ตอนรู้ช็อคมากอ่ะค่ะ โกรธมากด้วยที่จู่ๆ จะไปก็ไป ไม่บอกไรล่วงหน้าเลย
คือทั้งคณะเราสนิทกับเค้ามากที่สุดแล้ว ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด คือถ้าไม่มีเค้าเราจะโหวงเหวงมาก
จากที่ใช้ชีวิตมหาลัยสนุกๆ ตอนนี้ดูเหมือนพังครืนเลย แล้วต่อจากนี้เราจะคุยจะเล่นกับใครอ่ะ อีกตั้งสามปี
ไม่ใช่ว่านอกจากเค้าเราไม่มีเพื่อนคนอื่นนะคะ ก็มีอ่ะแต่ไม่สนิท อยู่ด้วยแล้วคุยไม่สนุกแบบเค้า
สารภาพความจริงคือเราเป็นโอตาคุด้วย T^T คงเข้าใจนะคะว่าทำไมเราสนิทกับเค้ามาก จริงๆ แล้วเราเข้าสังคมไม่เก่งเลยล่ะ
ในเอกมีเรากะเค้าบ้าการ์ตูนสองคน ดีใจมากที่มีเพื่อนชอบอะไรเหมือนๆ กัน
ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก เหมือนถูกทิ้งเลยค่ะ หอที่เคยอยู่คนเดียวตลอดจู่ๆ ก็รู้สึกเหงามากๆ เป็นครั้งแรก
ตอนนี้ไม่รู้สึกอยากไปเรียนหรือทำอะไรอีกแล้ว
รู้ว่าเห็นแก่ตัวแต่ไม่อยากให้เค้าไปเลยอ่ะ ;____;
เพิ่อนสนิทจะซิ่วแล้วค่ะ
คือทั้งคณะเราสนิทกับเค้ามากที่สุดแล้ว ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด คือถ้าไม่มีเค้าเราจะโหวงเหวงมาก
จากที่ใช้ชีวิตมหาลัยสนุกๆ ตอนนี้ดูเหมือนพังครืนเลย แล้วต่อจากนี้เราจะคุยจะเล่นกับใครอ่ะ อีกตั้งสามปี
ไม่ใช่ว่านอกจากเค้าเราไม่มีเพื่อนคนอื่นนะคะ ก็มีอ่ะแต่ไม่สนิท อยู่ด้วยแล้วคุยไม่สนุกแบบเค้า
สารภาพความจริงคือเราเป็นโอตาคุด้วย T^T คงเข้าใจนะคะว่าทำไมเราสนิทกับเค้ามาก จริงๆ แล้วเราเข้าสังคมไม่เก่งเลยล่ะ
ในเอกมีเรากะเค้าบ้าการ์ตูนสองคน ดีใจมากที่มีเพื่อนชอบอะไรเหมือนๆ กัน
ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก เหมือนถูกทิ้งเลยค่ะ หอที่เคยอยู่คนเดียวตลอดจู่ๆ ก็รู้สึกเหงามากๆ เป็นครั้งแรก
ตอนนี้ไม่รู้สึกอยากไปเรียนหรือทำอะไรอีกแล้ว
รู้ว่าเห็นแก่ตัวแต่ไม่อยากให้เค้าไปเลยอ่ะ ;____;