เช้าวันที่ 16 ก.ย. 55 ได้เจอกับลูกแมวตัวเล็กๆนั่งส่งเสียงแม๊วๆๆที่ซอกอิฐริมถนนหน้าปากซอยบ้าน
เห็นเป็นลูกแมวหน้าตาดูดี สีสวย ก็เลยคิดว่าคงจะมีเจ้าของ
แล้วหลุดออกมา เดี๋ยวเจ้าของคงมาตามกลับไปเองแหละ

ระหว่างที่จะเดินกลับ จู่ๆก็นึกเอะใจอะไรขึ้นมาไม่รู้ค่ะ
เดินไปหาลุงที่ร้านขายของหน้าปากซอย ถามๆคุยๆกับลุงเขา
ได้ความมาว่าไม่รู้แมวใครนะ เพราะลุงเห็นมันเดินๆวิ่งๆอยู่ตอนเช้ามืด
พอเริ่มมีคนมายืนรอรถเมล์กันแถวนั้นมันก็เข้าไปหลบในซอกนั่น หลายชม.แล้ว
ได้ยินอย่างนั้นก็เลยบอกลุงว่า "งั้นเดี๋ยวหนูเก็บไปก่อน ถ้ามีคนมาตามหาบอกให้มาเอาที่บ้านหนูนะคะ"
ว่าแล้วก็ขอยืมแรงและไข่เจียวที่ลุงเขากินอยู่มาล่อลูกแมวเข้ากล่องแหนม 5555
ไอ้ลูกแมวตัวแสบนี่ก็ฉลาดอีก มันรีบออกมาคาบไข่เจียวแล้ววิ่งกลับไปกินในซอกอิฐ....
ทีนี้ไข่เจียวของลุงเขาก็หมดละ ยืนงงๆกัน ทำไงดีหว่า
คุณลุงเลยไปเอาท่อน้ำมาเขี่ยๆแหย่ๆให้มันวิ่งออกมา ลูกแมวนั่นก็วิ่งดุ๊กๆเข้าบ้านลุงเขาไปเลย 5555
ก็ต้องไปรื้อบ้านลุงเขาอีก เพื่อเอาแมวออกมา สุดท้ายก็ต้อนจนมุมแล้วจับใส่กล่องแหนมมาจนได้

กลับมาถึงบ้านจัดการจับใส่ตะกร้า ลองเทอาหารเม็ดให้กินนิดนึง
ไอ้ตัวเล็กซัดแปบเดียวเกลี้ยงเลย ก็เลยเทให้อีกหน่อย ก็หมดอีก
พอสายๆต้องออกไปทำรายงานกับเพื่อน ก็เลยฝากคนแม่คอยดูให้
แต่เราก็แอบอู้งานเล็กๆ พอดีใกล้ๆที่ไปทำงานมีของมาตั้งขายเยอะ
เลยไปเดินหากะละมังสี่เหลี่ยมๆมาทำกระบะทรายให้
ตอนเย็นๆพอกรงมาส่ง ก็เลยจัดการย้ายเข้ากรง ใส่กระบะทรายเรียบร้อย
สิ่งแรกที่มันทำคือโดดเข้าไปซุกตัวในกระบะทราย 55555 ไม่อึไม่ฉี่ แต่เหมือนจะพยายามหลบ
เพราะกลัวคนมากๆๆๆ เวลาจับนี่กลัวตัวสั่นเลย หางจุกตรูดด้วย
เลยต้องไปหาอะไรมาทำเป็นที่ซุกให้อีก แล้วเอาตุ๊กตามาอยู่เป็นเพื่อนด้วย 1 ตัวถ้วน



ใช้เวลาประมาณ 3 วันค่ะ ถึงจะเริ่มเล่นให้เห็นบ้าง
แต่เวลาจับตัวก็ยังกลัวอยู่ตลอด ช่วงนั้นก็คิดว่าจะให้ชื่ออะไรดีน๊าาา
ก็นึกๆไปเรื่อย สรุปมาลงตัวที่ "ลัคกี้"
ให้เขาเป็นแมวที่โชคดี และนำโชคให้ทุกคน



พอเขาเริ่มคุ้นกับเรา ก็เลยเอาไปหาหมอ คุณหมอถ่ายพยาธิให้อย่างไว
เพราะท้องมันเป่งมากกกกกก แล้วก็จัดโปรแกรมวัคซีนให้
พร้อมชมตลอดว่าแมวตัวนี้นิสัยดีนะ ไม่สู้หมอเลย เลี้ยงให้ดีๆล่ะ อย่าเผลอให้หายไปเหมือนตัวก่อน

เลี้ยงได้สัก 5 วัน ก็เริ่มตื้อๆคุณแม่อยู่ และมีน้าเป็นกองหนุนนิดนึง 5555
ช่วยกันขอให้ลัคกี้ได้เข้ามาอยู่ในครัว ข้างนอกยุงมันเยอะ
สุดท้ายคุณแม่ก็ใจอ่อน ยอมให้มาอยู่ในครัว ตอนนั้นเป็นช่วงที่ลัคกี้ซนมากๆๆๆ
เริ่มจะชอบแทะนิ้วเรา ฟัดแขนเรา ตัวลายตลอดเลย



อีกสักพักก็ค่อยๆขอให้ลัคกี้ได้วิ่งเล่นในบ้านบ้าง 55555555 อันนี้ของ่ายแล้วค่ะ
เพราะคุณแม่ก็เริ่มจะเอ็นดูหน้าตาซื่อบื้อๆของมัน
ลัคกี้ก็เลยได้เล่นในบ้านตอนที่เราอยู่บ้าน แต่กลางวันถ้าไม่มีใครอยู่ก็ต้องออกไปอยู่ในกรง
ส่วนกลางคืนก็นอนในครัว อุ้มไปอุ้มมาจนเขาชินและคุ้นเคยกับมือคนมากขึ้น
ก็เริ่มออดอ้อนออเซาะเป็นแล้ว เห็นใครกินอะไรก็ต้องไปนั่งขอ
เดินไปแม๊วๆ ถูกแข้งถูขาเขา (แต่ไม่เคยได้กินหรอก ห้ามทุกคนให้ค่ะ 555)



เลี้ยงลัคกี้ได้สัก 10 วัน ป้าข้างบ้านมาฟ้องว่าแมวร้องทั้งวันเลยนะ เสียงดังด้วย
เราก็เลยคิดว่าเขาคงจะเหงาแหละ ตัวยังเล็กๆ ต้องอยู่คนเดียวทั้งวัน
ก็เลยใช้เวลาตื้อคุณแม่อยู่อีกสักพัก ของอกเพิ่มตัวนึงนะคะ
ก่อนออกจากบ้านทุกเช้าต้องไปกระซิบลัคกี้ว่า "ทำหน้าเศร้าๆหน่อยกี้ คุณยายจะได้ยอมให้งอกแมว"
แล้วหน้ามันก็เศร้าจริงๆค่ะ 555555 (แล้วก็ได้ยัยอุ่นตัวแสบมา ^^")
พองอกแมวมาอีกตัว แต่มีกรงเดียว แล้วยังไม่เลิกขู่กันเลย
ก็เลยต้องปฏิบัติการอ้อนขอห้องว่างในบ้านให้แมวอยู่ เอาตัวใหม่อยุ่กรง ส่วนกี้ก็อยู่ในห้องนั้นด้วยกัน
ลัคกี้ก็ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นมา จากแมวก้นครัวมาเป็นแมวชั้น2

และทุกวันนี้ก็ยังเป็นแมวชั้น 2 ..... แต่!! มีตำแหน่งคุณชาย(หรือหญิง...)พ่วงมาด้วย
หลังจากงอกแมวเพิ่ม ลัคกี้เหมือนเปลี่ยนเป็นแมวคนละตัวค่ะ
จากที่ซนๆๆๆๆ กลายเป็นเรียบร้อยมาก นั่งๆนอนๆ ว่างๆก็มาออเซาะนิดหน่อย
นิ่งและเรียบร้อยจนคิดว่านี่เลี้ยงลูกสาว 2 ตัวรึเปล่านะ 5555
ดูจากรูปจะเห็นว่าสาวแตกมาก ดูคุณนายสุดๆ บางมุมก็แอบเซะซี่เล็กๆ




ตอนนี้หล่อแล้วนะคะ ถึงนานๆทีจะหลุดสาวมาบ้าง 55555555
แต่โดยรวมก็หล่อแล้วแหละ เป็นคุณชายมากๆ นั่งเก๊กหล่อหน้าประตูบ้านทั้งวัน
หน้าที่ประจำคือวิ่งหนีแขกใน10นาทีแรก แต่...!!
ถ้าแขกมีขนมให้กินจะรีบวิ่งเข้ามาผูกมิตรอย่างง่ายดาย หรือถ้าถือของกินอยู่นี่รีบเข้าไปนั่งออเซาะทันที

คุณชายลัคกี้ชอบนอนและชอบกิน กินได้ทุกอย่าง ไม่ค่อยเรื่องมาก
รู้หน้าที่ตัวเองดีว่าตอนนี้ต้องกินข้าวนะ และตอนนี้ต้องแย่งข้าวน้องกินนะ..(ไอ้อ้วนเอ๊ย!!)
ซัดเรียบไม่เคยเหลือ อันไหนที่ลัคกี้ไม่กินนี่จะโดนแบนจากเราทันทีค่ะ 555
แสดงว่ามันไม่อร่อยเอามากๆ (ตอนนี้มีวิสกัสจูเนียร์กับมีโอแมวโตแบบซอง) ขนาดตะกละสุดชีวิตอย่างลัคกี้ยังไม่ยอมกิน

กินเก่งขนาดไหนลองดูจากรูป...

ตอนเก็บมาเลี้ยงได้ 2 อาทิตย์ (น้ำหนัก 0.7 โล)


เลี้ยงได้ประมาณ 2 เดือน (รู้สึกจะหนัก 2.4 โล)


พุงเริ่มย้อยยยยยยยย จนทนไม่ได้ ต้องจับเข้าคอร์สลดพุงย้อย
เริ่มเมื่อต้นเดือนก.พ. ตอนนี้เดือนกว่าๆแล้วค่ะ ย้อยน้อยลงมาก ลดไปครึ่งนึงได้ละ
หวังว่าอีก1เดือนจะกำจัดไขมันย้อยๆได้หมด

นิสัยขี้ออเซาะประจำตัวลัคกี้คือนั่งจ้องก่อน จ้องสักพักจะทำเสียง "งื้อๆ"ในลำคอ
แล้ววิ่งมาล้มตัวลงนอนที่เท้าคนๆนั้น (ถ้าเป็นเราเขาจะวิ่งมาปีนจุ๊บปากก่อน แล้วค่อยนอน >_<)
ขนาดคุณยายที่ดุๆก็ยังต้องยอมลัคกี้เวลาเจอท่าไม้ตายแบบนี้ คุณยายยกโทษให้ตลอด
หันมาโทษเราแทน ทำไมไม่เก็บของให้ดี บลาๆ


ไม่มีอะไรจะเล่าแล้วค่ะ ดูรูปอย่างเดียวแล้วกันนะคะ

ท่านอนที่คงความสวยงามไว้แต่เด็กจนโต


แรกๆที่ขู่น้องตลอด น้องมาใกล้ๆจะต้องวีนต้องเหวี่ยง
เดี๋ยวนี้ขาดกันไม่ได้ ถ้าน้องโดนทำโทษอยู่ในคุก ลัคกี้ก็จะร้องๆๆๆจนกว่าจะปล่อนน้องออกมา
ถ้าไม่เห็นหน้ากันก็จะต้องร้องๆๆๆ วิ่งหาน้องทั่วบ้าน


รูปสุดท้าย เป็นหลักฐานยืนยันว่า "กี้หล่อแล้วจริงๆฮะ"
6เดือนที่อยู่ด้วยกันนี่มีความสุขมากๆ
ลัคกี้เป็นแมวน่ารัก นิสัยดี เป็นพี่ชายที่ดีของอุ่นใจ(ถึงบางทีจะรักน้องมากเกินไปจนน้องอึดอัดเพราะโดนนอนทับก็ตาม)
บางทีก็มีดื้อบ้าง แต่ถ้าดุก็รู้เรื่อง จะหยุดทำทันที (ไว้แม่เผลอค่อยเอาใหม่..)
ก็ตั้งใจจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด จนกว่าจะหมดบุญกันไปค่ะ





ปล. ไม่ได้ส่งอุ่นใจ เพราะเล่าเรื่องอุ่นใจบ่อยแล้ว เดี๋ยวไอ้อ้วนน้อยใจค่ะ