ชนกลุ่มน้อยซาไกมีความเป็นอยู่แบบเรียบง่าย ไม่มีการสร้างบ้านแต่จะสร้างทับ และเอาใบไม้มาปูเพื่อใช้เป็นที่หลับนอน โดยนอนเอาหัวหันออกมาข้างนอกทับด้ยความเชื่อว่า หากมีสัตว์ร้ายมากัดหรือทำร้ายถ้ากัดที่หัวก็จะได้ตายทันทีไม่ต้องทนทรมาน แต่หากกัดเท้าจะทรมานไปไหนมาไหนลำบาก นิยมนำดินและน้ำมันของหมูดินมาทาตัวเพราะมีความเชื่อว่า สัตว์ประเภทมด แมลง ยุง จะไม่กัดต่อยให้เกิดอันตราย

กินพวก เผือก มัน และของป่า นิยมนำของป่า เช่น สมุนไพร หน่อไม้ น้ำผึ้ง เนื้อสัตว์ มาแลกเปลี่ยนกับ ข้าวสาร และเสื้อผ้าสิ่งของเครื่องใช้ กับชาวบ้านในหมู่บ้าน ขับถ่ายในป่าลึกที่มีระยะห่างไกลแล้วค่อยเลื่อนใกล้เข้ามาที่ทับเมื่อถึงทับก็จะย้ายทับไปที่อื่นผู้หญิงชนเผ่าซาไกจะไปคลอดที่ถ้ำ เมื่อคลอดออกมาแล้วจะเอาไม้ไผ่เหลาบางๆ ตัดสายสะดือของเด็กชาวซาไกจะไม่เคยเห็นญาติพี่น้องตาย เป็นเพราะว่าเมื่อมีใครในทับใกล้ตาย คนในทับก็จะออกไปหา เผือก มัน น้ำ และไม้ฟืน มาตั้งไว้ใกล้ตัวแล้วจะย้ายทับหนีไปภาษาที่พวกซาไกใช้จะเรียกว่า ภาษากันซิว เช่น อีเซม แปลว่า ดอกไม้ บาดอน แปลว่า ผู้หญิง โต๊ะคาย แปลว่า ผู้ชาย วอก แปลว่า ลูก