อยู่กับคนอื่นก็รู้สึกอึดอัด อยู่คนเดียวก็เหงาจนอยากรองไห้ บุคลิกภายนอกสดใสร่าเริง ตลก ทะเล้น ทะลึ่งแต่ข้างในไม่ใช่เลย
เที่ยวกับเพื่อนเดินกับเพื่อนแต่ภายในใจมันก็ยังอ้างว้างมันไม่ได้ช่วยเติมเต็มเลย
ตื่นมาก็อยากร้องไห้ไม่อยากตื่น ตื่นแล้วต้องมานั่งอยู่กับตัวเองกินข้าวคนเดียว เดินห้างคนเดียว

โทรศัพท์มีไว้โทรออกหาครอบครัวเท่านั้น ไม่เคยมีคนอื่นโทรมานอกจากขายประกัน
เวลาเดินทางกลับบ้านไปหมอชิตไม่เคยมีใครไปส่ง ไม่มีคนโทรถามว่าถึงหมอชิตรึยัง นั่งอยู่คนเดียวในหมอชิต จะซื้อของ จะเข้าห้องน้ำทีต้องหิ้วของพะรุงพะรังไปด้วย
ถึงปลายทางก็ต้องรอ รอ เกือบสองชั่วโมงกว่าพี่ชายจะมารับ รู้นะว่างานยุ่งธุระเยอะแต่อยากเป็นคนสำคัญบ้าง

ขากลับ กทม มาถึงหมอชิต ตี2 ตี 3 ก็ต้องหาทางกลับห้องเองเสี่ยงโชคกับแท็กซี่เอา


เราอยากได้ความรัก ความเอาใจใส่

พิมพ์ไปน้ำตาก็ซึม ภายนอกเราเข้มแข็ง แต่ข้างในอ่อนไหวมาก