ตอน ม.1 ลูดเล่นเกมออนไลน์ เริ่มจากกลุ่มเพื่อนสนิท และรู้จักเพื่อนนอกกลุ่ม ซึ่งมีทั้งรุ่นเดียวกันเริ่มจากเพื่อนผู้ชาย
และ มีเพื่อนรุ่นพี่ 2 ปี เป็นผู้หญิงเข้ามาในกลุ่ม
ลูกชายไม่ได้ติดเกมตลอดเวลา สามารถแบ่งเวลาอ่านหนังสือ และ รับผิดชอบผลการเรียนได้มาตลอด
มีเพื่อนในกลุ่มที่หัวดี เรียนดี แต่เห็นว่าผลการเรียนตกลง(จาก 3.5 เหลือ 3.1)
บางครั้งลูกก็ปลีกตัวจากการคเล่นเกมไปบ้าง ทำให้เราก็ไว้วางใจเขา
ช่วงปิดเทอม ลูกและเพื่อนจาก ตจว.เข้าไปกวดวิชาที่ กทม. และ นัดเจอเพื่อนในกลุ่มเกม เขาไม่ได้ทำอะไรเสียหาย(จากการสอบถาม)
นั่งรถไปเจอกันที่ สยาม เดินเล่นไอซ์สเก็ตช์ ไปเดินจตุจักร และกลับที่พักค่ำๆ
เราในฐานะพ่อแม่ อดห่วงไม่ได้ เราให้เหตุผลกับลูกว่า เพื่อนที่เราคบอยู่ทุกวัน รู้จักปูมหลังเขา ยังมีความเปลี่ยนแปลงพลิกผันได้
เราไม่อยากให้ลูกไปยึดติดกะเพื่อนที่มาจากโลก ที่ห่างไกลกันมาก นี่เป็นการเจอกันครั้งแรก ยังสนุก สดใส
แต่เราเชื่อว่า ปัจจัย ในชีวิตคนเรามีอีกหลายอย่างที่อาจจะ เข้ามาควบคุม อาจเกิดสิ่งที่เรานึกไม่ถึง ไม่ว่าจะดี หรือไม่ดี เราจึงอยากเตือน อยากสอนลูก
แต่ เขาพูดว่า"เขามั่นใจว่าเพื่อนเขาดี และ ไว้ใจได้" เราได้ปรับความเข้าใจแล้วในเบื้องต้น เขาก็ยอมทำตามเงื่อนไขของพ่อแม่
คือ ก่อนไปไหนๆต้องบอกก่อนเสมอ และ ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมก็ไม่ควรไป เราห่วงมาก เพราะเค้าอยู่ห่างสายตา
และอย่างที่บอกว่า เมื่อมีคนนอกเข้ามา ไม่ว่าจะไว้ใจได้(ตามที่ลูกคิด)จริง หรือ ไม่ เราไม่อยากให้เขามามีอิทธิพล ต่อชีวิตลูก

เราจะสอนเขาด้วย คำสอน หรือ ตัวอย่าง อย่างไรดีคะ?? ใครมีเหตุผลจะแชร์ ทั้งที่พบเห็นโดยตรง จากคนรู้จักก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ