คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 12
1. เป็นความคิดของคุณ หรือแฟนคุณคิดเองว่างานมันเหนื่อย งานมันหนัก อยากจะออก ?
ตอบคำถามนี้ให้ได้ก่อน
เพราะถ้ามันมาจากคุณคิดคนเดียว หรือคุณเอาความผิดคุณไปใส่หัวแฟนคุณ ปัญหาอาจจะตามมาได้ในอนาคต
หากออกมาแล้วค้าขายดี แฟนคุณพอใจ ก็ดีไป
แต่หากออกมาแล้วค้าขายไม่ดี หรือแฟนคุณทำแล้วไม่ชอบ....
ไอ้ความคิดตอนแรกมันจะย้อนกลับมา แล้วจะกลายเป็นโทษกันไปโทษกันมาว่าใครเป็นคนบอกให้ออก ใครเป็นต้นความคิด ใครบังคับใคร.....
2. เห็นด้วยกับท่านบนๆ ไม่ควรโกหก
ไม่มีสูตรอะไรเลยก็บอกเขาไปตรงๆ สูตรอาหารหรือเครื่องดื่มมันไม่ได้หายากเย็นขนาดนั้น
และสูตรที่อร่อยเลิศแค่ไหน ก็ไม่ใช่คำตอบที่จะทำให้ขายดีเสมอไป การตลาดสำคัญกว่าสูตรอร่อยเยอะ
แม้จะเป็นแค่ร้านแผงลอยง่ายๆ ก็อย่าคิดว่าการตลาดไม่เกี่ยว มันเกี่ยวตั้งแต่ขั้นเริ่มต้นแล้วว่าจะขายอะไร ขายให้กับใคร ขายราคาเท่าไหร่ถึงเหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมาย(ไม่ใช่มองแค่ต้นทุนวัตถุดิบ) ขายเวลาไหนถึงจะมีคนซื้อ ฯลฯ
เรื่องพวกนี้ควรช่วยกันคิดให้เกิดเป็นความเห็นร่วมกันเห็นตรงกัน
3. ส่วนตัวไม่เห็นด้วยกับการที่คุณจะจ่ายส่วนต่างให้แก่เธอ
ถ้าเกิดขายไม่ดี เกิดขายแล้วเจ๊ง....คุณคิดว่าคุณจะรับเลี้ยงเธอเลยโดยให้เงินเดือนเต็มรึเปล่า ? ถ้าใช่ก็ไม่มีปัญหา
หรือหากคุณสองคนตั้งใจแต่งงานกันแล้วแน่ๆ....ก็คงไม่มีปัญหา
แต่ถ้าไม่ใช่...เมื่อถึงวันนั้น ตัวคุณเองจะคิดเช่นไร ? คุณพร้อมจะรับเลี้ยงเธอหรือพร้อมจะแต่งงานกับเธอหรือไม่ ?
เห็นว่ากำลังจะแต่งงาน แต่ไม่ได้บอกว่าถึงขั้นไหนยังไงแล้ว เลยไม่แน่ใจว่าแผนแต่งนี่มีแน่นอนแล้วหรือว่าแค่คุยๆกัน
ซึ่งถ้าจริงๆแล้วจะแต่งกันอยู่แล้ว....ทำไมไม่แต่งกันก่อนแล้วค่อยลาออกมาหละ...
เมื่อนั้นทรัพย์สินของสองคนก็เสมือนเป็นของคนเดียวกัน
เหมือนกับแฟน(ภริยา)คุณลาออกมาเพื่อช่วยกิจการที่ทำร่วมกันของสามีภริยา ไม่ใช่การที่คุณจะไปจ่ายเงินเดือนส่วนต่างให้เขาในฐานะแฟน
ตอบคำถามนี้ให้ได้ก่อน
เพราะถ้ามันมาจากคุณคิดคนเดียว หรือคุณเอาความผิดคุณไปใส่หัวแฟนคุณ ปัญหาอาจจะตามมาได้ในอนาคต
หากออกมาแล้วค้าขายดี แฟนคุณพอใจ ก็ดีไป
แต่หากออกมาแล้วค้าขายไม่ดี หรือแฟนคุณทำแล้วไม่ชอบ....
ไอ้ความคิดตอนแรกมันจะย้อนกลับมา แล้วจะกลายเป็นโทษกันไปโทษกันมาว่าใครเป็นคนบอกให้ออก ใครเป็นต้นความคิด ใครบังคับใคร.....
2. เห็นด้วยกับท่านบนๆ ไม่ควรโกหก
ไม่มีสูตรอะไรเลยก็บอกเขาไปตรงๆ สูตรอาหารหรือเครื่องดื่มมันไม่ได้หายากเย็นขนาดนั้น
และสูตรที่อร่อยเลิศแค่ไหน ก็ไม่ใช่คำตอบที่จะทำให้ขายดีเสมอไป การตลาดสำคัญกว่าสูตรอร่อยเยอะ
แม้จะเป็นแค่ร้านแผงลอยง่ายๆ ก็อย่าคิดว่าการตลาดไม่เกี่ยว มันเกี่ยวตั้งแต่ขั้นเริ่มต้นแล้วว่าจะขายอะไร ขายให้กับใคร ขายราคาเท่าไหร่ถึงเหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมาย(ไม่ใช่มองแค่ต้นทุนวัตถุดิบ) ขายเวลาไหนถึงจะมีคนซื้อ ฯลฯ
เรื่องพวกนี้ควรช่วยกันคิดให้เกิดเป็นความเห็นร่วมกันเห็นตรงกัน
3. ส่วนตัวไม่เห็นด้วยกับการที่คุณจะจ่ายส่วนต่างให้แก่เธอ
ถ้าเกิดขายไม่ดี เกิดขายแล้วเจ๊ง....คุณคิดว่าคุณจะรับเลี้ยงเธอเลยโดยให้เงินเดือนเต็มรึเปล่า ? ถ้าใช่ก็ไม่มีปัญหา
หรือหากคุณสองคนตั้งใจแต่งงานกันแล้วแน่ๆ....ก็คงไม่มีปัญหา
แต่ถ้าไม่ใช่...เมื่อถึงวันนั้น ตัวคุณเองจะคิดเช่นไร ? คุณพร้อมจะรับเลี้ยงเธอหรือพร้อมจะแต่งงานกับเธอหรือไม่ ?
เห็นว่ากำลังจะแต่งงาน แต่ไม่ได้บอกว่าถึงขั้นไหนยังไงแล้ว เลยไม่แน่ใจว่าแผนแต่งนี่มีแน่นอนแล้วหรือว่าแค่คุยๆกัน
ซึ่งถ้าจริงๆแล้วจะแต่งกันอยู่แล้ว....ทำไมไม่แต่งกันก่อนแล้วค่อยลาออกมาหละ...
เมื่อนั้นทรัพย์สินของสองคนก็เสมือนเป็นของคนเดียวกัน
เหมือนกับแฟน(ภริยา)คุณลาออกมาเพื่อช่วยกิจการที่ทำร่วมกันของสามีภริยา ไม่ใช่การที่คุณจะไปจ่ายเงินเดือนส่วนต่างให้เขาในฐานะแฟน
แสดงความคิดเห็น
ผมกำลังแต่งงานครับแฟนผมทำงานที่รพ.ส่งเสริมตำบล(อนามัย)ผมโกหกเธอว่าผมมีสูตรอาหารสืบทอดจากปู่ย่าตายายอากงอาม่า
ผมไม่อยากให้เธอทำงานอนามัยเพราะว่ามันเหนื่อยเธอทำงานเยอะเพราะว่าอายุน้อยเจ้านายสั่งลูกน้องอีกคนนึงมา
ลูกน้องคนนี้ก็สั่งแฟนผมต่อซักผ้าคนไข้ก็ต้องซักคนเดียวกองเป็นภูเขา
งบซื้ออุปกรณ์ก็ไปซื้อไอแพด(ตอนนี้อยู่ลูกเจ้านาย)รถมอเตอร์ไซค์ไว้สำรวจชุมชน(ตอนนี้อยู่ลูกเจ้านาย) เครื่องซักผ้าไม่ซื้อให้ซักมือ
ผมเลยอยากให้เธอลาออกมาโดยผมโกหกว่ามีสูตรอาหารจากมรดกปู่ย่าตายายอากงอาม่าถ้าทำแล้วขายดีแน่นอน
ถ้าช่วงแรกขายไม่ดีผมยินดีออกส่วนที่เหลือให้จนครบเงินเดือนที่เธอเคยได้
บางทีผมก็นึกน้อยใจในชีวิตตัวเองเหมือนกัน ผมมีเพื่อนก็รวยๆทั้งนั้น มีรถแอดคอร์ด เทียร์น่าตัวใหม่ล่าสุดคันล้านกว่าๆ
กินเหล้ากินเบียร์บุหรี่นอกกระเป๋าGuyเที่ยวกลางคืนทุกวันเงินไม่พร่อง ผมวันๆอยู่กะบ้านเฝ้าร้านปีนึงไปเที่ยวต่างจังหวัดใกล้ๆปีละครั้ง
เก๋งไม่มี ตังค์มีไม่มาก ยังดีที่มีทีวีตู้เย็น Nokia5130อีกเครื่อง เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่ดูด กลางคืนไม่เคยออก เล่นแต่กีฬาทุกวัน
ยังนึกสงสัยคนที่เค้าขายดีจนมีคนรอคิวความรู้สึกมันจะเป็นอย่างไรว้า แต่ชั่งมันเถอะ "เกิดเป็นคนต้องหวังเรื่อยไป"
ผมก็หวังว่าจะได้สูตรอาหารสูตรทำน้ำสมุนไพรอร่อย จากห้องก้นครัว ผมคิดว่าจะขายช่วงเช้าช่วงเย็น
เช้าอย่างนึงเย็นนักเรียนเลิกอย่างนึง ช่วยผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ