สวัสดีค่ะ
ขอบคุณเพื่อนนักอ่านทุกท่านที่แวะเข้ามาเป็นกำลังใจ ทักทาย รวมถึงแนะนำเรื่องการใช้ภาษาด้วยนะคะ
ผู้เขียนมีจุดอ่อนหลายอย่าง และที่เห็นชัดที่สุดคือเขียนผิดเป็นประจำ รบกวนเพื่อนๆท่านใด หากสังเกตเห็น โปรดช่วยชี้แนะด้วย
ไม่ใช่แค่ช่วยหนอนฯ แต่ยังเป็นการช่วยสนับสนุนให้ภาษาไทยยังคงงดงามเป็นวัฒนธรรมที่จะสืบทอดต่อไปอีกนานเท่านาน
( อิอิ จริงจังก็เป็นนะคะ
)
บทก่อนหน้า
http://ppantip.com/topic/31038613
บทที่ 8 .... ผู้ชายคนนั้น.....
แม้จะผ่านช่วงวันหยุดยาวมาแล้ว แต่ทั้งที่รีสอร์ตและสนามกอล์ฟก็มีแขกหมุนเวียนเข้าพักตลอด ช่วงฤดูหนาวแม้จะไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นไฮซีซั่นของธุรกิจท่องเที่ยวและสนามกอล์ฟในย่านนี้ ท้องฟ้ายามกลางวันสวยแจ่มกระจ่างจ้าเป็นสีฟ้าสดใส ยามกลางคืนก็พริบพราวไปด้วยหมู่ดาวระยับ บรรยากาศในรีสอร์ตสดชื่นไปด้วยไม้ใบเขียวสดใสและไม้ดอกสีสันสะพรั่งตา
วันนี้ก็เป็นเหมือนกับทุกวันที่ผู้จัดการสาวฝ่ายกิจการสวนและเรือนเพาะชำจะออกสำรวจตรวจตราและดูแลงานของเธอไปตามปกติ หญิงสาวออกสำรวจไปทั่วจนถึงกลุ่มบ้านพักหรูราคาแพงที่สุดที่ฝั่งพูลวิลล่า ที่เธอได้รับรายงานว่ามีแขกจองเข้าพักยาวรวดเดียวติดต่อกันหนึ่งสัปดาห์ พร้อมกับห้องพักใกล้เคียงอีกสี่ห้อง วันนี้เป็นวันแรกที่แขกชุดนี้จะเข้าพัก หญิงสาวจึงแวะมาดูเพื่อให้มั่นใจว่าไม้ดอกไม้ใบในความรับผิดชอบของเธอจะงดงามน่าดูพร้อมต้อนรับแขกกระเป๋าหนัก
อดเดาเล่นเรื่อยเปื่อยไม่ได้ ใครกันหนอจะมาอยู่ยาวตั้งเจ็ดวัน ค่าห้องพักที่พูลวิลล่าไม่ใช่ถูกๆเลย คู่แต่งงานใหม่ที่กำลังจะมาใช้ช่วงเวลาแสนหวานของการฮันนีมูนหรือเปล่านะ? ถ้าใช่แล้วอีกสี่ห้องเล่า ใครล่ะ จะพาเพื่อนหรือญาติมาเป็นก้างขวางช่วงเวลาสวีทหวาน หญิงสาวนึกขำตัวเอง นี่กลายเป็นคนสอดรู้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะเรา
“คุณโย คุณโยคะ”
เสียงเรียกใสๆจากสาวนักขายและประชาสัมพันธ์มือดีของรีสอร์ต ทำให้หญิงสาวต้องเหลียวหาและยิ้มรับ มองเห็นเจ้าตัวคนเรียก ยืนอุ้มโถแก้วสวยใบโตที่ปักดอกไม้เอาไว้เต็ม
“คุณโย ดูนี่สิคะ สวยไหมเอ่ย” คนอุ้มแจกันดอกไม้อวดยิ้มๆ
“สวยค่ะ ว่าแต่คุณมดลงมือจัดเองหรือเปล่าคะ แจกันเก๋จัง”
“โธ่ แซวอีกล่ะ มดจัดเป็นที่ไหน ได้แต่ขอมีส่วนร่วมด้วยการอุ้มมาวางให้ในห้องพักแขกเท่านั้นแหละค่ะ” คนอุ้มแจกันย่นจมูกน้อยๆ ก่อนลงท้ายด้วยเสียงหัวเราะเขินๆ
“ว่าแต่ไหนๆคุณโยก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว ถ้าไม่รีบ รบกวนมาช่วยมดเชยชมห้องพักหน่อยได้ไหมคะ แล้วช่วยคอนเฟิร์มว่าทุกอย่างมันเพอร์เฟค” คนพูดพยักหน้าชักชวนพลางส่งเสียงแจ้วๆไปพลาง
มณฑารพอมยิ้มก่อนจะเดินตามคนชวนไปด้วยอย่างนึกสนุก สาวนักประชาสัมพันธ์คุยเก่งสมอาชีพ เจ้าตัวชี้ชวนชมห้องพักพร้อมกับร่ายรายละเอียดราวกับกำลังจะขายห้องให้ลูกค้า ก่อนที่จะวางแจกันใบโตที่ถือมา ขยับซ้ายขยับขวา เอียงคอเล็งแล้วเล็งอีก จนผู้จัดการฝ่ายกิจการสวนต้องยืนยันว่าทุกอย่างสวยสมบูรณ์ พร้อมที่จะต้อนรับแขกวีไอพีอย่างไม่มีที่ติ
“คุณโยรู้ไหมคะ มดนะ เกือบหน้าแตก” เสียงแจ๋วๆยังชวนคุยไม่เลิก
“ทำไมคะ”
“ก็ตอนแรกนะ มดนึกว่าจะเป็นแขกมาฮันนีมูน เลยกะว่าจะจัดห้องแบบห้องฮันนีมูนไงคะ แหม พูดแล้วคันมือ กะว่าจัดเต็ม จะเอากลีบกุหลาบมาโปรยๆ ในอ่างอาบน้ำกะบนเตียงด้วยล่ะ” คนพูด เล่าไปทำมือทำไม้ไป แล้วก็หัวเราะแหะๆ
“ผิดหวังชะมัด ที่ไม่ใช่ มดอยากให้มีแขกมาฮันนีมูนที่รีสอร์ตเราจะแย่” คนพูดทำท่าเคลิ้มฝันอีก ก่อนจะตบท้าย ด้วยอาการตาปรอย คอตก
“กลายเป็นแขกผู้ชายล้วนไปซะได้ จะเป็นอะไรแบบนั้นรึเปล่าก็ไม่รู้ เฮ้อ ถ้าใช่ คงปวดใจชะมัด เฮ้อ ผิดหวังมากมาย”
มณฑารพขอตัวแยกมาจากประชาสัมพันธ์สาวอารมณ์ดีอย่างขำๆ คุณมดคนคุยเก่งทำท่าทำทางราวกับผิดหวังหนักหนา ก่อนที่จะผลุนผลันกลับไปที่ด้านหน้าของรีสอร์ตเมื่อได้รับแจ้งว่าแขกชุดนี้มาถึงแล้ว
........................................................................................................
สาวนักประชาสัมพันธ์ยิ้มแฉล้มพองามขณะนำแขกเข้าห้องชุดสุดหรูและอธิบายเรื่องบริการและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆให้กับหนุ่มใหญ่หน้านิ่งผู้อธิบายสั้นๆว่าเป็นเลขาส่วนตัวของชายหนุ่มผู้ที่จะครอบครองห้องสวยตามลำพัง ในขณะที่เจ้าตัวกำลังยืนนิ่งอยู่ริมสระว่ายน้ำด้วยอาการราวอยู่ในภวังค์
เธออดรู้สึกไม่ได้ ว่าชายหนุ่มกลุ่มนี้มีรังสีประหลาด คนช่างจินตนาการแอบคิดไปว่าบรรยากาศดูคล้ายนิยายแนวมาเฟียที่เธอชื่นชอบ พวกเขาเดินทางมาด้วยรถตระกูลยุโรปราคาแพงลิบสองคัน เป็นรถตู้และคฤหาสน์ติดล้อ
แอบลอบมองเจ้าของห้องพักหรูตลอดหนึ่งสัปดาห์อีกนิดก่อนจากมา ก็แหม เขาหน้าตาดีเสียขนาดนั้น สูงโปร่ง จมูกโด่ง หากผิวขาวจัด จนดูซีดไปนิด และผอมมากไปหน่อยในความคิดของสาวที่ชอบหนุ่มมีกล้ามและซิกแพค ชายหนุ่มอยู่ในชุดลำลอง ดูดี หากก็ดูเงียบขรึมเหลือเกิน เส้นผมสีดำสนิทเป็นเงาหยักศกน้อยๆอยู่ในรูปทรงปรกท้ายทอยที่ส่งให้หน้าเรียวดูคมคายดึงดูดสายตา มือข้างหนึ่งของเขาถือไม้เท้าใช้ช่วยพยุงร่าง
หญิงสาวสังเกตว่าชายหนุ่มเดินได้ไม่มั่นคงนัก จึงต้องใช้ไม้เท้าช่วย หากลักษณาการเคลื่อนไหว ยังคงน่าดูด้วยอาการหลังไหล่ตั้งตรง เสี้ยวหน้าคมถูกปิดไว้เกือบครึ่งด้วยแว่นกันแดดราคาแพง เรียวปากสวยปิดสนิท หน้านิ่ง ไม่มีรอยยิ้ม อยากรู้เหลือเกิน ถ้าชายหนุ่มถอดแว่นแล้วหน้าตาจะเป็นอย่างไร คงดูดีน่าดู หญิงสาวคิดเคลิ้มๆ
จากหางตา ประชาสัมพันธ์สาวสังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มอีกสี่คนเป็นอย่างน้อย ยืนกระจายอยู่รายรอบสระว่ายน้ำ และตัวบ้านพัก
‘เพี้ยง ถ้าเป็นมาเฟีย ก็ขอแบบ ตบจูบเหอะนะเจ้าคะ’ สาวช่างจ้อแอบคิดทะเล้น
...................................................................................................................
วิมานภุมรา ... บทที่๘ ( ผู้ชายคนนั้น )
ขอบคุณเพื่อนนักอ่านทุกท่านที่แวะเข้ามาเป็นกำลังใจ ทักทาย รวมถึงแนะนำเรื่องการใช้ภาษาด้วยนะคะ
ผู้เขียนมีจุดอ่อนหลายอย่าง และที่เห็นชัดที่สุดคือเขียนผิดเป็นประจำ รบกวนเพื่อนๆท่านใด หากสังเกตเห็น โปรดช่วยชี้แนะด้วย ไม่ใช่แค่ช่วยหนอนฯ แต่ยังเป็นการช่วยสนับสนุนให้ภาษาไทยยังคงงดงามเป็นวัฒนธรรมที่จะสืบทอดต่อไปอีกนานเท่านาน
( อิอิ จริงจังก็เป็นนะคะ )
บทก่อนหน้า http://ppantip.com/topic/31038613
แม้จะผ่านช่วงวันหยุดยาวมาแล้ว แต่ทั้งที่รีสอร์ตและสนามกอล์ฟก็มีแขกหมุนเวียนเข้าพักตลอด ช่วงฤดูหนาวแม้จะไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นไฮซีซั่นของธุรกิจท่องเที่ยวและสนามกอล์ฟในย่านนี้ ท้องฟ้ายามกลางวันสวยแจ่มกระจ่างจ้าเป็นสีฟ้าสดใส ยามกลางคืนก็พริบพราวไปด้วยหมู่ดาวระยับ บรรยากาศในรีสอร์ตสดชื่นไปด้วยไม้ใบเขียวสดใสและไม้ดอกสีสันสะพรั่งตา
วันนี้ก็เป็นเหมือนกับทุกวันที่ผู้จัดการสาวฝ่ายกิจการสวนและเรือนเพาะชำจะออกสำรวจตรวจตราและดูแลงานของเธอไปตามปกติ หญิงสาวออกสำรวจไปทั่วจนถึงกลุ่มบ้านพักหรูราคาแพงที่สุดที่ฝั่งพูลวิลล่า ที่เธอได้รับรายงานว่ามีแขกจองเข้าพักยาวรวดเดียวติดต่อกันหนึ่งสัปดาห์ พร้อมกับห้องพักใกล้เคียงอีกสี่ห้อง วันนี้เป็นวันแรกที่แขกชุดนี้จะเข้าพัก หญิงสาวจึงแวะมาดูเพื่อให้มั่นใจว่าไม้ดอกไม้ใบในความรับผิดชอบของเธอจะงดงามน่าดูพร้อมต้อนรับแขกกระเป๋าหนัก
อดเดาเล่นเรื่อยเปื่อยไม่ได้ ใครกันหนอจะมาอยู่ยาวตั้งเจ็ดวัน ค่าห้องพักที่พูลวิลล่าไม่ใช่ถูกๆเลย คู่แต่งงานใหม่ที่กำลังจะมาใช้ช่วงเวลาแสนหวานของการฮันนีมูนหรือเปล่านะ? ถ้าใช่แล้วอีกสี่ห้องเล่า ใครล่ะ จะพาเพื่อนหรือญาติมาเป็นก้างขวางช่วงเวลาสวีทหวาน หญิงสาวนึกขำตัวเอง นี่กลายเป็นคนสอดรู้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะเรา
“คุณโย คุณโยคะ”
เสียงเรียกใสๆจากสาวนักขายและประชาสัมพันธ์มือดีของรีสอร์ต ทำให้หญิงสาวต้องเหลียวหาและยิ้มรับ มองเห็นเจ้าตัวคนเรียก ยืนอุ้มโถแก้วสวยใบโตที่ปักดอกไม้เอาไว้เต็ม
“คุณโย ดูนี่สิคะ สวยไหมเอ่ย” คนอุ้มแจกันดอกไม้อวดยิ้มๆ
“สวยค่ะ ว่าแต่คุณมดลงมือจัดเองหรือเปล่าคะ แจกันเก๋จัง”
“โธ่ แซวอีกล่ะ มดจัดเป็นที่ไหน ได้แต่ขอมีส่วนร่วมด้วยการอุ้มมาวางให้ในห้องพักแขกเท่านั้นแหละค่ะ” คนอุ้มแจกันย่นจมูกน้อยๆ ก่อนลงท้ายด้วยเสียงหัวเราะเขินๆ
“ว่าแต่ไหนๆคุณโยก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว ถ้าไม่รีบ รบกวนมาช่วยมดเชยชมห้องพักหน่อยได้ไหมคะ แล้วช่วยคอนเฟิร์มว่าทุกอย่างมันเพอร์เฟค” คนพูดพยักหน้าชักชวนพลางส่งเสียงแจ้วๆไปพลาง
มณฑารพอมยิ้มก่อนจะเดินตามคนชวนไปด้วยอย่างนึกสนุก สาวนักประชาสัมพันธ์คุยเก่งสมอาชีพ เจ้าตัวชี้ชวนชมห้องพักพร้อมกับร่ายรายละเอียดราวกับกำลังจะขายห้องให้ลูกค้า ก่อนที่จะวางแจกันใบโตที่ถือมา ขยับซ้ายขยับขวา เอียงคอเล็งแล้วเล็งอีก จนผู้จัดการฝ่ายกิจการสวนต้องยืนยันว่าทุกอย่างสวยสมบูรณ์ พร้อมที่จะต้อนรับแขกวีไอพีอย่างไม่มีที่ติ
“คุณโยรู้ไหมคะ มดนะ เกือบหน้าแตก” เสียงแจ๋วๆยังชวนคุยไม่เลิก
“ทำไมคะ”
“ก็ตอนแรกนะ มดนึกว่าจะเป็นแขกมาฮันนีมูน เลยกะว่าจะจัดห้องแบบห้องฮันนีมูนไงคะ แหม พูดแล้วคันมือ กะว่าจัดเต็ม จะเอากลีบกุหลาบมาโปรยๆ ในอ่างอาบน้ำกะบนเตียงด้วยล่ะ” คนพูด เล่าไปทำมือทำไม้ไป แล้วก็หัวเราะแหะๆ
“ผิดหวังชะมัด ที่ไม่ใช่ มดอยากให้มีแขกมาฮันนีมูนที่รีสอร์ตเราจะแย่” คนพูดทำท่าเคลิ้มฝันอีก ก่อนจะตบท้าย ด้วยอาการตาปรอย คอตก
“กลายเป็นแขกผู้ชายล้วนไปซะได้ จะเป็นอะไรแบบนั้นรึเปล่าก็ไม่รู้ เฮ้อ ถ้าใช่ คงปวดใจชะมัด เฮ้อ ผิดหวังมากมาย”
มณฑารพขอตัวแยกมาจากประชาสัมพันธ์สาวอารมณ์ดีอย่างขำๆ คุณมดคนคุยเก่งทำท่าทำทางราวกับผิดหวังหนักหนา ก่อนที่จะผลุนผลันกลับไปที่ด้านหน้าของรีสอร์ตเมื่อได้รับแจ้งว่าแขกชุดนี้มาถึงแล้ว
........................................................................................................
สาวนักประชาสัมพันธ์ยิ้มแฉล้มพองามขณะนำแขกเข้าห้องชุดสุดหรูและอธิบายเรื่องบริการและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆให้กับหนุ่มใหญ่หน้านิ่งผู้อธิบายสั้นๆว่าเป็นเลขาส่วนตัวของชายหนุ่มผู้ที่จะครอบครองห้องสวยตามลำพัง ในขณะที่เจ้าตัวกำลังยืนนิ่งอยู่ริมสระว่ายน้ำด้วยอาการราวอยู่ในภวังค์
เธออดรู้สึกไม่ได้ ว่าชายหนุ่มกลุ่มนี้มีรังสีประหลาด คนช่างจินตนาการแอบคิดไปว่าบรรยากาศดูคล้ายนิยายแนวมาเฟียที่เธอชื่นชอบ พวกเขาเดินทางมาด้วยรถตระกูลยุโรปราคาแพงลิบสองคัน เป็นรถตู้และคฤหาสน์ติดล้อ
แอบลอบมองเจ้าของห้องพักหรูตลอดหนึ่งสัปดาห์อีกนิดก่อนจากมา ก็แหม เขาหน้าตาดีเสียขนาดนั้น สูงโปร่ง จมูกโด่ง หากผิวขาวจัด จนดูซีดไปนิด และผอมมากไปหน่อยในความคิดของสาวที่ชอบหนุ่มมีกล้ามและซิกแพค ชายหนุ่มอยู่ในชุดลำลอง ดูดี หากก็ดูเงียบขรึมเหลือเกิน เส้นผมสีดำสนิทเป็นเงาหยักศกน้อยๆอยู่ในรูปทรงปรกท้ายทอยที่ส่งให้หน้าเรียวดูคมคายดึงดูดสายตา มือข้างหนึ่งของเขาถือไม้เท้าใช้ช่วยพยุงร่าง
หญิงสาวสังเกตว่าชายหนุ่มเดินได้ไม่มั่นคงนัก จึงต้องใช้ไม้เท้าช่วย หากลักษณาการเคลื่อนไหว ยังคงน่าดูด้วยอาการหลังไหล่ตั้งตรง เสี้ยวหน้าคมถูกปิดไว้เกือบครึ่งด้วยแว่นกันแดดราคาแพง เรียวปากสวยปิดสนิท หน้านิ่ง ไม่มีรอยยิ้ม อยากรู้เหลือเกิน ถ้าชายหนุ่มถอดแว่นแล้วหน้าตาจะเป็นอย่างไร คงดูดีน่าดู หญิงสาวคิดเคลิ้มๆ
จากหางตา ประชาสัมพันธ์สาวสังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มอีกสี่คนเป็นอย่างน้อย ยืนกระจายอยู่รายรอบสระว่ายน้ำ และตัวบ้านพัก
‘เพี้ยง ถ้าเป็นมาเฟีย ก็ขอแบบ ตบจูบเหอะนะเจ้าคะ’ สาวช่างจ้อแอบคิดทะเล้น
...................................................................................................................