อยากระบาย  เราต้องบอกเลิกแฟนทั้งๆที่ไม่มีเรื่องทะเลาะ รักกันมาก เราก็มั่นใจว่าเค้ารักเรามาก  แต่เราทำร้ายเค้า

แม่ให้เราเลิกกับเค้ามาหลายเดือนแล้ว แต่เราดื้อทำใจไม่ได้ฝืนคบกันมา เค้าก็ว่าที่บ้านว่าไง เราก็บอกไม่ต้องห่วง เราจะสู้ไปด้วยกัน

แต่มันมาพร้อมกับการโกหกทุกคนในบ้าน  ออกจากบ้านบ่อย คุยโทรศัพท์หลบๆซ่อนๆ เค้าให้ของมาต้องเก็บๆไม่ให้ใครเห็น

เริ่มห่างกับแม่ อารมณ์เสียใส่ที่แม่มาแอบฟังโทรศัพท์  

มาระยะหลังรู้สึกเหนื่อย ไม่เคยต้องโกหกอะไรขนาดนี้มาก่อน  เริ่มสงสารแฟน เค้าอยู่คนเดียว ไม่ได้อยู่กับครอบครัว เค้าพยายามหางานที่จะใกล้เรา

กลับมาคิดถ้าเราคบกันไปหลายๆปี ที่บ้านยังไม่ยอมรับ  เรายังมีครอบครัว แต่เค้าไม่มีใครเลย  เราอยากบอกเลิก แต่กลัวตัวเองเสียใจ  เราโคตรเห็นแก่ตัวเลย

แต่ตอนนี้บอกเลิกแฟนมา3วันแล้ว เราต้องเลือกที่บ้านโดยไม่ต้องคิดเยอะ แต่มันตัดสินใจยาก เรา2คนร้องไห้หนักมาก เราสงสารเค้า เค้าช็อกมาก ที่อยู่ๆเรามาบอก เราวาดฝันจะแต่งงานกัน มันจบลงแล้ว

จบทั้งๆที่ยังรักกัน  ผิดที่เราคนเดียว ที่น่าจะเชื่อแม่ตั้งแต่คบกันใหม่ๆ เค้าคงไม่ต้องตั้งความหวัง วาดฝัน อะไรต่อมิอะไร