กาลครั้งหนึ่งเนิ่นนานมาแล้ว เราอย่าปล่อยใ้ห้ฝันมาหลุดลอย เมื่อโอกาสจากจะหาไม่ เวลาที่ล่องลอย วันนี้ท้องฟ้ายังสีคราม ดวงอาทิตย์ยังไม่ลับสดับแสง แรงของฝันยังมี ทริปล่าฝันสุดขอบชายแดนปางมะผ้า แม่ฮ่องสอน ตะเข็บชายแดนไทย - พม่า พื้นที่อิทธิพลของไทใหญ่ หรือกองกำลังกอบกู้รัฐฉานจึงเกิดขึ้น กับมหากาพย์รามายณะจึงกึกก้องร้องดังสนั่นปฐพี เริ่มขึ้นบนเส้นทางตามฝันเล็กๆ ของ เราสองสามคน
สาวสวยหน้าคมนัยย์ตาคม ได้ให้ข้อมูลการเดินทางสู่ประตูกอบกู้รัฐฉาน

กับแยกทางเข้าที่กำลังเริ่มต้นครับ







ทว่ามาถึงก็มืดค่ำแล้วไม่รู้เอาไงดีจะนอนหน้าหน่วยเฉพาะกิจทารก็เกรงจะรบกวนพี่ๆ เค้า เอางี้ดีกว่าเดินกลับมานอนเต้นทืที่โรงเรียนดีกว่า พร้อมกับการดูแลจากน้อง จะคะ เป็นเด็กกำพร้าที่คอยดูโรงเรียนให้คุณครู



ก่อนกลับไปแทนคำขอบคุณกับเด็กชายจะคะ ผู้น่ารัก เราได้มอบขนมเล็กๆ น้อยๆ ที่เราตั้งใจนำไปมอบให้เด็กๆ ระหว่างทางพร้อมรอยยิ้มแววตาที่ดูดีใจเป็นพิเศษ พร้อมคำขอบคุณที่ว่า วันหนึ่งจะมีคนตามหาเราและมอบของให้เรากับการที่ได้มีน้ำใจให้คนอื่น

ผ่านด่านแรกๆ เส้นทางสู่อันซีนมหัศจรรย์ของเรากำลังเริ่มต้น








แรกกับความเหนื่อยล้า ความสับสน ความวุ่นวาย ทำให้เราได้เห็น ได้เป็น ได้ทำ ในสิ่งที่หลายต่อหลายคนไม่ได้ทำ


บ้านปางคามกับหลังสุดของชายแดนไทย

หนทางเส้นที่สองกำลังยิ้มต้อนรับเราแบบว่า (นรกมีจริง)

เราเจอลุงคนไตที่นั่นกำลังเดินไปไร่ของแกแค่ไม่กี่ลูกเอง

กับรถคันใหญ่ที่บรรทุกวัสดุก่อสร้างขึ้นไป แน่นอนว่าราคาต้องแพงแน่ๆ เพราะการขนส่งค่อนข้างลำบากและหลายทอดในการขนส่ง



ก่อนเข้าด่านของทหารเรา





พักรถยังแอบมีรอยยิ้มกับเส้นทางนี้



กับเส้นทางสุดท้ายที่เข้าสู่ด่านไทยไปดินแดนอีกฝั่ง



มองเห็นฝั่งโน้นลิบๆ แรกกับการที่ได้มาเยือน




ระหว่างด่านของทารทั้งสองฝั่งพี่ทหารไม่อนุญาติให้เข้าไปเหตุของสถานการณ์ความมั่นคง ณ เวลานั้น

มอม้าคึกคัก เที่ยวตักน้ำขึ้นมา



เก็บตกไม่บรรยาย เอาภาพไปรีวิวนะครับอุบัติเหตุเป็นสิ่งที่ต้องตั้งรับให้ดีนะครับ โชคดีที่บาดเจ็บไม่มาก







กับหลาน คนเล็กแต่ใจใหญ่