สวัสดีรอบค่ำครับ........มาแล้ว........วันนี้ที่จริงผมมาตังแต่6โมงเย็น...สาเหตุเพราะไปได้รูปท่องที่ยวที่ส่งไปก็อปปี้ฟิล์มลงแผ่นซีดีมาอีก400รูป.......คราวนี้ก็สามารถคุยกันไปได้อีกเป็นปี........แต่คุณภาพของรูปก็เพี้ยนไปบ้างพอสมควร..แต่ก็ยังดีที่สามารถเก็บเอามาลงแผ่นได้........ยังเหลืออีก500รูป....น่าจะไม่เกิน3-4วัน คงได้เอารูปชุดใหม่มาต่อให้เป็นจิ๊กซอ คุยกันได้อีกนาน
กลับมาเรื่องของการทบทวนวิธีการขับขี่ปลอดภัยอีกครั้งนะครับ........เมื่อวาน เรารู้จักการเลือกซื้อรถให้ตรงกับขนาของร่างกายไปแล้ว....คราวนี้ก็มาดูงบประมาณของเราว่า-เราพอจะสู้ราคาของรถขนาดไหนได้..(แต่ด้วยใจจริงแล้ว หากคุณมีรายได้อยู่ประมาณหมื่นบาทเศษๆต่อเดือน....ผมยังไม่อยากให้คุณออกรถใหม่ครับ ผมว่าหารถมือ2 สภาพประมาณ 75-80% เอาไว้ขี่พอประคองสภาพการไปก่อน...และไม่จำเป็นจะต้องไปหารถยี่ห้อเริดหรู-ประเภทพอจอดแล้วต้องให้คนเหลียวมอง)
สำหรับคนที่อยากได้สิ่งของที่ตัวเองต้องการนั้น โดยทั่วไปแล้วจะมองเห็นทุกอย่างเป็นเรื่องพอเหมาะพอตัวไปเสียทั้งหมดแหละ.....เด็กข้างบ้านผมเองนั้น ตัวเองมีเงินเดือนอยู่แค่หมื่นต้นๆ-มีแฟนเป็นพยาบาลอยู่ที่บุรีรัมย์....ยังไม่ได้แต่งงานกัน.....น้องแกจะให้ผมไปค้ำประกันรถซูเปอร์โฟร์ให้(ขี่รถเป็นแค่ไหนผมก็ไม่รู้).......และรับรองว่าแฟนจะส่งเงินมา่ช่วยผ่อนรถอีกแรงหนึ่ง(เช่าห้องอยู่ข้างๆบ้านผม)......ผมเลยถามว่าแล้วจะเอารถไปจอดที่ไหนล่ะพ่อคุ้ลลลลล....ห้องเช่าเท่ารูหนูงั้น....พี่แกบอกผมว่า.....ก็เอามาฝากที่บ้านผมไงล่ะ......โอ๊กกกก
พูดง่ายจัง......น่าจะไปตามน้องสาวหรือพี่สาวมาคุยกะผมน่าจะเวิร์คกว่านี้นะ......555.....น้าหยอยก็ซ่าไปงั้นแหละ......ของที่บ่านยังหาคนมาประมูลไปไม่ได้เล้ย....จะแถมข้าวสารให้เดือนละ2กระสอบและปฎิทินตั้งโต๊ะทุกๆปีอีกต่างหากด้วย......ฮ่วยๆๆๆ
สรุปแล้ว.......ให้ดูองค์ประกอบเรื่องของร่างกายและขนาดของรถ....พร้อมทั้งรายรับรายจ่ายให้ละเอียด......ค่าแรงวันละ300บาทนั่น....แค่กินข้าวแค่2มื้อก็เกือบหมดแล้วละเด้อ.......ส่วนใครที่ผ่านเรื่องของค่าครองชีพไปแล้ว....ก็ดูแค่เรื่องสมรรถนะของรถและขนาดของร่ายกายเป็นประเด็นสำคัญ.......ผมว่ารถแบบครอบครัวเรานี่แหละ.......เหมาะที่สุดสำหรับนักขี่ทุกรุ่นทุกวัย......เพราะน้ำหนักเบาและอัตราการกินน้ำมันไม่มากนัก.......พอประสบการและเพดานบินมากพอแล้ว-ค่อยขยับขยายกันไปตามกำลังของตนเอง
อยากให้กระทู้มีสาระ (มาทบทวนการขับขี่ปลอดภัยกันหน่อยนะครับ)
กลับมาเรื่องของการทบทวนวิธีการขับขี่ปลอดภัยอีกครั้งนะครับ........เมื่อวาน เรารู้จักการเลือกซื้อรถให้ตรงกับขนาของร่างกายไปแล้ว....คราวนี้ก็มาดูงบประมาณของเราว่า-เราพอจะสู้ราคาของรถขนาดไหนได้..(แต่ด้วยใจจริงแล้ว หากคุณมีรายได้อยู่ประมาณหมื่นบาทเศษๆต่อเดือน....ผมยังไม่อยากให้คุณออกรถใหม่ครับ ผมว่าหารถมือ2 สภาพประมาณ 75-80% เอาไว้ขี่พอประคองสภาพการไปก่อน...และไม่จำเป็นจะต้องไปหารถยี่ห้อเริดหรู-ประเภทพอจอดแล้วต้องให้คนเหลียวมอง)
สำหรับคนที่อยากได้สิ่งของที่ตัวเองต้องการนั้น โดยทั่วไปแล้วจะมองเห็นทุกอย่างเป็นเรื่องพอเหมาะพอตัวไปเสียทั้งหมดแหละ.....เด็กข้างบ้านผมเองนั้น ตัวเองมีเงินเดือนอยู่แค่หมื่นต้นๆ-มีแฟนเป็นพยาบาลอยู่ที่บุรีรัมย์....ยังไม่ได้แต่งงานกัน.....น้องแกจะให้ผมไปค้ำประกันรถซูเปอร์โฟร์ให้(ขี่รถเป็นแค่ไหนผมก็ไม่รู้).......และรับรองว่าแฟนจะส่งเงินมา่ช่วยผ่อนรถอีกแรงหนึ่ง(เช่าห้องอยู่ข้างๆบ้านผม)......ผมเลยถามว่าแล้วจะเอารถไปจอดที่ไหนล่ะพ่อคุ้ลลลลล....ห้องเช่าเท่ารูหนูงั้น....พี่แกบอกผมว่า.....ก็เอามาฝากที่บ้านผมไงล่ะ......โอ๊กกกก
พูดง่ายจัง......น่าจะไปตามน้องสาวหรือพี่สาวมาคุยกะผมน่าจะเวิร์คกว่านี้นะ......555.....น้าหยอยก็ซ่าไปงั้นแหละ......ของที่บ่านยังหาคนมาประมูลไปไม่ได้เล้ย....จะแถมข้าวสารให้เดือนละ2กระสอบและปฎิทินตั้งโต๊ะทุกๆปีอีกต่างหากด้วย......ฮ่วยๆๆๆ
สรุปแล้ว.......ให้ดูองค์ประกอบเรื่องของร่างกายและขนาดของรถ....พร้อมทั้งรายรับรายจ่ายให้ละเอียด......ค่าแรงวันละ300บาทนั่น....แค่กินข้าวแค่2มื้อก็เกือบหมดแล้วละเด้อ.......ส่วนใครที่ผ่านเรื่องของค่าครองชีพไปแล้ว....ก็ดูแค่เรื่องสมรรถนะของรถและขนาดของร่ายกายเป็นประเด็นสำคัญ.......ผมว่ารถแบบครอบครัวเรานี่แหละ.......เหมาะที่สุดสำหรับนักขี่ทุกรุ่นทุกวัย......เพราะน้ำหนักเบาและอัตราการกินน้ำมันไม่มากนัก.......พอประสบการและเพดานบินมากพอแล้ว-ค่อยขยับขยายกันไปตามกำลังของตนเอง