หน้าเปิด

ต่อจากตอนที่แล้ว ลุกะประกาศกับนางิเลยว่าเธอจะเอาชนะให้ได้แล้วทำไมชีวิตพ่อบ้านของฮายาเตะจบลงสักที แต่นางิเองก็ไม่ยอมเหมือนกันบอกเลยว่าเธอถึงขนาดออกเดินทางจนได้เนมดีๆมาแล้ว บอกเลยว่าจะใช้เนมนี้เอาชนะและจะไม่ยอมให้ฮายาเตะกับลุกะแน่ ลุกะก็ยอมรับว่านางิใจสู้แต่ก็บอกเลยว่ายังไงคนที่จะชนะก็คือเธอ

หลังจากลุกะพูดกับนางิไปแบบนั้นแล้ว พอกลับมาที่ห้องก็ตระหนักถึงสภาพของตัวเองในขนาดนี้นั้นเพราะ... ลุกะยังเขียนต้นฉบับไม่เสร็จเลย ตอนนี้ลุกะจึงเริ่มร้อนรนว่าจะทำยังไงดี พูดกับนางิไปซะขนาดนั้นแล้วทั้งๆที่ต้นฉบับของตัวเองก็ยังไม่เสร็จ อีก 9 วันก็ถึงวันงานแล้วถ้าทำไม่เสร็จก็จบกัน

ลุกะกลับมาตั้งสติคิดเลยว่าไม่มีเวลาจะมากังวลแล้ว อย่างแรกต้องวาดก่อนเลย ลุกะจึงรีบเก็บความรู้สึกเอาไว้และเริ่มวาดนั้นเพราะการ์ตูนเองจะได้รับผลกระทบจากทางด้านจิตใจได้ง่าย นางิถึงได้บอกว่าเธอลงทุนออกเดินทางเพื่อคิดเรื่องเลย ลุกะเริ่มนั่งวาดไปเงียบๆ ร่างปากกาอย่างช้าๆไปเรื่อยๆ แต่พอรู้ตัวมาดูเวลาอีกทีลุกะก็ต้องตกใจเมื่อเวลาผ่านไป 6 ชั่วโมงแล้วนับตั้งแต่เริ่มวาดแต่ยังไม่เสร็จแม้แต่แผ่นเดียวเลยด้วยซ้ำ(ตอนนี้เกือบตีสอง) นั้นเพราะความไม่สบายใจและความกระวนกระวายจนทำให้สภาพแวดล้อมแย่ลงจนความเร็วและคุณภาพงานของลุกะตก แต่เรื่องของเนมลุกะคิดว่าทำมาได้ดีแล้วแต่เอาจริงๆก็คิดว่ายังขาดอะไรสักอยู่ ลุกะเลยถึงกับเหนื่อยใจจนต้องเอนหลังลงเสื่อคิดอยากถามฮินะหรือฮายาเตะซะตอนนี้เลย แต่เสียดายที่ทั้งสองคนตอนนี้ไม่อยู่ ลุกะเลยถึงกับอัดอั้นจนตะโกนเลยว่าจะทำยังไงดี

ตอนนั้นเองที่มีใครบางคนถามลุกะว่าอยากจะให้ช่วยมั้ย พอลุกะหันไปดูก็เห็นใครคนหนึ่งที่กำลังพูดบอกเลยว่าไม่ว่าจะต้นฉบับแบบไหนก็จะช่วยให้เสร็จทันเวลาให้เอง คนๆนั้นก็คือผู้ที่เรียกตัวเองว่า K เจ้าแห่งการ์ตูน!!! (แต่จริงๆก็คือคายูระนั้นแหละ) ลุกะเห็นก็เหมือนตกใจแต่ก็อึ้งพูดไม่ออกจนคายูระบอกให้ชัดเจนว่านี่ก็แค่คอสล้อมาจาก J เจ้าแห่งการ์ตูนเอง แต่เสียดายที่ลุกะไม่เข้าใจมุกก็เลยแป๊กเห็นๆ

ลุกะถามคายูระว่าทำไมถึงมา คายูระบอกไม่เห็นแปลกในเมื่อผู้ร่วมอยู่อาศัยกำลังเดือดร้อนเธอก็ต้องมาช่วย ลุกะเลยแปลกใจถามเลยว่าคายูระวาดการ์ตูนได้ด้วยเหรอ คายูระบอกพ่อแม่เธอเคยเป็นผู้ช่วยนักเขียนการ์ตูนมาก่อนนะ แถมยังเอาผลงานต้นฉบับที่วาดตอนอายุ 12 มาให้ดูเลย 1 แผ่น แต่ถึงจะแค่แผ่นเดียวลุกะเห็นปุ๊บก็ราวกับช็อตไปทั้งตัว คายูระขอพูดตรงๆเลยว่าฝีมือเธอเหนือกว่าทั้งลุกะและนางิ

คายูระเล่าให้ฟังว่าพ่อแม่เธอเคยอยากให้เธอเป็นนักเขียนการ์ตูน พ่อแม่คายูระเคยอยากให้คายูระใช้ชีวิตตามความฝันที่ไม่เคยทำได้สำเร็จเพราะงั้นจึงฝึกความสามารถของคายูระ พอลุกะได้ยินเรื่องนี้ก็คิดเลยว่าคายูระนั้นเหมือนกับเธอ ลุกะจึงถามเลยว่าแล้วทำไมคายูระถึงไม่พยายามเป็นนักเขียนการ์ตูน คายูระบอกไม่ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ คายูระบอกเธออาจจะดังหรือไม่ก็ได้แต่ตอนนี้เธอชอบที่จะอ่านมากกว่า

คายูระบอกว่าไม่จำเป็นต้องไปแก้ไขอะไรสักหน่อย ใช้ชีวิตให้มีความสุขจะดีกว่า มองหาเส้นทางที่จะทำให้มีความสุข แต่คายูระบอกเลยว่าทั้งลุกะและนางิต่างก็ดูลำบากกันทั้งนั้น ลุกะแปลกใจถามทำไมคิดงั้น คายูระบอกลุกะยังยากที่จะหาทางทำให้ตัวเองมีความสุขอยู่เลย ลุกะก็เถียงไม่ออกในเรื่องนี้ ตอนนั้นเองลุกะเอาเนมที่เขียนไว้แล้วมาขอให้คายูระช่วยอ่านดูหน่อย คายูระก็ลองอ่านดู

เรื่องของลุกะคราวนี้เป็นเรื่องของ มุราซากิ ชิคิบุ ที่เดินทางข้ามเวลามาเกิดในยุคสมัยใหม่ แล้วชิคิบุก็มาได้อ่านนิยายที่เธอเคยเขียนไว้เมื่อพันปีก่อนในยุคนี้ แต่ก็ถึงกับช็อคเมื่อได้เห็นเทคนิคที่ใช้ในการเขียนเปลี่ยนไปหมดเป็นแบบนิยายสมัยใหม่ ชิคิบุจึงคิดจะสร้างผลงานโดยใช้วิธีการสมัยใหม่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อพิสูจน์ว่าเธอนั้นคือนักเขียนอันดับ 1 แม้จะเป็นยุคใหม่

คายูระอ่านถึงตรงนี้ก็ชมว่าใช้ได้เลยทีเดียว พออ่านต่อในเรื่อง ชิคิบุได้เห็นว่านิยายที่เธอเขียนได้ย้อนกลับมาถามตัวเธอว่า... มันจะสนุกพอในเมืองสมัยใหม่นี้รึเปล่า เมื่อพันปีก่อนเธอเขียนโดยคิดว่าตัวเธอคิดว่ามันสนุก แต่ที่นี่จะต้องพอเพียงให้คนอื่นสนุกด้วย จะเรื่องกิน เล่น และ..ความรัก จนในที่สุดชิคิบุก็เริ่มคิดว่าความรักนั้นคือความสุขที่แท้จริง ความรักของเธอกลายเป็นจริงและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนับจาดนั้น

คายูระอ่านจบ ลุกะถามเลยว่าคิดยังไงบ้าง คายูระก็เงยหน้าและเริ่มเล่าถึงเรื่องเมื่อนานมาแล้วได้มีไอดอลมาที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้บ้าน ลุกะก็แปลกใจที่จู่ๆคายูระเล่าเรื่องนี้

จบตอน