ความเดิมจากตอนที่แล้ว ดูจาก link นี้นะครับ
ตอนที่ 1: http://ppantip.com/topic/31022091
ตอนที่ 2: http://ppantip.com/topic/31026976

ขอยกเอาบทสุดท้ายของตอนเดิมมา เพื่อให้ส่งสัมผัสไปกลอนวันนี้ได้ครับ
.....
ตกตอนเย็น เห็นเขาก่อน เหมือนตอนเช้า  เหมือนกับเขา คอยเฝ้าอยู่ คุณรู้ไหม
ผู้โดยสาร ทุกคนเห็น เป็นชื่นใจ                ชายผู้นั้น เขาเป็นใคร ไม่รู้ฤา        

ภรรยา มารู้ตัว ในตอนนี้                            รู้ทันที คนดีนั้น ใครกันหรือ
สามีเรา เฝ้าเป็นห่วง จึงฝึกปรือ                นั่นก็คือ หัดให้เรา ช่วยตัวเอง
เราตาบอด ยอดสามี นั้นห่วงใย               จึงตามไป ไม่ให้รู้ ดูข่มเหง
แม้นลำบาก อยากให้เรา ยืนได้เอง          ถึงกระเตง อยู่ข้างๆ อย่างห่วงใย

เขาต้องเหนื่อย เมื่อยล้า กว่าแต่ก่อน       ตื่นแต่เช้า เขาเดินย้อน ไปถึงไหน
เพื่อไปดัก ขึ้นรถเมล์ ป้ายก่อนไง             เพื่อทันให้ ได้ช่วยเหลือ เมื่อขึ้นมา
เขาแอบเดิน ตามไปส่ง หลังลงด้วย        เขาตามช่วย จนปลอดภัย แน่ใจหนา
จึงกลับได้ ไปทำงาน ตามเวลา               ตกเย็นมา ขากลับ รับเหมือนเดิม

เขาคงเหนื่อย เมื่อยล้า ทรมาน               ให้เราพบ ประสบการณ์ มีงานเสริม
เราน้อยใจ เขายิ่งช้ำ เหมือนซ้ำเติม        พอมาเริ่ม เข้าใจได้ สายเกินไป
ถึงสามี พี่ไม่อยู่ ต้องยืนหยัด                   สามีหัด จนหยัดยืน ฝืนสู้ไหว
ถึงตาบอด ไม่ออดอ้อน เว้าวอนใคร       เพิ่งเข้าใจ ได้วันนี้ หลังพี่ตาย

ตะวันลับ กลับถึงเรือน เพื่อนบ้านมา        ก่อนอำลา สามีเพียร เขียนจดหมาย
เพราะรู้ว่า ถึงเวลา มาใกล้ตาย                หลังชีพวาย ให้เพื่อนบ้าน อ่านให้ฟัง
ก่อนจะจบ ขอตบท้าย ให้ได้คิด              บางครั้งเรา เข้าใจผิด คิดทีหลัง
มารู้ตัว สายเกินไป เสียใจจัง                  เป็นเพราะยัง ไม่เปิดใจ ในอีกมุม

เมื่อใจปิด คิดว่าถูก อยู่เสมอ                  เป้าไม่เจอ เพราะเผลอคิด ติดในหลุม
ติดกับดัก ความคิดตน จนจนมุม            อาจต้องกลุ้ม เพราะทุ่มคิด ผิดมุมมอง
จงขยับ ปรับมุมมอง ลองดูใหม่             เปิดใจให้ ไร้ทิฐิ มิผยอง
ปลดปล่อยมัน พันธนาการ ที่จำจอง     เปิดสมอง มองมุมใหม่ เข้าใจเอย

The Letter: ที่ spoil ไว้ข้างล่างนี้ คือจดหมายที่สามีเขียนไว้ก่อนตาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้น้องรักของพี่...

พี่อยากบอกว่า ชีวิตนี้ พี่โชคดีที่สุดที่ได้มาดูแลน้อง...คนที่พี่รักมากที่สุดในชีวิต
หลังจากอุบัติเหตุครั้งนั้น พี่รู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างยิ่ง ที่น้องไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไป
ถึงแม้ว่าจะต้องเหนื่อยมากขึ้น มันกลับเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตพี่
เพราะได้มีโอกาสดูแลคนที่เรารักอย่างเต็มที่

เมื่อสัปดาห์ก่อน อยู่ดีๆพี่ก็ปวดหัวขึ้นมา เหมือนมีอะไรระเบิดในหัว ปวดแบบไม่เคยเป็นมาก่อน
ปวดทั้งหัว ร้าวลงมาที่คอ จนรู้สึกว่าคอแข็งไปหมด ปวดมากจนแทบจะหมดสติ
พี่แอบไปตรวจที่โรงพยาบาล คุณชายหมอบอกว่าเป็นโรคเส้นเลือดสมองโป่งพอง
มันเหมือนกับระเบิดเวลาที่หลอดเลือดแดงใหญ่ของสมอง และพร้อมจะแตกระเบิดได้ทุกขณะ
ถ้าแตกระเบิดครั้งต่อไปก็อาจตาย เป็นเจ้าชายนิทรา หรือพิการได้
แนะนำให้ผ่าตัดสมอง แต่คุณชายหมอก็ไม่สามารถรับประกันผลการผ่าตัดได้ 100%
เรามีกันอยู่แค่สองคน ถ้าพี่ตายหรือพิการ เท่ากับเราจะตายกันทั้งสองคน – พี่ตายจริง แต่น้องตายทั้งเป็น
พี่จึงปฏิเสธการรักษา

ด้วยเวลาที่เหลืออยู่อีกไม่นาน ก่อนที่พี่จะตายไปนี้ พี่ต้องทำให้น้องสามารถยืนหยัดด้วยขาของตัวเองให้ได้
ตอนแรกที่ขอให้น้องขึ้นรถเมล์ไปทำงานนั้น พี่เจ็บปวดใจเหลือเกิน
แต่ที่พี่ต้องเจ็บปวดรวดร้าวใจไปยิ่งกว่านั้น คือ ตอนที่ต้องแข็งใจบอกให้น้องไปขึ้นรถเมล์เอง “ตามลำพัง”
คำพูดที่ทำร้ายจิตใจน้องนั้น มันออกมาจากปากยากเหลือเกิน พี่ต้องพยายามข่มเสียงตัวเองไว้ไม่ให้สั่น
ถ้าน้องมองเห็นได้ จะรู้ว่าตอนนั้นพี่พูดทั้งน้ำตา

หลังจากวันนั้น เพื่อให้เห็นกับตาว่า น้องสามารถช่วยตัวเองได้
พี่ต้องรีบไปขึ้นรถเมล์ดักหน้าน้องทุกเช้า
แอบดู แอบช่วยเหลือตอนอยู่บนรถเมล์ แอบตามจนถึงที่ทำงานน้อง
จนวางใจว่าน้องปลอดภัยดี ถึงที่ทำงานเรียบร้อย พี่ถึงไปทำงานของพี่ต่อได้
ตกเย็นก็มารอน้องเลิกงาน แล้วแอบตามขึ้นรถเมล์กลับบ้านด้วยกัน
ถึงแม้จะเหนื่อย แต่พี่ก็มีความสุข และภาคภูมิใจที่สุด ที่ช่วยให้น้องสามารถยืนด้วยขาของตนเองได้

แต่รู้มั้ย ที่แย่ที่สุดก็คือ พี่ไม่สามารถบอกน้องได้ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ต้องจำทนให้น้องเข้าใจผิด
น้องคงตัดพ้อต่อว่าพี่อยู่ในใจ คงน้อยใจ สงสัยว่าพี่ทอดทิ้งน้อง ไม่รักน้องแล้ว
นี่แหละที่ทำให้พี่เจ็บปวดรวดร้าว เหมือนใจจะขาด ทรมานจิตใจพี่เป็นที่สุด
พี่อยากบอกว่า ไม่เคยเลยแม้แต่วินาทีเดียวที่จะไม่รักน้อง
พี่รักน้องมาก...มากซะยิ่งกว่าชีวิตของตัวเองอีก
พี่ขอโทษที่จำเป็นต้องทำแบบนี้ หวังว่าน้องคงเข้าใจ และให้อภัยพี่นะ

ตอนนี้ ภารกิจสุดท้ายที่สำคัญที่สุดของชีวิตพี่ก็สำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว
เห็นน้องพึ่งตัวเองได้แบบนี้ พี่ก็วางใจ หมดห่วง และนอนตายตาหลับแล้ว
หวังว่าชาติหน้า เราคงได้เกิดมารักกัน เป็นคู่กันอีก
รักน้องที่สุด ตลอดไป และ ตลอดกาล

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> T H E    E N D <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

ในที่สุด มินิซีรีย์สักวา "ภรรยาตาบอดกับยอดสามี" ก็จบลงแล้ว หวังว่าคงถูกใจท่านบ้างนะครับ
ได้อะไรจากเรื่องนี้บ้างมั้ยครับ? จะในแง่ของการลงทุน/หุ้น หรือในแง่อื่นก็ได้ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่อุตส่าห์เสียเวลาติดตามนะครับ
ชอบกดบวก กดแสดงความรู้สึกกันมาเยอะๆนะครับ
เมื่อคืนดาวแดงต่ออีกแล้ว แต่ขอให้ทุกท่านโชคดี หากำไรจากตลาดได้ตามที่หวังไว้กันทุกท่านนะครับ