉันจริงใช่ไหมค่ะ รบกวนให้คำแนะนำหน่อยค่ะว่าฉันควรปรับตัวอย่างไร เพราะตอนนี้ฉันทุกข์มากเลย ร้องไห้และคิดถึงเค้ามากมาก
ปล. 1. ดิแันอกหักครั้งแรกค่ะ และคุยกับเขาเป็นคนแรก
2. เราสองคนต่างไม่มีใครใหม่ค่ะ เขาบอกฉันว่าไม่มีใครใหม่ ฉันเชื่อเพราะวันหยุดที่ฉันไปหาเขาที่ทำงาน ไม่มีใครโทรหาเขา และฉันโทรหาเขาก็ไม่เคยรอสายค่ะ
....ขอบคุณค่ะ...