ไม่ชอบแมว แต่ต้องมาอยู่กับแมว
เหมือนมันจะรู้ว่าเราไม่ชอบ แต่มันก็ยิ่งเข้ามาออดอ้อน ออเซาะ
เข้าห้องน้ำก็มานอนรอหน้าประตู ไม่ออกมาซะทีก็ร้องเสียงดังโวยวาย
นั่งเล่นคอมฯ ก็ต้องมานอนตรงคีย์บอร์ด จะถูบ้านก็มานอนเกะกะ

อยู่กับไอ้ตัวแสบมา 8 เดือน ความรักและความผูกพันเกิดขึ้นตอนไหนไม่รู้
รู้เพียงแต่วันนี้เสียใจที่สุด ที่ไอ้ตัวแสบต้องมาจากไปเพราะรถชนเมื่อคืนนี้
กว่าจะรู้ก็เช้าแล้ว คุณพ่อสามีเจอศพอยู่ข้างรถ ไม่มีบาดแผลตามลำตัว มีเพียงเลือดที่ไหล
ออกมาจากจมูก พวกเราเดาว่าคงเป็นจังหวะที่ข้ามถนนจากฝั่งตรงข้าม กลับเข้ามาบ้าน
สามีที่รักไอ้ตัวแสบเหมือนลูกถึงกับร้องไห้ เพราะเมื่อวานเค้าเป็นคนไล่มันออกจากบ้าน
(ไม่ปล่อยให้ออกไปข้างนอกหลายวัน เมื่อวานร้องจะออกให้ได้)

มาคิดดู ถ้าตอนนั้นเราตัดสินใจพามันไปทำหมันเลย ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
http://ppantip.com/topic/30845434

คนเลี้ยงสัตว์คงหลีกเลี่ยงความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้สินะ..