คือเวลาบอกอะไร จะย้อนทันทีอย่างรวดเร็วว่า "ก็ใช่ไง" ประมาณว่ารู้เรื่องนี้แล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรกะเค้า
แล้วก็จะชอบพูด "ก็อย่างที่บอก" ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยบอก
แล้วเวลาบอกอะไร จะสวนมาทันที่ว่า "ไม่" ตามด้วย "ก็อย่างที่บอก" เคยแกล้งนิ่ง ๆ ฟังให้เค้าพูดจนจบ
แล้วค่อยพูดต่อ เค้าจึงได้รู้ว่าเรื่องที่พูดให้ฟัง ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่เค้าบอกเสร็จไปแล้วเมื่อกี้
คือเวลาพูดอะไรในที่มีคนอยู่เยอะ ๆ เนี่ย หรือประชุม จะทำตัวเนียนมาก คนพวกนี้ หากินด้วยคำว่า "ก็ใช่ไง" ตามน้ำไปเรื่อย
เอือมจริง ๆ อายุก็มากแล้ว ทำไมเป็นคนแบบนี้
คือมีความรู้สึกเหมือนเราโง่ไปเลย เวลาที่บอกอะไรไป แล้วโดนสวนกลับมาทันทีว่า "ก็ใช่ไง ก็อย่างที่บอกอ่ะ"
ยิ่งถ้าคุยเป็นกลุ่ม ๆ นี่อย่างเซ็ง คนทั้งกลุ่มคงเห็นว่าเราโง่ไปเลย
เพื่อน ๆ มีวิธีการจัดการอย่างไรกับเรื่องนี้ หาวิธีเปลี่ยนเค้า หรือปรับความคิดตัวเอง
ปล หาห้องไร้สังกัดไม่เจอ ก็เคยแท็กห้องมนุษย์เงินเดือน เพราะเหตุเกิดในสังคมออฟฟิศน่ะค่ะ
เบื่อคนที่ชอบพูดว่า "ก็ใช่ไง" ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะรู้เรื่องนี้ / "ก็อย่างที่บอก" แต่ไม่เคยบอก
แล้วก็จะชอบพูด "ก็อย่างที่บอก" ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยบอก
แล้วเวลาบอกอะไร จะสวนมาทันที่ว่า "ไม่" ตามด้วย "ก็อย่างที่บอก" เคยแกล้งนิ่ง ๆ ฟังให้เค้าพูดจนจบ
แล้วค่อยพูดต่อ เค้าจึงได้รู้ว่าเรื่องที่พูดให้ฟัง ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่เค้าบอกเสร็จไปแล้วเมื่อกี้
คือเวลาพูดอะไรในที่มีคนอยู่เยอะ ๆ เนี่ย หรือประชุม จะทำตัวเนียนมาก คนพวกนี้ หากินด้วยคำว่า "ก็ใช่ไง" ตามน้ำไปเรื่อย
เอือมจริง ๆ อายุก็มากแล้ว ทำไมเป็นคนแบบนี้
คือมีความรู้สึกเหมือนเราโง่ไปเลย เวลาที่บอกอะไรไป แล้วโดนสวนกลับมาทันทีว่า "ก็ใช่ไง ก็อย่างที่บอกอ่ะ"
ยิ่งถ้าคุยเป็นกลุ่ม ๆ นี่อย่างเซ็ง คนทั้งกลุ่มคงเห็นว่าเราโง่ไปเลย
เพื่อน ๆ มีวิธีการจัดการอย่างไรกับเรื่องนี้ หาวิธีเปลี่ยนเค้า หรือปรับความคิดตัวเอง
ปล หาห้องไร้สังกัดไม่เจอ ก็เคยแท็กห้องมนุษย์เงินเดือน เพราะเหตุเกิดในสังคมออฟฟิศน่ะค่ะ