สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน

บนเส้นทางที่แม้จะยาวนาน..แต่ก็ไม่เคยสิ้นหวัง  ผมขอนำเรื่องราวและภาพของคนกลุ่มหนึ่งที่ทั้งรอคอย ทั้งต่อสู้มายาวนาน แต่ก็ไม่เคยสิ้นหวังเช่นกัน มาเรียงร้อยถ้อยคำประดิษฐ์บรรจงสร้างเป็นวรรณคดีชิ้นเอกต่อสายตาของผู้ชมผู้อ่านทุกท่านครับ





ทริปนี้ผมได้เข้าไปฝั่งรัฐฉานได้โดยมี “วีซ่าจากทางบ้าน” นั่นเอง จุดหมายของผม คือ*ดอยไตแลง - รุ่งอรุณของคนไต*

ไปที่ยวกันเลยครับ  เส้นทางไปไตแลงไม่มีรถประจำทางผ่าน  เตรียมตัวโบกรถได้เลย ส่วนผมได้มอไซค์ใจเกินร้อยไม่กี่ซีๆ ไต่เขาขึ้นไปครับ







































ดอยไตแลงอยู่ชายแดนไทย-พม่าในเขตรัฐฉานของไตหรือไทใหญ่ เป็นที่มั่นสำคัญของกองกำลังกู้ชาติไทใหญ่ หรือกองทัพรัฐฉาน (Shan State Army -SSA)    ที่ตั้งของไตแลงอยู่บนดอยสูง มีทั้งกองทหาร และหมู่บ้านไทใหญ่ที่อพยพมาอาศัยนับพัน หมู่บ้านตั้งอยู่บนสันเขา และกระจายไปตามเนินเขาหุบเขา มีโรงเรียน โรงพยาบาล สนามฝึกของทหารไทใหญ่ ฯลฯ

























งานวันชาติรัฐฉานตรงกับวันที่ 7 กพ.ของทุกๆปีงานนี้ทหารเพียบเพราะมีการสวนสนามของทหารใหม่ที่จบการฝึก ผู้นำไทใหญ่พร้อมหน้า สื่อ
งานนี้ต่างชาติสื่อ นักวิชาการ NGO สายข่าวความมั่นคงหรืออะไรที่ว่ามาทั้งหมด เป็นแค่คนที่อยากไปทริปล่าฝันสุดขอบฟ้า
แถมไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอที่ฝั่งไทใหญ่เลย






















งานวันชาติรัฐฉานตรงกับวันที่ 7 กพ.ของทุกๆปี  งานนี้ทหารเพียบเพราะมีการสวนสนามของทหารใหม่ที่จบการฝึก ผู้นำไทใหญ่พร้อมหน้า สื่อ  งานนี้ต่างชาติสื่อ นักวิชาการ NGO สายข่าวความมั่นคงหรืออะไรที่ว่ามาทั้งหมด เป็นแค่คนที่อยากไปทริปล่าฝันสุดขอบฟ้า   แถมไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอที่ฝั่งไทใหญ่เลย



























สาวๆแต่งชุดไต ยืนดูการสวนสนามด้วยสีหน้าภาคภูมิ