ขอเล่าให้ฟังนะคะ  เหตุการณ์เริ่มเมื่อช่วงกลางเดือนที่แล้วค่ะ
เพื่อนสนิทเป็นผู้หญิง อายุ 27 ปี เริ่มจากอาการเหมือนเป็นไข้ เป็นหวัดธรรมดา ไปหาหมอก็ได้ยามาตามอาการ
จากนั้นก็ปวดหัวมาก จนร้องกริ๊ด ๆ ออกมาเลย จากนั้นก็ปวดท้อง ญาติหามส่งโรงพยาบาลเอกชนในตัวจังหวัด
(อันนี้เป็นเหตุการณ์ในวันเดียวนะคะ มันเกิดขึ้นเร็วมาก) อันนี้ฟังจากญาติเพื่อนเล่าให้ฟังนะคะ ยังไม่ได้เห็นเอง
เช้าอีกวันญาติโทรมาบอกว่า เพื่อนมีอาการชาตั้งแต่ใต้ราวนมจนถึงปลายเท้า ขยับไม่ได้
หมอตรวจหลายวิธีทั้งเอ๊กซเรย์ เจาะเลือด เพาะเชื้อในปัสสาวะ และเข้าเครื่องสแกน MRI

อยู่ รพ.เอกชนในจังหวัดได้ 3 วัน ญาติจึงย้ายเพื่อนมา รพ.พุทธชินราชที่ พิดโลก เพราะสิทธิ์ของเพื่อนอยุ่ที่นั่นค่ะ
ตอนที่ย้ายมา ไปเยี่ยมครั้งแรก ที่เห็นคือ อาการเหมือนคนป่วยปกติ หมอใส่ออกชิเจนแบบสายคาดจมูกให้ พูดได้ แต่ช้าๆ
วันต่อ ๆ มาเพื่อนเริ่มหลับบ่อยขึ้น เรียกก็ไม่ค่อยตื่น ตื่นมาบ้างเป็นบางครั้ง หมอก็ตรวจเหมือนที่อยู่ รพ.เอกชน ก็ยังไม่เจออะไร

หลังจากนั้น 3-4 วัน ย้ายไปรักษาต่อที่ รพ.มน. ทีนี้เข้าไอซียูเลย ตรวจเหมือนเดิมเลยค่ะ เจาะเลือดไปตรวจทุกวัน
หมอก็ยังหาสาเหตุไม่เจอ ได้แต่สันนิษฐานว่าเป็น "วัณโรคสมองหรือไข้สันหลัง" เท่านั้น
อาการตั้งแต่ย้ายมา รพ.มน.คือ หลับทั้งวี่ทั้งวัน ลืมตาบ้างเป็นบางครั้ง หายใจรวยรินจนต้องใช้เครื่องช่วยหายใจแบบใส่ท่อเข้าไป
ใส่ได้ประมาณ 2 อาทิตย์แล้ว เหมือนอาการจะดีขึ้น หมอเลยถอดสายออกชิเจนออก แต่เพื่อนไม่สามารถเอาเสลดออกมาได้
หายใจถี่มาก (ตอนที่ไปเยี่ยมคือ 130- 134 ครั้ง/นาที) จนหมอต้องเอาสายออกชิเจนใส่ให้อีกครั้งในวันถัดมา
ซึ่ง 3-4 วันมานี้ เริ่มขยับแขนเกาได้ บีบมือได้แรงขึ้น แต่ก็ยังไม่ค่อยยอมลืมตาค่ะ

ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ กับตัวเอง กับญาติ รบกวนมาแชร์หน่อยนะคะ ไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อจริง ๆ
ขอบคุณค่ะ