เป็นภาพนักศึกษา ของมขและมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่ช่วยป้องกันตำรวจให้ชาวบ้านได้มีโอกาสปราศัย สิ่งเหล่านี้ยังคงหลงเหลืออยู่ในสังคมไทยที่หายากขึ้นทุกวันที่เราร่วมรักษ์บ้านเกิดช่วยกันปกป้องจากนายทุน เห็นอย่างนี้แล้วก็เลยอยากเอามาแชร์ให้ได้ดูค่ะ ว่าในปัจจุบันยังมีสิ่งเหล่านี้หลงเหลืออยู่ ประจวบกับตอนนี้มีกระแสต่อต้านการใส่ชุดนักศึกษามันเลยสะท้อนอะไรบางอย่างมา และได้ไปเห็นบล๊อคหนึ่งในเว็บOKNATION คิดว่าดีมากๆเลย จึงอยากเอาสิ่งที่เจ้าของบล๊อกเขียนมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

สิ่งที่จะได้กล่าวต่อไปนี้เป็นข้อความที่เจ้าของบล๊อคเขียนทั้งหมดนะคะ ในกระทู้นี้เพียงแต่หยิบมาให้ได้ดูกันของคุณ ''สายลมที่ผ่านมา''
ต้องขอขอบคุณเจ้าของบทความด้วยค่ะ

ดาวดิน ผู้สวมชุดนักศึกษาร่วมเรียกร้องสิทธิ์ชาวบ้าน เนโกะ ผู้เรียกร้องสิทธิตัวเอง




"กลุ่มดาวดิน" เกิดจากการรวมตัวกันของนักศึกษาคณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น เพื่อทำกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรุ้เพื่อการเรียนรู้สังคม จนพัฒนามาถึงเป็นการเคลื่อนไหวคัดค้านโครงการต่าง ๆ ของภาครัฐและกลุ่มทุนที่อาจส่งผลกระทบต่อชาวบ้านในแต่ละพื้นที่ ในรูปแบบอาสาสมัคร เพื่อให้แนะนำด้านกฏหมาย และแนวทางการต่อสู้อย่างสันติ



การชุมนุมประท้วงของชาวบ้าน จังหวัดเลย



และในการชุมนุมคัดค้านการขอประทานบัตรการทำเหมืองทองเพิ่มเติมในจังหวัดเลย เมื่อวันที่ 8 กันยายน ของชาวบ้าน เพื่อเรียกร้องสิทธิในการป้องกันผลกระทบต่อสุขภาพ และวิถีชีวิตของตนเอง กลุ่มดาวดิน และนักศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม ได้สวมชุดนักศึกษาเข้าร่วม เพื่อปกป้องทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และสิทธิอันพึงมีพึงชอบของชาวบ้าน โดยร่วมประสานกันเป็นแนวป้องกันมิให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าใช้กำลังในการสลายการชุมนุม



ชาวบ้านผู้เดือดร้อน มาร่วมชุมนุมท่ามกลางสายฝน



พวกเขาอาจไม่ใช่นักศึกษากลุ่มแรก ที่ออกมาเรียกร้องและปกป้องสิทธิของชาวบ้าน และประเทศชาติ แต่สิ่งที่พวกเขาทำและใช้สิทธิโดยสันติในการช่วยเหลือ บรรเทาความเดือดร้อนให้ผู้อื่นนั่นยิ่งทำให้เราเห็นได้ถึงสาระในการใช้ชีวิตของนักศึกษาในต่างจังหวัด ที่ได้เรียนรู้ ได้เห็น ได้อยู่กับชีวิตจริงของชาวบ้านตาดำ ๆ ที่เรียกร้องสิทธิพื้นฐานของพวกเขาอย่างลำเค็ญ



ตำรวจปราบจลาจล ตั้งแนวต้าน



ในขณะที่นักศึกษาในมหาวิทยาลัยอันทรงเกียรติและมีประวัติอันยาวนานของเมืองหลวง ในความเฟื่องฟูของสังคมเมือง กลับใช้สิทธิเรียกร้องในสิทธิของตนเอง ในเรื่องที่ไม่เป็นเรือง ไม่ว่าจะเป็นเรืองของการ ไม่แต่งชุดนักศึกษา ซึ่งเป็นกฏเกณฑ์สังคมพื่นฐานของนักศึกษาที่ต้องถือปฏิบัติ ให้เป็นบรรทัดฐานเดียวกัน ด้วยเหตุผลกันด้อยความคิด เหตุผลที่คิดไปเองว่า มันเป็นเครื่องหมายของการถูกละเมิด ทั้ง ๆ ที่ควรจะร่วมช่วยกันในการปกป้องไม่ให้มีการใช้ชุดนักศึกษาในการทำกิจกรรมเลวร้ายเหล่านั้น




การเข้าปะทะ



กลุ่มนักศึกษา "ดาวดิน" สวมชุดนักเรียนเป็นแนวกั้นแนวปะทะ



นักศึกษา นั่งลง ยกมือไหว้ตำรวจ แล้วพูด "สงสารชาวบ้านนะครับพี่"

การเรียกร้องให้ไม่มีการเปิดเพลงสรรเสริญพระบารมีในโรงภาพยนต์ ด้วยเหตุผลไร้สาระ และพยายามฉีกทุกกฏอันเป็นบรรทัดฐานของสังคม เพียงเพื่อต้องการความเด่น ดัง อย่างที่ไม่ได้เป็นสาระสุำคัญใด ๆ แก่ชีวิตตนเอง และผู้อื่น การใช้ชีวิตเพื่อตอบสนองตัณหาตัวเองอย่างไร้ค่า ไม่ต่างกับเศษขยะที่อยู่ตามท้องถนน ที่ไร้ค่า แต่สร้างความรำคาญตาให้แก่ผู้พบเห็นเพียงเท่านั้น แต่หากมองกันดี ๆ เศษขยะเหล่านั้น กลับมีค่ามากกว่าคนประเภทที่ว่า เพราะ "ขยะไร้ค่า" ยังสามารถนำกลับมา รีไซเคิลได้ แต่ "คนไร้ค่า" ไม่สามารถนำไปทำอะไรได้เลย เพราะขนาดเผาแล้ว ยังเป็น "มลพิษในอากาศ" จะโพสต์ภาพ ดิฉันยังไม่อยากให้รก Blog



นักศึษามหาวิทยาลัยขอนแก่นและมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เปียกปอน ยืนหยัด ขัดขวางไม่ให้ตำรวจปะทะกับชาวบ้าน ระหว่างการจัดเวที public scoping เพื่อการขอประทานบัตรเหมืองทองคำ เหตุเกิดขึ้นบริเวณหน้าวัดโพนทอง ต.นาโป่ง อ.เมือง จ. เลย เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2556

[center]Credit:บทความที่ดีอย่างยิ่งจากคุณ สายลมที่ผ่านมา จากเว็บ[url]http://www.oknation.net/blog/print.php?id=884136[/url]

เห็นแล้วนึกถึงรุ่นพี่นิสิตนักศึกษาในอดีตที่มักออกมารวมตัวเพื่ออุดมการณ์กัน