เราไม่รู้ว่าเราผิดปกติหรือป่าว นิสัยจะเป็นคนที่ชอบพูดตรง ๆ ผิด - ถูก ก็ว่ากันไปตามนั้น และไม่ชอบการถูกเอาเปรียบ ไม่ได้ชอบเอาเปรียบคนอื่นด้วย (จริง ๆ นะคะ) ตั้งใจทำงานคะ ไม่เคยโยนงานของตัวเองให้คนอื่นทำหรือต้องให้มาช่วยทำเลย และจะพยายามไม่ให้งานนั้นมีผลกระทบต่อคนที่จะต้องรับงานต่อจากเรา แต่สิ่งที่เจอคือความรู้สึกว่าเราถูกเอาเปรียบให้ต้องทำงานแทนทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ ตัวเองทำงานผิดแต่ต้องให้เรามานั่งแก้ ทำผิดแล้วบอกไม่ได้ทำ แล้วก็การถูกพูดถึงลับหลัง เมื่อเจอสิ่งเหล่านี้จะไม่ชอบเลย พอรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาแล้ว สิ่งที่เราเป็นก็คือเราจะเงียบเลย ไม่ยุ่งกับคน ๆ นั้นเลย ไม่ยุ่งในที่นี้หมายถึงคุยกันแต่เรื่องงานอย่างเดียวเพราะมันจำเป็น ถ้าไม่มีเรื่องงานที่จะต้องให้คุย ก็คือไม่คุยเลย นั่งอยู่ห้องเดียวกัน โต๊ะติดกันก็ไม่คุย ทำงานใครงานมันไป เราก็ไม่เคยไปพูดถึงพวกเขาลับหลังกับคนอื่นนะ ผลลัพธ์ก็คือ เค้าก็จะเอาเราไปพูดอีก ทำนองว่าเราเป็นอะไรไม่รู้คุยด้วยก็ไม่อยากคุย นั่งทำงานด้วยแล้วอึดอัดไม่อยากนั่งอยุ่ในห้อง
             จริง ๆ แล้ว ก็ไม่ได้อยากจะเป็นแบบนั้นนะ อยากเป็นเหมือนคนอื่นที่พอใครทำผิดก็ว่ากัน ทะเลาะกัน แล้วก็ดีกัน ลับหลังเอาคนโน่น คนนี้มาว่ากัน ต่อหน้าก็คุยก้นได้ตามปรกติ อยากเป็นแบบนั้นบ้าง หมายถึงพอมีความรู้สึกแบบที่บอกไปข้างต้น แล้วยังสามารถคุยกับเค้าได้ตามปรกติ พยายามจะปรับปรุงคะ แต่ยังทำไม่ได้สักที อยากได้คำแนะนำดี ๆ ว่ากล่าวได้ตามความเป็นจริงนะคะ ยินดีรับฟังคะ (ลืมบอกไปนิดนึง "เป็นคนไม่ค่อยยอมคน" ด้วยคะ)