วันนี้มิคไม่ทานอะไรเลย แม้แต่ขนมที่ชอบ
นอนท่าแม่ไก่...สงสัยมิคคงจะปวดท้อง เลยเอายาที่ไปหาหมอมาป้อน
แป๊บนึง...เห็นนอนเหยียดยาวข้างเตียง ก็คิดว่าคงสบายตัวขึ้นละ
เรากำลังจะไปทำ Critical care มาป้อน...พอลุกจากเตียง มิคก็วิ่งเข้าใต้เตียงเหมือนปรกติทุก ๆ วัน
สักแป๊บ ได้ยินเสียงตึงๆๆๆ ใต้เตียง พอก้มลงดู...มิคนอนนิ่งแล้ว
อุ้มมิคขึ้นมา หายใจแผ่วมาก เลยรีบพาขึ้นรถ กะว่าจะขึ้นทางด่วน รีบไปรพ.
จับมิคนอนที่ตัก...จากนอนตะแคง เค้าพลิกตัวนอนคว่ำ
พอดีรถติดไฟแดง เลยจับนอนหงาย จะได้ดูว่าเป็นยังไงบ้าง
มิคหายใจเฮือกสุดท้าย ยาวๆ แล้วจากไปคามือ คาตักเราขณะขับรถเลย
มองดูท้อง...ไม่กระเพื่อมแล้ว จมูกไม่ขยับขึ้นลงแล้ว
เลยอุ้มเค้าไปนอนที่นั่งข้างคนขับ

แล้วขับรถเข้าบ้าน เอามิคนอนบนเตียง...ลูบขาหน้าเค้า คุยกับเค้า
ขากระดิก เหมือนรับรู้...แต่ท้องไม่กระเพื่อม...นิ่งสนิท...

มิคไปสบายแล้ว ไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว
ขอให้ชาติหน้าไม่ต้องเกิดมาเป็นกระต่ายแล้ว
โชคดีนะมิค

รักมิคมากนะ...เจ้าตัวแสบ...
ต่อไปนี้คงไม่มีใครมาปลุกทุกเช้ามืดอีกแล้ว
T_T