เผอิญครอบครัวผมแต่ก่อน ก็เป็นพ่อค้าแม่ค้ามาก่อนอ่ะน่ะ
ก็เลย อยากเสนอแนะ เรื่องของกินของใช้แพง และวิธีแก้ไข

ของกินของ หรือสินค้าทั่วไป ราคาแพง เพราะค่าเช่าที่ครับ
โดยเฉพาะย่านใจกลางเมือง
ตอนนี้ ราคาที่ดิน ถีบตัวสูงขึ้นมาก ใจกลางเมือง ตารางวาละ 3 แสนอัพ
ดังนั้น ค่าเช่าที่ทั้งหลาย ก็ขึ้นตามด้วย
ค่าเช่าที่นี่วันนึงเหยียบพันน่ะครับ แค่เมตรเดียว หรือแม้แต่ Streetfood ก็โดนไถโดย.... ก็ขึ้นราคาเช่นกัน

เรื่องค่าเช่าที่นี่วันนึง 50% ของค่าใช้จ่ายน่ะครับ แก็สนี่ขึ้น 50 สตางค์ หมูเห็ดเป็ดไก่ ไข่ อะไรก็ตาม ขึ้นแล้วก็ลง
มันเรื่องเล็กครับ สำหรับเมื่อเทียบกับค่าเช่าที่
ตอนนี้ หมู ไก่ ผัก ราคาลงอย่างแรง แต่แม่ค้าไม่ลดราคาหรอกครับ เพราะค่าเช่าที่มีแต่ขึ้นแล้วก็ขึ้น

จะไปต่อว่าพ่อค้าแม่ค้าว่าเอากำไรมากก็ไม่ได้ ก็ค่าเช่าที่มันแพงน่ะ
เธอไม่จ่าย ชั้นก็ให้คนอื่นขาย ทำเลดีๆเนี่ย มีแต่พวกจ้องตะครุบเลย ยอมจ่ายหมด

แต่ทว่าพ่อค้าแม่ค้าไม่ต้องเสียค่าเช่าที่ ราคาอาหารจานละ 30 นี่ กำไร ครึ่งๆเลย
หรือบางทีอาจมากกว่านั้น ขึ้นกับชนิดอาหาร

พวกพนักงานออฟฟิส ทั้งหลาย ทำงานแถวใจกลางเมืองก็เลี่ยงยากครับที่จะกินที่จะใช้ประหยัด
เพราะย่านทำงานมันแพงหมด ก็เลยหน้ามืดกัน และมันจะแพงขึ้นอีกน่ะ ตามราคาที่ดิน

คอนโดเล็ก ใจกลางเมืองนี่ ราคาหลายล้าน หรืออพารท์เมนต์ค่าเช่าก็ปาไป 4-5พันไปแล้ว หากรวมน้ำไฟละก็ เงินเดือน 2 หมื่นค่าใช้จ่ายทั้งหมดก็เอาไม่อยู่

หากรัฐจะช่วย ง่ายที่สุดครับ ทำศูนย์อาหารใจกลางเมืองเลย
ให้เช่าถูกๆ เอาที่ของรัฐนี่แหละมาทำ ผมว่าพอหาได้น่ะ บังคับให้ตั้งราคาต่ำ เหมือนกับที่โรงงานผมนี่แหละทำ
30 บาท ต้องเยอะ ต้องอร่อย ค่าเช่าคิดพอเป็นพิธี ขอให้ลูกน้องอิ่มไว้ก่อน
เผอิญที่โรงงานมีสวัสดิการให้ที่พักครึ่งราคาด้วย พนักงานก็แฮปปี้กัน

ฝ่ายค้านจะเอาความคิดนี้ไปใช้ก็ได้น่ะครับ
ไม่สงวนสิทธิ จะได้ไม่ต้องใช้วิธีการด่าลูกเดียว เหมือนปัจจุบัน
ที่ กทม ก็เยอะแยะครับ ขนาดสวนลุม ยังให้ชุมนุมให้นอนกันเป็นเดือนๆ เอามาทำศูนย์อาหารสักหน่อยก็ได้
555

ส่วนทางแก้ระยะยาวนั้น ก็กระจายความเจริญออกไปครับ
หากราคาที่ดินไม่สูง ค่าใช้จ่ายมันก็ไม่แพงเองละครับ
รถไฟฟ้าใต้ดิน รถไฟความเร็วสูง สิ่งอำนวยความสำดวก ก็กระจายๆกันไปครับ

และแน่นอน หากรัฐทำห้องเช่าให้พักราคาถูกๆติดรถไฟฟ้า เดินทางสะดวก สิบบาทตลอดสายได้ นี่จะแฮปปี้กันมากน่ะครับ