โลกมืด ที่อ้างว้าง เหมือนโลกว่าง ที่วังเวง
โลกใครอื่น นั้นครื้นเครง โลกฉันเอง แสนเดียวดาย
โลกนี้ของ แมวตาบอด จะอยู่รอด นานเท่าใด
โลกว่าง อันกว้างใหญ่ เหม่อมองไป แสนมืดมน


ตาฉันมี แต่...มองไม่เห็น ตัวเป็น ๆ มีแค่ใจ
สู้ดิ้นรน บนโลกใหญ่ ก้าวเดินไป ทุกข์ ท้อ ทน
ยามหิว ก็ร้องเหมียว ใครจะเหลียว ใครจะสน
หนาวร้อน นอนอดทน ฟ้า ลม ฝน โปรดเห็นใจ


แดดจ๋า อย่าร้อนนัก ขอฉันพัก ให้หายเหนื่อย
ลมจ๋า พัดเอื่อย ๆ ขอพักเหนื่อย หน่อยได้ไหม
ฝนจ๋า อย่าเพิ่งตก ฉันอับโชค ไร้แรงใจ
วันคืน ล่วงผ่านไป อยู่รอดได้ ฉันขอบคุณ


ขอบคุณ สายลมเย็น เป็นเพื่อนเล่น แมวอย่างฉัน
ขอบคุณ แสงตะวัน โอบกอดฉัน ให้อบอุ่น
ขอบคุณ ท้องฟ้ากว้าง แม้อ้างว้าง ยังการุณ
ขอบคุณ คนใจบุญ ที่กูลเกื้อ เอื้ออารีย์




แมวตัวนี้ มีคนนำไปปล่อยวัดครับ ถ่ายภาพเอาไว้นานแล้ว
ปัจจุบันนี้เสียชีวิตแล้ว (โดนรถทับ)

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาชมครับ